Mijn vader had vroeger ook zo'n lijst. En bij vergeten werd je er op gewezen je niet aan de afspraken te houden. We hadden eens in de 2 weken een famieoveeleg. Dan zaten we aan de keukentafel en werden er op gewezen wat er allemaal fout gegaan was en wat hij van ons verwachte. Vreselijk was dat. En wat ik zelf het ergste vond was dat mijn moeder het allemaal liet gebeuren. Ga met je man in gesprek, geef aan dat dit niet kan. Dit gaat van kwaad tot erger.
Sorry maar die is echt niet wijs. Ik zou hier echt wel een flinke ruzie voor over hebben. En als hij op geen enkele manier veranderd zou ik er voor mijzelf serieus over na denken of ik mijn kinderen zo wil laten opgroeien.
Niet vanuit je boosheid het gesprek met hem aangaan. Dan zeg je misschien dingen die uit z’n verband worden gerukt en niet zo bedoeld zijn. Mijn (stief)kinderen hebben ook taken, passend bij hun leeftijd. Alleen het oudste stiefkind komt er nog weleens mee weg omdat alles zo traag gaat bij haar dat ik het zelf al heb gedaan voordat ik het gevraagd heb. Maar als ik boven kom nadat zij heeft gedoucht en ik zie dat haar handdoeken nog op de grond liggen dan stuur ik haar terug naar boven om het op te ruimen. Onze hele woonkamer mag vol liggen met speelgoed, ze mogen kleuren én een treinbaan bouwen. Als ze het nodig vinden mag het ook allemaal tegelijk en mag het eruit zien als één ontploft huis. Maar ze ruimen het daarna wél allemaal op. En dat doen ze ook, zonder te mopperen. Geen zin? Mag je even op de trap zitten om na te denken; ja ook mijn stiefzoon van 7 jaar. Mijn man en ik kunnen allebei totáál niet tegen rotzooi, maar kinderen moeten wel kunnen spelen, vies worden en rommel maken. Dat hoort erbij vinden wij. Kijk TS; aan reacties van wat een lul van een vent heb je, heb je nu niets en het zal een beste man zijn, maar ik denk dat hij een beetje teveel tijd heeft nu. Komt ook nog een cultuurdingetje bij èn veel tijd om na te denken en het feest is compleet. Lastig hè als je niet op één lijn zit en ik kan me ook voorstellen dat machteloosheid een rol speelt; bij beiden. Wellicht zit je man met zichzelf in de knoop, faalt hij omdat dit nu de situatie is. Maar zijn gevoelens hoeven geen negatieve invloed op het hele gezin te hebben natuurlijk. En als papa en mama het niet met elkaar eens zijn merken de kinderen dat natuurlijk ook. Probeer van beide kanten wat water bij de wijn te doen. Als het niet in een gesprek lukt, schrijf het dan eens voor hem op. Dat is misschien fijner? Of is er iemand anders in jullie omgeving die met hem kan praten? Iemand die naar hem luistert maar wel aan ‘jouw kant’ staat. Zijn moeder misschien? Sterkte!
Mijn vriend ziet sommige dingen nog niet uit zichzelf, dus wat zullen kinderen van 4 tot 11 dit doen met taken die voor een volwassene zijn? En het maakt toch niet uit hoeveel rommel ze maken tijdens het spelen? En als ze eens wat laten rondslingeren, er direct op gaan zitten vitten, helpt ook niet voor de motivatie van de kinderen als in "het is ook nooit goed voor papa".
Goeie reactie !! Water bij de wijn komt altijd meer van mijn(onze kant) snel opruimen anders wordt papa boos . Nog meer kan niet, en ik wil niet in mijn eigen huis op mijn tenen moeten lopen, en ik wil ook niet dat de kinderen altijd op de tenen moeten lopen . Een derde persoon lijkt me inderdaad een goed idee , eens even denken wie dat kan zijn .
Ik denk dat jouw man zijn energie beter kan steken in het zoeken naar een baan, of zelf de badkamer soppen uiteraard. Een kamer opruimen en helpen de tafel afruimen vind ik normaal, maar dit is zwaar overdreven. Vind het best sneu voor de kinderen.
Complimenten @sm1! Je pakt de tips echt op lijkt wel. Tenminste, je staat open voor alle ideeën. Het lijkt me lastig als anderen zeggen of laten merken dat je man een beetje vreemd doet op z’n zachtst gezegd. Het blijft toch je man en hij heeft vast ook heel veel lieve kanten. Ik weet uit ervaring dat ik altijd snel in de verdediging schiet als het over m’n man (of nog erger; m’n moeder) gaat. Daar wil ik nooit iets slechts over horen, ook al heeft een ander soms wel gelijk
Wat een belachelijke lijst! Ik laat mijn 7-jarige echt niet stofzuigen, dweilen en onkruid wieden. Het is een kind, geen huisslaaf. Bed opmaken, was opvouwen, tafel dekken/afruimen en speelgoed opruimen vind ik meer dan voldoende.
Erg om te lezen. Je zal er hopelijk geen enorm trauma aan over hebben gehouden, maar het feit dat het je nog zo helder voor de geest staat zegt wel dat het absoluut een negatieve invloed heeft gehad. Ik hoop voor Ts dat haar man gauw zijn denkwijze gaat veranderen
Een trauma is een groot woord. Dit was een van de vele nare dingen in de opvoedingsmethoden van mijn vader. Makkelijk is het niet geweest. Het contact is nu dan ook minimaal. Hoop dat TS dig hoed bespreekbaar kan maken.
Zo'n A4 raakt ook wel snel vol als je alle routine dingen op gaat schrijven tot in detail. En dan vallen de taakjes ook niet echt meer op.
Mijn ervaring is dat als je je kleine kinderen op die leeftijd steevast vervelende klusjes laat doen op de manier zoals jouw man dat nu doet, ze het later (wanneer ze het in hun eigen huishouden moeten doen) nog steeds kunnen associeren met straf of minder leuke herinneringen. Zeker als je boos staat te roepen dat ze moeten afwassen oid. Dan zal je later denk ik niet vrolijk de afwas doen. Kans bestaat dat je terugdenkt aan toen je klein was. Als je je kinderen zulke huishoudelijke taken wil aanleren, kan je dat beter op een speelse manier doen. En laat je man nu net tijd hebben om daar mee te beginnen ipv die militaire benadering Wat mijn kinderen (bijna 3 en 6 met ASS) al doen ter vergelijking; Speelgoed opruimen Kamer bijhouden Afstoffen Kruimeldief zuigen Poetsen nat met poetsdoek Onkruid trekken Wassen draaien Tafel dekken Tafel afruimen En vast nog wel wat andere dingen. Zelden verplicht trouwens. Speelgoed opruimen is wel verplicht en met de kruimeldief soms ook. Dat is dan wel wat ze zelf knoeien na de lunch bijv. De rest vraag ik soms of ze zin hebben om te helpen (hoeft niet) en meestal willen ze uit zichzelf komen helpen met iets. Omdat ze het leuk vinden. Zo begin ik heel langzaam aan met dingen aanleren zodat ze het ergens wel opslaan, maar niet de verplichting van volwassenen hebben om een huishouden te doen. Die tijd komt later wel, tijd om te spelen zonder verplichtingen duurt maar even. Als mijn man zou eisen dat ze zoiets uit zichzelf doen dan zou ik hem de stofzuiger in handen drukken en zeggen dat kinderen het beste leren door te kopiëren.
Ik denk dat op de lijst ook moet staan dat de kinderen school hebben en sporten etc, hoeveel tijd denkt je man dat kinderen hebben? Ik ben absoluut voor het leren van verantwoordelijkheid maar dit gaat te ver. Ik denk dat jij en de kinderen het drukker hebben dan je man en dat je man dus alle tijd heeft om hun klusjes te doen!
Hoe laat je ze wassen draaien? Ik zie dat mijn 5 jarige niet doen hahaah. Ben oprecht benieuwd hoe jij ze dat , spelenderwijs, laat doen
Mijn zoons willen altijd helpen met de was in de trommel stoppen en dan op het knopje drukken om 'm aan te doen. Misschien bedoeld ze dat .
WoW wat een lijst en dat voor zo’n jonge kinderen knap hoor . Ik vind klusjes laten doen en verantwoordelijk over iets geven ook geen probleem hoor, maar inderdaad iets om samen te doen.
Nou ja ik ben zelf ook vrij netjes maar meer dan hun eigen speelgoed opruimen (en eerst opruimen waar ze eerst mee speelden voor ze een andere bak omgooien) en bordje en beker naar de keuken brengen van de oudste (5) komen we niet. Ik vind dit wel erg hoge verwachtingen. Wat taken zoals tafel dekken en afruimen / vaatwasser vind ik wel normaal. Zit je man wel goed in zn vel?