Ik had vanmorgen een witte test.. ik weet het is nog vroeg maar tot nu toe betekende op 10 dpo wit ook echt wit.. dus ik ga daar nu vanuit en ik ging er al vanuit dat het deze ronde niet raak was.. maar ik moet zeggen dat het me toch meer doet dan vorige rondes.. ik ben op dit moment echt even klaar met het insemineren en ik merkte dat afgelopen ronde ook aan mijn man.. seks gaat gewoon nog niet lukken deze ronde denk ik.. dus ben even beetje neerslachtig vandaag.. het niet wetende waar het aan kan liggen.. is het gewoon dat we nog geen geluk hebben gehad en is het verder allemaal prima? of doen we op de verkeerde manier insemineren, doen we het op de verkeerde dagen of te weinig.. of ben ik niet opgewonden genoeg of mijn man niet opgewonden genoeg ervoor.. of is er wel wat aan de hand met mijn cyclus of wat met het zaad van mijn man.. i als ik ongesteld word dan kan ik gewoon weer wachten tot ergens begin november.. meer dan jaar nu ontpilt.. korte lf en lange cyclus geen idee of daar iets mee is.. insemineren.. en niet wetende of er iets is met mij of mijn man.. ik vind die combinatie wel lastig nu we naar ronde 6 gaan maargoed ik weet dat het nog kan en over paar dagen ben ik vast weer positief
Oh maar dit is ook enorm lastig...jullie willen zo graag, het enige wat je kunt doen is rustig aan door blijven oefenen. Je mag je best ff rot voelen alleen op 10 dpo het kan nog he...
Je gedachtes en angsten zijn enorm herkenbaar.. dus zeker niet raar of stom. Heel eerlijk weet ik niet of het super bevorderlijk is voor het zaad als het met veel lucht wordt opgezogen. Maar verder is er volgens mij niks mis met jullie manier van insemineren. Je kan er ook zo weinig van zeggen aangezien er bijna geen goed of fout is. Tenzij je water in spuit da weet je zeker dat t niks gaat worden hehe. Ik vond soms ook moeilijk om in mijn eigen lijf te vertrouwen of de sperma kwaliteit van mijn man. Maar toen hij ook vitamine pillen ging slikken dacht ik.. oke fuck it meer kunnen we nief meer doen. T lastige is dat vanwege de onregelmatige diensten van je man jullie niet gestructureerd om de dag kunnen insemineren. Dan had het misschien wat meer ontspanning en structuur gebracht en minder geplan. Het klinkt ook naar mijn mening alsof je overal wel veel vanaf laat hangen, de seks die nog niet helemaal volledig lukt.. (maar waar je al wel super ver in bent en mega goed bezig bent). Maar ook het nu zwanger willen zijn want straks heb je zeeën van tijd en geeft dat genoeg bezigheid. Die druk kun je jezelf en jullie toekomstige kindje natuurlijk niet opleggen. Het komt wanneer het komt. Met druk (en stress) een kindje op de wereld zetten is volgens mij niet heel erg haalbaar. Het is zo irritanten cliché maar je hoort meestal dat het lukt wanneer ouders er niet zo mee bezig zijn en er dus ontspanning is. Ik hoop dus echt dat jullie samen een manier ontdekken die leuk is, ontspanning geeft en vol te houden is. Zodat het juist geen issue wordt maar iets is waar jullie naar uitkijken en bij wijze van in jullie maandelijkse riddeltje past. Ik denk aangezien je gewoon een eisprong is dat je niet gelijk bang hoeft te zijn dat er iets mis met je is. En als je man gewoon gezond genoeg leeft zal ook hij prima functioneren. Opwinding helpt zeker mee maar is niet cruciaal om zwanger te worden.
ja klopt, maar dat is tot nu toe niet het geval geweest dus ik wil er ook niet te veel op hopen dat het toch nog kan ook al weet ik dat er nog wel een kans is.. liever mezelf dan even beschermen daarin.. en je kan er inderdaad ook niks aan doen inderdaad
Ja we doen het afwisselend meestal, ene moment dan vanaf de buik en soms lukt het om daar bijna geen lucht in mee op te zuigen.. en soms doet hij gewoon zelf even en dan in het potje en dan is het vloeibaarder en dan kan ik het makkelijk zonder lucht opzuigen.. ik wilde eigenlijk gewoon samen met het potje proberen maar ik heb het idee dat mijn man dat nog steeds niet ziet zitten.. die heeft zoiets van of ik doe het zelf met potje of we doen het gewoon zoals we nu doen. Wij moeten onszelf wel regelmatig ons er toe zetten.. dus helemaal er naar uitkijken is inderdaad bij ons heel wisselend.. ene dag dan hebben we veel lol en genieten we.. en andere dag dan is hij moe van werk of hij moet al snel werken.. of ik kan door mijn fibromyalgie niet veel.. maar omdat je weet dat je ei dan komt, ga je toch doen.. want je wil gewoon graag een kind.. wij hebben allebei niet een heel hoog libido en mijn man heeft dat sneller aangewakkerd dan ik.. We moeten het dus echt plannen inderdaad.. en nu was mijn ei dus ineens 2 dagen later en dan probeer je het toch nog even extra keer te doen.. het blijft gewoon lastig.. mijn man drinkt ook gewoon prima nog bijna elke avond een biertje ook in de periode van mijn ei.. en vitaminepillen slikt ie ook niet. verder leeft hij gezond en hij heeft dan maar 1 bal dus weet ook niet daar het gevolg van.. maar misschien is alles wel helemaal goed bij ons allebei.. maar ja de onzekerheid blijft totdat je bewijs krijgt dat je zwanger kan worden Ohh dan geef ik misschien de verkeerde indruk! Want ik wil niet zwanger worden omdat ik er nu tijd voor heb en een baby me bezig kan houden. Ik zie er juist het voordeel wel van in dat ik lichamelijk nu eerst wat kan gaan herstellen en weer een ritme kan zoeken die voor mijn lichaam werkt, om me straks een keer rustig aan te kunnen passen aan een baby. Wat dat betreft is het een voordeel dat ik nu nog niet al hoogzwanger ben ofzo. En seks ja dat is gewoon heel dubbel haha Het maakt het gewoon makkelijker, dus ja daar leg ik misschien onbewust nog steeds best wel wat druk op. Je hebt er geen verschillende manieren voor of iets.. het is misschien ook bij mij en mijn man niet zo zeer het insemineren, maar meer dat we moeten rond mijn ei.. Maar ik ben wel realistisch genoeg dat het niet gaat lukken om er niet mee bezig te zijn.. ik heb een iets regelmatigere cyclus maar nu was mijn ei dus ook weer paar dagen later.. dus de ovulatietesten durf ik nog niet weg te laten.. en mijn man wil denk ik echt niet 2 of 3 weken lang om de dag gaan insemineren.. want daarvoor zouden we ons zelf allebei echt toe aan moeten zetten en dat maakt het nog lastiger.. dus wat dat betreft doen we het denk ik voor ons op de meest leuke manier, maar het is nog steeds gedeeltelijk moeten.. ene dag is het leuk en andere dag is het moeten.. maarja ik denk dat velen dat hebben eerlijk gezegd rond de ei.. als je allebei niet zo'n hoog libido hebt tenminste.. maarja we gaan het zien!
Ja! Ik was de eerste. Ze voelde toen iets in haar onderbuik en wist niet helemaal zeker of dat nou de baby was ja of nee. Kan me voorstellen dat dat ook heel gek is.
@Orchid24 ookal doen wij het 'gewoon' (niet met insemineren), ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt... mijn man is tot op heden ook nog niet 'gecontroleerd', dus zitten we ook ergens nog met die onzekerheid dat het ook misschien wel aan hem kán liggen. Daarnaast heb ik ook vaginisme en blijft het vrijen (ookal is de zin er soms wel) zeer pijnlijk in het begin... als ik echt heel opgewonden ben lukt het iets beter, maar het blijft pijnlijk. Wij wachten dus altijd tot het moment daar echt is dat het 'moet' (rond ei) want anders is het niet haalbaar (voor mij dan, wegens de pijn)... en ook de kwaliteit van zijn sperma zou dan moeten beter zijn dus dat komt dan wel goed uit... wij hebben nu de nacht van vrijdag op zaterdag seks gehad en vandaag 'moet' het ook nog.
Mijn libido is ook niet al te hoog.. soms wel uitschieters maar nee 2 weken lang insemineren is geen pretje denk ik. Dus dat moet je zeker niet doen. Ik snap je nu beter denk ik dat je door rust beter naar je lijf kan luisteren en misschien zelf ook meer ontspannen ben. Ik zou het nog een aantal maanden aankijken, je bent net een half jaar bezig. Wil het dan niet lukken kun je altijd eventueel eens naar de ha stappen. 1 biertje per dag is volgens mij prima .
Oh ik wist niet dat je ook vaginisme had in zekere mate. Best vervelend als je dan "moet" terwijl het soms erg pijnlijk kan zijn.
Klopt... Ik ben als kind/tiener in totaal 3x geopereerd daar beneden wegens verklevingen. Is vergelijkbaar met jongens die hun voorhuidje niet kunnen 'terugtrekken' waardoor dan soms een operatie noodzakelijk is, bij meisjes kan dat ook maar dat is dan een vliesje binnenin dat vastgroeit. Komt zeer zelden voor bij meisjes, maar ik ben het gewoon om een uitzondering te zijn. Volgens mij - en later blijkt ook volgens artsen - hebben mijn vroegere operaties te maken met mijn vaginisme: enerzijds een soort psychologische angst waardoor ik onwillekeurig mijn spieren samentrek (en het dus pijnlijker wordt), anderzijds een soort van littekenweefsel dat daar is blijven zitten waardoor de pijn nog versterkt wordt...
Ja de ene dag heb ik er gewoon alle vertrouwen in en soms heb je van die dagen er tussen zitten dan word je gewoon zo onzeker ervan.. Ja het is dan beetje een dubbel gevoel he? Vrijen met mijn man vind ik wel leuk en rond mijn ei heb ik wel iets meer zin en het zijn weer nieuwe kansen, dus ergens ook al moet je is het ook wel weer leuk want je maakt weer kans.. voor mijn man ligt dat ook al wel weer anders, hij wil ook graag een kindje dus hij doet het wel.. maar hij krijgt niet vaker of meer zin omdat het dit keer dan voor een kindje is zegmaar.. hij vind het dan juist lastiger omdat het moet.. andere weken zijn dan ook veel meer relaxed.. we doen gewoon wanneer we zin hebben en dan maakt het ook niet uit wat er met zijn zaad gebeurt
Ja sowieso nog een aantal maanden aankijken inderdaad, in april/mei zijn we een jaar bezig daarvoor hoef je sowieso niet te komen maar ik ga er nog steeds wel vanuit dat we eerder dan een jaar zwanger worden. Hopen we in ieder geval Denk dat het op het moment ook wel gewoon veel is allemaal waardoor ik me toch deze ronde wat meer neerslachtig voel.. het stoppen met werken.. laatste paar weken ook gewoon wel weer slechte weken gehad lichamelijk dan en dan nu een witte test.. gewoon even klaar mee maargoed dat gaat wel weer over! En ik zit te wachten tot de kerstshow in de intratuin duiven open gaat dan ben ik sowieso weer net een kind in een snoepwinkel
haha altijd fijn om uitzondering te zijn he klinkt wel logisch ja littekenweefsel is erg stug.. en spieren samentrekken en die leren ontspannen tijdens blijft een kunst kom ik achter
Poeh best heavy.. maar mag ik zeggen dat ik wel blij voor je ben dat jullie wel kunnen penetreren. T blijft erg vervelend maar toch prettig dat het iig mogelijk is.
Jaaa !! Nog nooit geweest maar moet er echt een keer heen. Ga normaal naar eurofleur. Maar begrijp dat duiven vele malen leuker is.
Ja het is soms echt lastig, maar we zijn idd blij dat het tenminste wel lúkt. Voor @Orchid24 ligt het dus wel nog veel lastiger. Maar kan me dus wel heel goed inleven in de situatie!
Nouja het is nog steeds pijnlijk voor jou, lijkt me moeilijk.. wij hebben er ons bij neergelegd dat het niet kan en dus insemineren.. ik denk dat mijn zin helemaal ver te zoeken zou zijn als het pijnlijk zou zijn.. dus ik vind het wel knap dat je daar doorheen kan!