Daarom heb ik bij de jongste ook niet meer gekozen voor kraamzorg. Al die stomme protocollen en regeltjes... En mijn man zou toch gewoon het huishouden regelen na de bevalling. Achteraf was het niet eens nodig omdat ik na de geboorte een week in het ziekenhuis moest blijven. De kraamverzorgster bij de oudste noemde m'n dochter ook meerdere malen 'varkentje' zal wel liefkozend bedoeld zijn maar zoiets zeg je toch niet bij praktiserende moslims. Achteraf moet ik er wel om lachen maar op dat moment vond ik het echt niet leuk. Ik was ook blij toen ze weer weg was.
Serieus? Varkentje? Sorry ik moet er wel even om lachen. Maar wat mij betreft maakt het niet uit of je moslim bent of niet. Dat heeft er naar mijn mening niets mee te maken. Je noemt een kind toch geen varkentje
Snap ik, als jij dat aangeeft is het ook prima, maakt ze er wel een notitie van, maar uiteindelijk bepaal jij zelf. En zonder vragen vind ik idd ook een no go, daar mag zo iemand ook best op aangesproken worden
Nou, mijn mond valt dus open van het feit dat er dus blijkbaar nog steeds zorgverleners zijn die ongevraagd aan je zitten. Of je nou aan het bevallen bent of in je kraambed ligt, je bent verplicht toestemming te vragen om de cliënt aan te raken! Dat heeft te maken met respect en zelfbeschikking. Ik heb me 3 jaar geleden laten omscholen tot kraamverzorgende en dat werd echt in de opleiding enorm benadrukt. Je doet nooit een handeling zonder uit te leggen wat je wil gaan doen en vooral waarom! En als een kraamvrouw aangeeft dat ze het niet wil, doe je het niet. Maak je daar een notitie van, voor het geval de verloskundige er vragen over heeft en daarmee is de kous af.
Wat goed om te weten! Bij onze dochter hadden we een fantastische kraamverzorgster, maar ook zij nam rectaal de temperatuur bij me op. Heb er nooit een seconde over nagedacht dat dit niet zou kunnen/mogen of dat ik daar überhaupt zelf een stem in heb . Gaan we deze keer anders doen
Had ik bij de eerste zelf ook hoor, ik liet het allemaal maar gebeuren. Maar dankzij het rectaal temperaturen waren we er wel op tijd bij toen ik een ontsteking van de keizersnedewond bleek te hebben. Ik had al koorts voor ik verdere klachten kreeg, dus dat was toen wel de reden om me te laten onderzoeken. Dus ik sta wel achter het rectaal temperaturen, maar bij de tweede heb ik wel gevraagd of ik het zelf mocht doen zonder dat zij er met haar neus bovenop stond en dat was geen enkel probleem. Voelde ik me veel prettiger bij. We mogen met zijn allen best wat mondiger worden, jouw lijf, jouw keuzes. Maar denk ook dat als een kraamverzorgende uitlegt waarom ze iets wil doen en op welke manieren dat kan, dat er ook al minder weerstand is. Het probleem is vaak dat het opgelegd wordt zonder uitleg, dat roept weerstand op. Ik vertel altijd dat rectaal temperaturen de voorkeur heeft en waarom, maar dat het aan haar is of dat goed is en of ik het dan doe of zij zelf. Op deze manier is de uitkomst meestal 50/50, de helft heeft er geen problemen mee als ik het doe, de andere helft geeft aan dat ze liever heeft dat ik het doe of dat ze toch voorkeur geven aan de oksel. En dat is allemaal helemaal prima. Dat iets volgens protocol de voorkeur heeft, betekent niet dat het moet! Zolang je maar kan uitleggen waarom het de voorkeur heeft en wat de voors en tegens zijn van afwijken van het protocol.
Mijn mond valt dan toch weer open van dat er nog blijkbaar zoveel dames zijn die het een enorm groot probleem vinden. Mijn kraamhulp heeft me ook steeds rectaal getempt. Maar ik moest toch al in mijn blote kont om te laten controleren of mijn hechtingen er goed uit bleven zien. Ik moest toch al met blote bovenkant om hulp te krijgen met aanleggen (waar ik in het ziekenhuis volgens mij al het hele ziekenhuis langs heb gehad om te kijken en te helpen). Dus ja, mijn lichaam was toch al aan alle kanten grondig bestudeerd door meerdere mensen die week. Dan maakte een thermometer in mijn kont me ook weinig meer uit. Dat gezegd hebbende was ik aan het eind van de kraamweek wel weer blij dat mijn lichaam gewoon weer van mij was. Maar bij een volgende zou ik er denk ik net zo weinig problemen mee hebben om die thermometer in mijn kont te krijgen door de kraamhulp.
Waarom moet een kraamhulp daar naar kijken dan? Als je je zorgen maakt snap ik dat een kraamhulp even kijkt hoe het er dat uit ziet. Maar het moet zeker niet, bij mij hebben ze niet gekeken hoor.
Nou, je wilt niet weten wat ze allemaal doen zonder overleg. En dat voor een (toen) goed bekendstaand geboortecentrum. Bij m'n eerste heb ik hier echt een trauma aan over gehouden. Heb autisme dus in ziekenhuis bevallen was sowieso al the hell. Dat zou deels ondervangen worden door een bevalplan te schrijven. Niet dus. Toen ik binnen kwam aan gegeven dat ik geen onnodig personeel/stagiaires erbij wilde hebben. Ik schiet helemaal in de stress. Zouden ze rekening mee houden. Geen BV en wil ook niet dat er naar gevraagd wordt. Aan infuus voor ruggenprik en moest paar x gecatheriseerd worden. Er wordt geklopt, vrijwel meteen komt er iemand binnen die de dekens weg slaat met de mededeling dat er gekatheteriseerd moet worden. Voor ik wat kon zeggen zat hij er al in. En dat een keer of 8. Geklop op de deur en deken werd weg getrokken. Even voelen hoe ver het stond. Bevalling waar ineens 4 man extra bij stond te gapen. Alle 4 hun naambordjes omgedraaid. Ik had niet de kracht en om er wat van te zeggen. Achteraf bleken het co assistentes en stagiaires te zijn. Dit heeft m'n bevalling echt tegen gehouden want ik had die pottenkijkers echt wel in de gaten en voelde me er niet prettig bij. (vaak wordt er gezegd dat je daar niet mee bezig bent tijdens bevalling. Nou, echt wel). Vervolgens naar OK voor hechten. Werd als een stuk slachtvee in de beugels gelegd en met m'n onderkant stukje omhoog getakeld. En meteen zonder uitleg of wat dan ook geprikt en weet ik veel wat. Ik was in paniek en voelde me echt een soort van verkracht. Paar man die naar m'n doos stonden te kijken. Vervolgens terug naar kamer. De volgende hop, deken weg :" ik zal die catheter even verwijderen want snap niet dat die er nog in zit. Niks gevraagd of wat dan ook. Vervolgens een bak met water met de vraag/opmerking: zullen we je even opfrissen? Voordat ik kon antwoorden was m'n shirt al omhoog getrokken en de deken weg en werd ik gewassen, gedraaid en aan me geplukt. Half uur later, klop en deur open gegooid met mededeling dat kind honger had. Trek shirt maar weg.. nee ik wil geen BV geven. Meteen heel verhaal dat ik het moet proberen, hoe goed het wel niet is en weet ik veel wat meer. Voelde me diep schuldig. Kind werd gepakt en aangelegd. Wat voelde ik me ongelukkig zeg. Thuis wilde de kraam thermometer erin duwen. Verbaasd dat ik dit weigerde. Ga maar liggen en trek je broek uit want ik wil de hechtingen even bekijken. Ga maar liggen want dan leg ik de kleine aan en kijk ik mee. Hup, zonder vragen kind erbij, m'n borst gepakt en kind eraan gehangen. Brrr..... Heb het op een gegeven moment allemaal geweigerd. Ik werk zelf in de zorg en dat doe je gewoon niet op deze manier! Verloskundige heeft 2x m'n hechtingen na gekeken. Op mijn verzoek. De enigste die netjes met me om ging en toestemming vroeg. Voelde me zo verschrikkelijk en niet in m'n waarde gelaten door al die zorgverleners Kraamverzorgster heb ik dus vrij snel weg gestuurd. Ondanks dat ik alleenstaande ouder was met een flinke totaal ruptuur en recht op extra uren. Bij de tweede dus ook anders aangepakt. Thuis. Kraamhulp is pas na de bevalling gekomen. Verloskundige heeft hechtingen na gekeken. Zelf getemperatuurt. Kraamhulp keek elke morgen Kindje na en hup, naar de volgende. Ik redde het prima alleen met m'n kinderen.
Ben eerlijk gezegd wel een beetje verbaasd dat er zo’n issue wordt gemaakt over rectaal tempen, dit mag natuurlijk nooit ongevraagd maar het is nog wel steeds de meest betrouwbare manier. Het is gewoon een medische handeling.
Hahaha ja 12 jaar geleden vond ik het ook heel schokkend dat ze mijn temp rectaal wou meten. No fukkkking way. Stopte de thermometer onder mijn tong en daar moest ze het mee doen. Zou wat zijn dat het verplicht was, wordt zeer recalcitrant van zulke dingen.
Dit klinkt echt niet prettig! Ik ben tijdens mijn bevalling en kraamweek ook door weet ik veel wie allemaal bekeken en geholpen. Maar wel állemaal zoals het hoort. (Oke, op 1 na, maar dat was een verwaarloosbare situatie).
Ik heb een zelfde soort ervaring gehad met mijn eerste bevalling, dat hebben we de tweede keer dan ook heel anders aangepakt en nu bij de derde wil ik gewoon thuis bevallen, geen poespas aan mijn lijf. Vind het echt jammer dat er ook kraamverzorgenden zijn die het zo slecht aanpakken, want daardoor staan we wel vaak in een negatief daglicht, terwijl het juist zo helpend en waardevol kan zijn. Ik probeer altijd maar bij mezelf te blijven en durf van mezelf te zeggen dat mensen eigenlijk altijd blij met me zijn en liever hebben dat ik langer blijf en me graag een volgende keer weer over de vloer hebben, maar zo zou het voor iedereen moeten zijn. Wij hebben zelf dit keer voor een zzp’er gekozen, we weten precies wie er komt kramen, ze is onafhankelijk van protocollen en respecteert onze wensen volledig. Ik kijk er enorm naar uit.
Dit vind ik wel een hele heftige uitspraak. Overigens begrijp ik wel dat de rest heel erg vervelend is geweest. Is, in mijn ogen, ook niet hoe het hoort te gaan.
Ik begrijp die uitspraak wel. Dat gevoel zou ik ook hebben als je op deze manier keer op keer de zeggenschap over je eigen lichaam verliest. Hier geen kraamhulp gehad, wel de verloskundige die 2x thuis is langs geweest , ook 2x een arts die thuis is langs geweest in de kraamweek. Beide hadden een infrarood thermometer. Ik had geen akkoord gegeven voor een kontthermometer. Er zijn namelijk prima andere (en respectvolle) technieken om temperatuur te meten. En stel: er is koorts en het is medisch noodzakelijk om meer precisie te meten, dan tuurlijk. Maar gewoon om te kijken of de temperatuur netjes tussen de 36 en 37 graden is dan volstaat elke andere thermometer ook gewoon.
Dat mag je vinden. Jij weet niet wat ik mee gemaakt heb en waarschijnlijk niet wat onverwachte en ongevraagde aanrakingen doen met iemand met autisme. Maar als je al als de dood bent voor alles, voor het eerst in je leven in operatie zaal met allemaal vreemde mensen, geen uitleg wat er gaat gebeuren en er zo zonder toestemming, uitleg of want dan ook ze in je kruis staan te porren, met 4 man die toe staan te kijken. Tja, dat voelde voor mij echt als een verkrachting.