Wat fijn om te lezen dat het toch geregeld is en dat de operatie geslaagd is! Heb je geen vriendinnen die af en toe je zoontje meekunnen nemen straks als je man weer aan het werk gaat? En mischien je zoontje de komende tijd naar een kdv?
Ik schaam me een beetje daarover maar het zit zo; mijn man en ik zijn bij elkaar gekomen toen we allebei nog getrouwd waren. Hij had ook al 2 kleine kinderen toen. We hebben ons, in onze vorige relatie, altijd aangesloten bij de vrienden van partner. Dus toen we uit elkaar gingen hebben al die mensen niet voor onze kant gekozen omdat we de ander zo belazerd hadden. Sindsdien vind ik het heel lastig om vriendschappen te sluiten omdat ik denk dat ze toch weer weggaan. Hier komt mijn verlatingsangst een beetje naar boven omdat ik geadopteerd ben gok ik... Ik heb een hele fijne vriendin maar die woont een jaartje in Spanje en komt pas in december weer terug. Ik merk ook dat we toch best veel hulp aangeboden krijgen, maar ik vind het lastig om die stap te zetten.
Lastig zeg maar wel begrijpelijk dat je dit gevoel hebt. Maar soms moet je helaas hulp aannemen, je kan niet alles in je eentje bolwerken Wat moet er nu met de wond gebeuren?
Wat betreft tips voordat je een operatie ondergaat; die zijn eigenlijk heel simpel en zo te bedenken maar ik heb onderstaande gedaan en ik merk echt dat dat nu fijn is: • Bed verschoond voordat ik onder het mes ging. Konden we er weer even tegenaan. • Op een plank op de slaapkamers van ons allemaal (de kinderen en van mij dan) allemaal stapeltjes met setjes kleren klaargelegd. Dus echt op 1 stapeltje; spijkerbroek, sokken, ondergoed, trui. Volgende stapltje; jurkje, panty, ondergoed. Weer een stapeltje; rokje, truitje, ondergoed. En ga zo door. • Alle niet verse boodschappen besteld zoals bier, wijn, frisdrank, melk, babyvoeding, sauzen, vleeswaren, vlees, enz. Verse kan mijn man bijhalen. • Ik heb echt heel veel gekookt en in de vriezer gedaan. Lees: lasagne, pastasauzen, ovenschotels, zelf shoarma gekruid en gemengd met groenten, pannenkoeken, gehakt met Mexicaanse kruiden gemengd plus groenten, rijsttafel, enz. - Het hele huis van onder naar boven gezogen en gedweild. - Zo veel mogelijk wassen gedraaid en gestreken en op hangertjes gehangen op een speciaal aangeschaft rek op zolder. • Alles voor de nachtflessen van zoontje op de badkamer gezet. Lees: poeder, flessen enz. • Geprobeerd extra dagen aan te vragen bij het kdv. • M’n haar goed gewassen en overal geschoren, geharst, enz. • Veel brood in de vriezer. • M’n medicijnen besteld en opgehaald zodat dat de komende maand(en) niet hoeft. • Voorraadje paracetamol, ibuprofen, zetpillen, neusspray, Diarreeremmers, pleisters, enz. • Genoeg Lenzenvloeistof en lenzen in huis. • Kattenvoer!!! • Luiers!!! • Gevraagd of de schoonmaakster een keer extra komt en datum afgesproken. • De kinderopvang gemaild dat de kinderen wellicht soms door m’n moeder of zus opgehaald worden. • Alle belangrijke telefoonnummers (zoals nummers wanneer het niet goed gaat met de wond) in m’n tel opgeslagen. Ik zal vast iets vergeten zijn, maar dit is al iets. We hebben ook een mega vriezer dus alles paste erin. Misschien klinkt het heel betuttelend, maar zo had ik het idee dat ik nog ergens controle over had, want ik kon al niet veel meer. Hopelijk hebben jullie hier iets aan!
Hij is nu dicht en hopelijk blijft dat zo. Ze hebben een snee gemaakt aan de zijkant en de onderkant en hem ‘dichtgeklapt’ met de huid van mijn rug. Omdat ik ooit 50 kilo ben afgevallen zat er genoeg vel op m’n rug om het te kunnen rekken. Nu moet dat vel m’n lichaam ‘pakken’ en langzaam tegen elkaar aangroeien en hou ik er een lang litteken van over maar wel een dunnetje. Er zit een drain in en als het niet teveel lekt vannacht dan mag die er morgen uit. Ik lig dus nu in bad met een fles waarin die drain uitkomt. Fles staat op de grond. Je hebt gelijk hoor. Soms moet je gewoon en het is erg lief dat het aangeboden wordt. Maar ik heb altijd zoiets; ik zorg zelf ipv dat er voor me gezorgd wordt. Vandaar mijn beroep ook denk ik
Ik ben maatschappelijk werker en heb jaren bij Bureau Jeugdzorg gewerkt (heet nu anders, maar deze naam ken je vast) en nu werk ik al bijna 4 jaar bij een soortgelijke instelling alleen dan met minderjarige vluchtelingen. Beiden gedwongen kader, dus best heftig en zwaar soms. Ik leg het vaak uit als; ‘als het niet goed gaat met jouw kind thuis, kom ik hem of haar uit huis plaatsen’. Het behelst heel veel meer hoor. Dit is zwaar gechargeerd natuurlijk (en haalt vaak de woede van de menigte op de hals). Uithuisplaatsingen zijn geen orde van de dag, maar zo heb je een beetje een beeld. Maar ik zorg dus ook in m’n werk. En er gebeuren ook vaak lieve dingen hoor, dus het is een soortement van zorg van beide kanten. Werk jij ook in de zorg?
Ja en inderdaad ooit 50 kilo. Ik was altijd al wat dikker hoor, maar belandde met ex in de MMM en had het idee dat ik bij elke hormoonspuit een kilo aankwam. Toen 1,5 jaar de MMMM op hold gezet (uiteindelijk ook de relatie ) en Sonja Bakker gedaan. Het vloog eraf. En het is er nooit meer aangekomen. Na m’n eerste kindje duurde het een paar maanden voor ik weer op m’n oude gewicht zat, maar wel 1,5 jaar toen ik dacht; ja, zo voelt het weer eigen. Nu, een jaar na m’n 2e, zit ik 3 kilo onder die 50 die ik ooit afviel. Maar dat komt door alle stress denk ik en die komen er vast weer aan maar dat geeft niet. M’n lijf voelt alleen nog niet als het oude, maar dat komt nog wel.