Als het geen prater is, zou je met je huisarts kunnen overleggen of speltherapie wellicht een goede optie is. Dan wordt je zoon eerst geobserveerd terwijl hij speelt (met de speltherapeut, die soms ook bepaalde spelopdrachten heeft om bijv. bepaalde eigenschappen, vaardigheden of moeilijkheden te kunnen interpreteren). Soms kan een speltherapeut na de observatie middels speltherapie de ‘klachten’ behandelen en zo niet dan kun je worden doorverwezen naar bijv. een kinderpsycholoog of andere therapeut. Ik weet niet of dit is wat je zoekt, maar wilde je in ieder geval even wijzen op deze optie. Veel succes / sterkte gewenst, lijkt me een heftige situatie voor jullie zoon en ook voor jullie zelf!
Niet om meteen met labels te strooien, maar hij klinkt als mijn dochter. Zij heeft ASS en ADHD. Ik zou je laten doorverwijzen naar een kinderpsycholoog. Ook m.b.t. omgaan en verwerking van waar hij tegenaan loopt op school, want klinkt inderdaad of het hem teveel is geworden.
Ik zou contact opnemen met het wijkteam. Zij kunnen in overleg met jullie kijken wat nodig is en eventueel vast tijdelijke begeleiding opstarten. Hier helaas ook ervaring mee... Alles is inmiddels weer redelijk op de rit, heeft een hele tijd geduurd (en oa een schoolwissel voor nodig geweest) en het blijft een uitdaging.
We zijn vanmiddag geweest en mijn zoon heeft het woord gedaan en we hebben een doorverwijzing gekregen voor een kinderpsycholoog en dan vandaar kijken waar hij het beste heen kan. Volgens de HA gaat dit oa via de gemeente maar dan duurt het wel lang, ze gaf aan dat ik de verzekering even moest bekijken hoe we verzekerd zijn omdat particuliere hulpen sneller ging. Dus ik ga vanavond even rondkijken bij de twee opgegeven site en anders meld ik hem aan bij de gemeente.
Wat naar, dikke digi knuffel voor hem. Herken het wel een beetje. Mijn zoontje van 10(nu groep 6) had ook moeilijke tijd op school. Wilde niet, huilen, altijd buikpijn, helemaal als er 'iets' was. Weeksluiting, leeskring, verjaardag. Overal en altijd spanning en altijd maar die buikpijn en wilde aan dat soort dingen ook absoluut niet mee doen. Onze knul heeft een Dit Ben Ik Cursus gedaan(soort Water & Rots training). Opkomen voor jezelf, welke emoties zijn er, hoe om te gaan met emoties, faalangst enz. Sinds die training is hij zó onwijs veel veranderd. Liep altijd op z'n tenen, kon niet mee met de rest van de klas kwa lesstof. Klas zelf was super, iedereen aardig voor hem, juf lief, echt niks mis daarmee. Was puur de onzekerheid van zichzelf dat hem in de weg zat. Van de week leeskring en een 7,5 gekregen. En zijn topo overnieuw gedaan(hij heeft mij niet gezegd dat ie topo moest leren dus dikke onvoldoende) herkansing, veel oefenen thuis samen. En een dikke vette 9,5! Hij heeft binnenkort verslagkring en hij heeft er voor het eerst onwijs veel zin in. Hij heeft trouwens wel aantal onderzoeken gehad, iets verlaagde IQ en hij kan niet automatiseren, dus les tig keer herhalen in de klas. Krijg vaak update van juf zodat ik precies weet wat er gaande is en ik thuis er ook mee bezig kan Succes!
Wat ontzettend knap dat hij zelf het woord heeft gedaan! Betekent dat ook dat hij open staat voor hulp? Ik hoop dat jullie iemand vinden waar hij snel terecht kan, en dat dat iemand is waar hij een ‘klik’ mee heeft... Hoe gaat het nu met hem?
Dan breekt je hart toch als moeder! Wat vreselijk zoveel verdriet bij je zoon. Ik wil je heel geluk wensen in de keuzes die jullie gaan maken voor je zoon. Ik lees overal terug dat het je vooral om hem gaat, heel goed.
Het gaat redelijk met hem, hij kan weer lachen om een grap en heeft vandaag zijn zakgeld een gamestoel gekocht, dus helemaal in de gloria! Ik vond hem ook heel dapper dat hij het woord deed, sommige stukken aangevuld.
Het eerste wat bij mij op komt is dat hij wellicht een klas te hoog zit? Dat hij misschien nog een jaar had moeten kleuteren? Omdat je aangeeft dat hij nog jong is in gedrag? Dat hij qua inteligentie wel goed zit maar qua gedrag niet. Een klas te hoog. Maar dat is gewoon een gevoel. Misschien kan je er eventueel is over nadenken.
Ja hij heeft gewoon 2 jaar gekleuterd dus daar ligt het niet aan, wij roepen altijd al; hij had gewoon in januari geboren moeten worden (dan had hij 2,5 jr gekleuterd!). In groep 3 was daar wel sprake van, maar hij heeft toen zo zijn best gedaan dat daar geen sprake meer van was. Met dyslexie laat je een kind niet doubleren (of laten zitten) want dat krijgt hij het jaar er na weer moeilijk qua stof. Hij heeft nu veel vrienden in de klas en hij groeit erg veel in 1 jaar, teveel om hem te laten zitten. Zijn schoolwerk is al aangepast, waardoor de druk al minder moet worden, maar dat is nog maar recent. Bedank voor je bijdrage.
Ik snap je. De jongste is van 30 juni. Hij gaat volgend jaar naar school. Zoals ik hem nu zie, zal hij 3 jaar kleuteren. Vandaar dat ik bovenstaande aangaf. Er zitten kleuters bij de oudste die perse door ouders naar gp2 zijn gestuurd. Terwijl ze er eigenlijk nog niet aan toe zijn.... Maar ook een jochie die nu in gp2 zit op advies van de juf maar de moeder er over nadenkt om hem 2x gp2 te laten doen. Het is ook lastig allemaal. Wanneer doe je ergens goed aan. Maar ik wilde gewoon meedenken. Hopelijk komt er een oplossing voor je kanjer.
Bedankt! Ik kan het alleen maar waarderen! Vandaag Jeugdteam gebeld en zij bellen mij vandaag terug, gaat met name om de wachttijd waarin mijn zoon geholpen kan worden of dat ik beter beter buiten de gemeente kan zoeken.
Misschien zou je ook een PMT op kunnen zoeken als de ‘normale’ wachttijden te lang zijn. Veel sterkte!
Maar als alles moeilijk is, waarom zit ze dan al in groep 5? Groep 3/4 zou beter bij haar passen lijkt me dan?
Ze is een jonge leerling, van november. Ze scoort ook helemaal niet slecht, maar dat is haar beleving. Ze doet wat ze moet doen zeg maar.
Maar dat is dan toch zielig! Ik zou echt overwegen om haar een jaar over te laten doen, alleen jammer dat dat niet eerder is gebeurd. Wanneer wordt ze 8? Grote kans ook namelijk dat dit dus elk jaar blijft, ook straks op het VO.
Ik zou eerder denken aan een cursus in zelfvertrouwen dan een stap terug zetten. Anders geef je toch juist nog meer het signaal ‘zie je wel dat ik het niet kan’. Zeker als ze gewoon doet wat ze moet doen zit ze dus prima op haar plek.
klopt, daarom had het eigenlijk ook beter geweest als dit in groep 1 of 2 was gebeurd. Want nu zou ze zo denken, terwijl het eigenlijk heel logisch is dat ze het niet kan/moeilijk vind.