Pfff dit zal vast vaker voorkomen, maar mijn zoontje (2 jaar en 3 maand) eet dus nauwelijks avondeten. Vlees wil hij wel eten (niet alles overigens), soms een stukje aardappel of droge macaroni. Als het door elkaar gemengd is wil hij het al helemaal niet eten (dus geen macaroni met saus enzo) Ik dwing hem niet, vind dat het vanuit hem moet komen. Dus hier hoef ik geen advies in, ik wil hem namelijk niet gaan dwingen of “straf” geven als hij niet gaat eten. Hij wacht tot ik mijn eten op heb en dan eten we toetje. Krijgt ‘s avonds ook niet wat anders en wordt eigenlijk nooit wakker van de honger. Ik ben zelf alleen, dus ons tafelmoment is best rustig. Als ik bij mijn moeder met hem eet is het een stuk gezelliger, dan gaat niet alle aandacht alleen naar hem en probeert hij wel eens wat meer. Maar ook dan eet hij geen groenten. Bij de opvang maken ze wel eens wat lekkers en dan wil hij wel wat eten, maar het gaat allemaal niet met veel plezier (meer uit angst dat iemand anders het opeet). Als tussendoortje eet hij wel komkommer of tomaat, dus dat geef ik maar regelmatig. Mijn vraag is, wie heeft hier ook ervaring mee? Hoe lang heeft het geduurd? Voordat je kindje ging eten (of in ieder geval ging proberen). Volgens mijn zijn wij drie/kwart jaar hier zo mee bezig, daarvoor at hij alles.
Ja hoor hier! We hebben nu een peuter van 2 jaar en 3 maanden die savonds zelden nog eet. Ja 3 hapjes maximaal en heel soms eens wat meer maar dat is het wel. Ook overdag gaat het mwah mwah. Gelukkig houdt hij wel van rauwkost en fruit dus dat geef ik. Alles wat erin gaat is mooi meegenomen maar hij slaapt er verder niet minder om en groeit er ook niet minder van. Wij bepalen wat hij eet, hij of hij eet. We proberen wel af en toe Wat hapjes te geven maar wat niet kan, kan ik er niet inproppen. Dus we laten het gaan. (doen wel dingen als samen koken en keuze geven maar ook dat werkt niet echt) Ik moet zeggen dat ik er zo relaxed mee omga omdat onze oudste dit exact had: tot 2 jaar alles eten. Van 2-4 slecht (met periodes beter) en nu hij 5 is eet hij hartstikke goed en proeft alles. Ik kan dus zeggen dat het een fase is en het voorbij gaat. Toen bij hem heb ik alles uitgehaald omdat ik mij zorgen maakte maar dat heb ik nu dus niet meer... Vervelend is het wel! Je wil vooral dat ze goed en gezond eten!
Ze hebben die fase hier beiden gehad: duurde hier tot een jaar of vijf/zes. Inmiddels zijn ze 7 en 10 en eten vrij aardig.
Hier ook een dochter die rond die leeftijd niks meer wilde eten, behalve de dingen die je opnoemt. Toen ze 4 jaar was begon ze ineens weer te eten. Niet gedwongen, wel 1 hapje proeven van sommige dingen. Als we alles door elkaar doen eet ze het nog niet maar gewoon groenten aardappelen en vlees eet ze wel. Soms wil ze iets niet, prima dan niet. Nu ze ziet dat haar zusje wel eten door elkaar krijgt wil ze dat ook welleens doen maar dat is tot nu toe nog maar 2 keer gebeurd. Ze is nu 5 jaar en komt zelf welleens met hef idee om iets te proeven. Ze zegt dan altijd dat ze het wel lekker vind, Maar ze wil er dan niet meer van hebben Volgens mij hebben de meeste kinderen zo'n fase.
Hier nog zo 1... Als ze het niks vindt dan duwt ze haar bord weg en roept nee. Ze zal dan ook geen hap nemen. Aangezien haar gewicht laag is, maak ik me hier wel zorgen over maar kan haar niet dwingen. Wat ik doe, altijd zorgen voor rijst/pasta/aardappel zonder saus. Saus met vlees bied ik apart aan. Altijd andere groenten maar neemt ze meestal geen hap van. Smiddags bied ik komkommer en paprika aan. Dan vaak wel een hapje. Wat ze wel lekker vindt is droge wrap of een broodje voor de gyros . Geen idee of je dat al eens geprobeerd hebt?
Een fase, die komt en gaat Hier heeft ze soms ook dat ze echt drama maakt, terwijl we niets dwingen, en zodra er een hapje haar mond bereikt, bedenkt dat het toch wel "jammie" is, en dan eet ze zo haar hele bord leeg onze dochter is ook gevoelig voor: hoe oud ben je? 2? Dan mag je twee hapjes proeven, dan is het klaar, op de crèche probeer je het ook. (op de crèche weigert ze elk ander eten dan boterhammen.....) Maar vaak gaan er dan wel 1-2 happen in. Dat is iig iets En zodra we uit de crèche komen krijgt ze wat rauwkost, zodat ze dat iig binnen heeft. Dat eet ze terwijl ze aan het spelen is.
Mijn 3 meiden hadden nooit zo’n kwesties, maar mijn eigenwijze zoon begon met totale dinerweigering zodra zijn peuterpuberteit was aangebroken. Hij begon met moeilijk doen over eten, maar merkte blijkbaar dat dat niet het gewenste effect had, want dan zei ik gewoon ‘prima, dan eet je niet’ oid. En toen begon hij maar kwesties te maken over het überhaupt aan tafel komen. Dus ook dat heb ik losgelaten. Wij gaan allemaal gezellig aan tafel en hij zoekt het maar uit. De tv gaat uit en we doen geen zaken met hem tot hij aan tafel zit. Sommige avonden at hij dan letterlijk geen hap. Nu gaat het iets beter. Hij beoordeelt eerst wat er op tafel komt, en in enkele gevallen komt hij er meteen bij zitten. Meestal komt hij pas aan tafel als wij gaan opruimen. En dan zit hij dus in zijn eentje aan tafel te eten . Hij eet dan nog steeds niet veel. In ieder geval eet hij zelden vlees en is hij juist van de groentes (rare peuter...). Maar overdag eet hij prima (boterhammen, rauwkost, fruit, koekje, etc) en hij groeit prima (lengte +2 en gewicht +1, dus een lange slanke jongen). Daarom zitten we deze fase gewoon uit, en maak ik me ook nergens zorgen om.
Hier een peuter van 2 jaar en 4 maanden die zo nu en dan ook alles weigert. Al weet je zéker dat hij het lekker vindt, nope.. niet eens een likje van de saus Als een fase een paar dagen of langer duurt dan ga ik wel opzoek naar manieren om er toch wat groente in te krijgen. Bijvoorbeeld via soep of puree, zo kaal mogelijk. Koude (rauwe) groente eet hij hier helemaal niet dus als snack verwerken trapt hij niet in haha.
Ook hier herkenbaar. Bij Q maakte ik er een heel ding van, die at daardoor nog veel minder. M eet ook al ruim een jaar super slecht ‘s avonds, met soms uitzonderingen van een paar dagen dat ze goed eet. Tijdens het koken krijgt ze vaak wat groenten, dingen als je bent 2 / 3 jaar dus zoveel hapjes kun je vast ook wel proberen werken soms. Al krijg je ook regelmatig het antwoord ‘nu ben ik even een baby ik wil niet!’, nou dan niet... Komt wel weer goed. Q eet ondanks het gevecht tot haar 5e inmiddels soms meer dan ik, dus uiteindelijk zal het wel goed komen
Herkenbaar hoor! Hier een meid die even oud is en doorgaans best wel redelijk eet, maar ook zo d'r buien heeft. Zo begint ze heel vaak pas met eten als wij al bijna klaar zijn. Afgelopen week waren we met de hele familie op vakantie, grote tafel vol met etende mensen en ze heeft super goed gegeten. Voor haar werkt echt, zien eten, doet eten. Voor de oudste werkte dat overigens niet. Die hebben we tot 3 jaar met allerlei trucjes wat aan het eten gekregen. Meestal als hij een paar happen had geproefd dan at hij daarna wel omdat het toch lekker was. Vanaf 4 jaar zoveel hapjes eten als dat je oud bent. Voordeel was dat hij zich makkelijk liet afleiden, bijvoorbeeld met een boekje ofzo. Dat hoeven we bij de jongste weer echt niet te proberen. Als ze niet wil dan wil ze niet, al ga je op je kop staan.
Hier ook een hele slechte eter. Ik maak mij er niet druk om. Ze eet 75 - 100 gram warm eten (vers). Een potje gaat wel volledig op. Aangezien ze bij de gastouder beter eet, zien eten doet eten??, eet ze op de 3 dagen dat ik werk warm. Dan hebben we in ieder geval 3 goede dagen in de pocket. Ik geef haar soms nog wat extra fruit, knijpfruit of apoelmoes na haar yoghurt. Maar dat is met name ivm haar gewicht.
Hier bij alle drie zo’n fase gehad. Bij de oudste twee begon het na de eerste verjaardag en ging het beter vanaf 4,5/5 jaar, al is de middelste nog steeds zeer kieskeurig. De jongste wordt morgen 5 en eet nog steeds vrijwel niets, hij heeft de overstap naar vast voedsel feitelijk gewoon niet gemaakt...
Onze zoon van 4 lust ook weinig aan avondeten. Wij gaan nu hulp krijgen daarvoor via de revalidatiearts. We laten alles zoveel mogelijk los, hij moet 4 hapjes proeven en dan krijgt hij brood/fruit/yoghurt. Ligt er aan wat we eten en of hij het écht niet lust. Maar hie komt het (denk ik) door de prikkelverwerkingsproblemen van zoon. Hij heeft een ander mond gevoel. Hij kokhalst regelmatig, spuugt het uit, komt gewoon niet eens aan tafel of gaat huilen dat hij zo'n honger heeft maar het niet lust.
Hier ook. Nu 2 jaar en bijna 3 mnd. Eet al maanden niks tot heel weinig met avondeten. Ook bijna geen toetje. Geprobeerd om eerder te eten, later te eten, te pureren, in de handen te geven (terwijl die al vanaf 1.5 met vork eet), helpen met eten enz enz. Niks werkt. Wanneer hij zin heeft eet die of proeft die en anders echt niet. Pannenkoeken gaan er dan 3 in en dan een halve. Vissticks heeft die laatst wel gekeken en noodles. Knakworsten gaan er wel altijd in en bitterballen maar dat vind ik geen volwaardig gezond avondeten. Hij slaapt er ook niet langer of korter op. Hij is met 1.5 een keer ziek geworden na het avond eten, echt veel moeten spugen 2 dagen lang. Volgens mij is die daar onbewust zo mee bezig want daarna is die steeds minder gaan eten tot bijna niks meer. Hij at tot 1.5 dus wel gewoon "alles". (Wat wij m dan voorschotelen) Ik heb t opgegeven. Hij groeit, speelt, ontwikkeld goed. Is niet mager, kijkt niet wit of geel dus ik hoop dat die fase snel voorbij is.
Ook hier een peuter die het meeste avondeten weigert. Zijn zus is nu 4 en begint langzaam weer wat dingen te eten. Ze moet sowieso alles proeven en dat doet ze ook zonder problemen. Dus het gaat hier langzaam weer de goede kant op. En mijn zoon eet echt geen rauwkost.. heeft ie nooit willen eten.
Bij mij geen herkenning en geen tips... Mijn 3 kids eten heel goed. Zijn niet bang om te proeven. Hebben ook dingen die ze niet lusten en doen ook wel eens moeilijk. Wat zou er gebeuren als je wel 'streng' bent hierin. Jij bent baas (?) Wat maakt dat je ze niet wil dwingen? Ik zie (gezond /avond) eten als te belangrijk, levensbehoefte
Hier ook eentje van 2 jaar en 3 maanden. Hij eet werkelijk waar alles... bord wordt nog net niet afgelikt Zijn zus deed dat niet op die leeftijd. Echt drama met 2 jaar. Ik heb altijd van ik bepaal wat we eten, zij bepalen hoeveel ze eten. Als ze echt honger hebben, gaan ze echt wel eten. Ik maak er geen strijd van. Eten moet voor de rest ook leuk blijven. Eet je dus niet, dan eet je niet. Je krijgt na het eten geen boterham ofzo als je honger hebt. De oudste twee hebben een gerecht/groente gekozen die ze echt niet lekker vinden. Als we dat eten, krijgen ze een restje uit de vriezer. De rest moeten ze mee-eten. Dat gaat nu ze 4 en 6 zijn aardig goed.
Ik weet niet of je het al doet, maar misschien zijn dit tips: - Zelf laten eten. Met bestek, met de handen, zelf voelen en zelf laten eten. - Gevarieerd eten aanbieden. Met twee jaar at onze zoon (volgens mij) gewoon met de pot mee. Dus alles wat je zelf eet, kun je hem ook geven. Wissel af. Hier hebben we ook vaak verschillende dingen op één bordje. (paar kleine tomaatjes, stukje komkommer, snackpaprika, rijstwafel, appel etc) - Eten aanbieden met leuke vormpjes. Met prikkertjes, een kleurig bordje. Je kunt op facebook of instagram op 'bento' zoeken. Dan vind je veel voorbeelden. - Al hij tussendoor wel eet kun je misschien een 'groter' tussendoortje aanbieden? Soort verkapt avondeten?
Hier hetzelfde verhaal inclusief bijna dezelfde leeftijd ( wordt in jan 6 jaar) lust alleen speklapjes... toen hij 1 jaar was wilde hij niks meer.... Geen ander avondeten, ook geen pizza,patat,pannenkoeken.
Mijn zoontje is nu 1,5 jaar en ik ervaar op dit moment hetzelfde probleem. Zowel met brood als het avond eten. (brood gaat er soms nog in zonder korstjes) Als we aan tafel zitten schep ik het eten op zijn bordje en laat ik hem de keuze maken hoe te eten met zijn vorkje of handjes. Nu doet hij bij regelmaat zijn hoofd op voorbaat al weg draaien of dat hij zijn bord weg duwt. Mag hij allemaal doen van mij, zijn bord blijft binnen handbereik staan en wij gaan gewoon verder met eten. Wanneer ik zie dat hij zijn eten weggooit op de grond neem ik zijn bord terug en zet hem zo weg dat hij hem wel ziet maar niet bij kan. Na een aantal minuten geef ik hem dat bord terug en negeer ik hem eigenlijk en zie ik hem in mijn ooghoeken wel wat happen nemen. Onbijt wil ik hem nog weleens voor de tv geven in zijn kinderstoel, misschien slecht maar doordat hij onder tussen tv kijkt is hij minder gefocust op het niet willen eten en eet hij dus makkelijker zijn brood of fruit op. Ik schenk geen negatieve aandacht aan zijn niet willen eten, inprincipe bieden we hem alles aan wat wij ook eten en vaak mag hij zelf kiezen wat voor groente. Heel soms helpt het ook om hem uit het moment te halen dus zijn bord te bewaren en hem nadat de tafel is afgeruimd te laten spelen en dan het bord terug te zetten dan zie ik hem met regelmaat terugkomen om een hapje te nemen.