Ik woon in Vlaanderen maar hier hadden we een papieren agenda waarin ook stond wanneer we te laat waren, resultaten moesten hier in geschreven worden en wekelijks ondertekend door de ouders... Mijn mama was vroeger secretariaatsmedewerker op een school en die kreeg de bijnaam mevrouw ahenda (West Vlaamse in Limburg) omdat ze regelmatig "een nota" schreef in de agenda's Was er in Nederland niet zo'n systeem?
Bij ons niet. Bij te laat komen kreeg je een aantekening in het klasse boek. Bij 3 keer te laat moest je naar de conrector en kreeg je een 'uurtje'. Bij een gemiste les zonder geldige reden kreeg je twee 'uurtjes,'. Voor niet maken van huiswerk of vergeten boeken was het aan de leraar om daar wel of niet straf op te zetten. Dat ging allemaal buiten de ouders om. 3 keer per jaar kreeg je je rapport mee naar huis. Cijferlijst en een korte opmerking. Dat liet je wel aan je ouders zien. Alle bovenstaande vertelde ik wel thuis. Gespijbeld heb ik nooit, maar te laat kwam weleens voor. Huiswerk had ik maar af en toe af. Maar daar wist ik me altijd wel uit te kletsen. Cijfers voor proefwerken vertelde ik thuis ook altijd meteen. Ook als ze slecht waren. Ik zou het raar vinden als mijn kind dat zou willen verbergen. Magister maakt het dan denk ik alleen maar handiger. Niet om te willen controleren, maar om je kind beter te kunnen helpen. Maar zover is het bij ons nog niet
Nee dit ken ik niet van vroeger hihi Volgens mij moesten te laat briefjes wel worden ondertekend maar verdwenen veelal in de prullenbak of een vriendin zette een paraaf, ik was ook echt een voorbeeldige leerling pff
Hahaha ik wachtte dan altijd op de 'bus club' aangezien het ov altijd wat vertraging had en deed net of ik ook met de bus was gekomen. 'kon er echt niets aan doen!' perfect! Gewoon aansluiten bij de busclub
Die volwassene op de voorstoel stond vast achteraan bij het uitdelen van de hersens (ik las trouwens "Glitter:" ipv. 'Gister', omdat een aantal berichtjes daarvóór over glitter ging )
Dat ik twee weken geleden een hersteloperatie heb gehad aan m’n nek, dat de wond verschrikkelijk ging lekken (lees kleddernat bed en kleren elke keer), dat hij vorige week vrijdag stopte met lekken en het de goede kant opging en dat het sinds twee dagen verdomme wéér is gaan lekken en niet zo’n beetje ook. Dat ik nu tóch m’n 2e kuur antibiotica moet gaan slikken (verdorie 4x2 pillen per dag een week lang) en de thuiszorg 3x per dag komt om de wond te verzorgen. Het ging toch de goede kant op? Het deed toch zo’n pijn omdat de wond goed aan het genezen was? Er was toch licht aan het eind van de tunnel? Nou, mijn mond viel serieus open vandaag omdat dit helemaal niet het geval is en ik weer dik aan de oxycodon zit. Ik weet het echt even niet meer, voel me down en verdrietig. Ik wil ‘gewoon’ dat er een einde komt aan die narigheid en wel nu!
@Iertje81, wat ontzettend vervelend voor je. Hopelijk heeft je arts nog goede mogelijkheden om je te helpen en gaat het snel beter met je. Vind je het goed als ik in mijn persoonlijk gebed voor je bid? (Het is geen probleem als je het niet wil hoor )
Bedankt voor je reactie! En ik vind het eigenlijk hartstikke lief dat je dat wil doen. Superaardig van je. Ik ben zelf niet gelovig, maar sta wel altijd overal voor open. Ik moet er even van slikken
potverdikkeme je verdient het ook wel om nu klaar te zijn met alle wond ellende! Is de pijn met oxy wel dragelijk?
Jeetje het wil ook maar niet goed gaan, Wat ontzettend vervelend zeg. Ik zou er ook echt moedeloos van worden. Dikke knuff xx
Ik heb 5 mg en dat helpt een poosje, maar niet lang genoeg helaas. Dus ook nog paracetamol/ibu/diclofenac erbij
Waar tover jij dat hartje vandaan? werken hier de normale emoticons van het toetsenbord op je gsm nu ook?