Hm echt een date als in oppas regelen, je mooi maken etc 1 of 2x per jaar. Omdat we elkaar van maandag tot vrijdag niet zien en man onze kinderen dus ook niet doen we liever iets met zn allen. Moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om maandelijks of vaker oppas te moeten regelen voor zoiets
Uh, bijna nooit. We vinden het niet prettig als de kinderen uit logeren gaan als het niet nodig is. Vooral niet als ze nog klein zijn. De oudste heeft tot zijn 6e eens per jaar gelogeerd bij mijn moeder, als zij ook vakantie had. Na zijn 6e wilde hij ook wel eens bij schoonouders logeren, dus die momenten gingen we dan wel samen een hapje eten o.i.d. of als we toevallig samen overdag vrij waren dan deden we wat onder schooltijd. Nu de jongste er is zijn we nog niet samen weg geweest. Dit zal voorlopig ook niet gebeuren, omdat ik hem nog niet wil laten logeren.
Ik ben het helemaal eens met je. Maar om op je vraag te antwoorden: waarom niet beiden? In ons geval: geen oppas. Sinds kort eindelijk iemand gevonden waardoor we eens in de maand een paar uurtjes alleen weg kunnen, maar logeren dat zit er hier helaas niet in. Hoe jammer we dat allebei ook vinden.
Ja mee eens. Niet bij stilgestaan toen ik het typte. Ik ken het wel een beetje van vroeger hoor. Ik had, toen onze dochter nog een baby was, ook een heel klein netwerk dus als m’n ouders of zus niet konden hield het op voor ons. Nu is dat netwerk breder gelukkig dus gaat het makkelijker. Maar je hebt een punt inderdaad!
Oh.. Ik ben blij dat je dit zegt. Ik snap dat ook nooit. Maar goed, ik kan mijn kinderen goed loslaten, als ik bijvoorbeeld ben werken, of als ze op school zijn of slapen. Ik heb het idee dat ik in een week meer dan genoeg tijd voor mezelf heb. Of voor mijn man. Dit zal trouwens wel anders zijn als je kindjes hebt met extra zorgen. Wij gaan zelden 'op date'. Mijn schoonmoeder past 1x in de week op, dus die wil ik daarbuiten niet te veel belasten. Logeren gebeurt hier dus zelden. Als ze logeren is dat omdat we een feestje hebben. Weekendjes weg ook niet. Ik zou niet weten waar ik de kinderen zou kunnen laten. Onze ouders werken zelf nog, dus die hebben het weekend ook nodig om bij te komen. Dan ga ik ze echt niet belasten met onze kinderen, omdat ik zelf zonodig meer wil zijn dan alleen moeder
Als ze nog jong zijn vind ik het niet fijn. Voelt niet goed. Lekker vertrouwd in eigen bed. Als het echt nodig is dan vind ik het wat anders, maar anders lekker thuis. Los daarvan woont mijn moeder ruim 200 km verderop en werkt ook gewoon fulltime, dus even logeren zit er ook niet in.
Zo kun je het ook benoemen: ‘zo nodig meer wil zijn’. Dat klinkt denigrerend naar ouders (moeders!) die dit wel fijn vinden. Waaronder ik. En ik zeg je eerlijk; ik ben een betere moeder voor mijn kinderen als ik af en toe alleen met mijn man wegga of een weekendje weg ben. Daarentegen respecteer ik het ook dat moeders zeggen dat ze liever altijd hun kinderen bij zich hebben. Ik vind daar iets van, maar dat heeft op mezelf betrekking, maar ieder doet het op zijn of haar manier hoor.
Oh. Maar ik bedoel het niet denigrerend. Ik ga inderdaad mijn (schoon)ouders niet belasten met de zorg voor mijn kinderen, omdat ik zonodig meer wil zijn dan alleen moeder. Ondanks dat ik zeker weet dat ze het wel zouden doen, blijft het een belasting voor ze. Ik kan natuurlijk wel redenen bedenken, waarbij je uit overmacht oppas nodig hebt voor een of meerdere nachten (bij een ziekenhuisopname ofzo). En dan weet ik zeker dat we fijne mensen om ons heen hebben die dat met alle liefde voor ons doen. Maar dat vind ik echt iets anders. En een betaalde oppas is natuurlijk ook een ander verhaal. Dus nachtjes/weekendjes weg, dat komt over een paar jaar wel weer, als de kinderen groter zijn.
Dat proberen we regelmatig te doen. Blijven investeren in je relatie is belangrijk. Je bent toch meer dan alleen moeder de vrouw. Gaat zeker niet ten koste van activiteiten met kinderen (ook meer dan voldoende). Het is en en niet of of. Een familieactivieit is echt wat anders dan een uitje met alleen je partner. Heeft ook niets met geld of duur van het uitje te maken.
We deden het een tijd nauwelijks. Omdat we ontzettend geleefd werden door onze omgeving. We hebben poosje terug om in ieder geval eens per maand op date te gaan en een avond per week echt tijd te hebben voor een goed gesprek of lekker tegen elkaar aan te hangen. Zijn ook betere grenzen gaan stellen naar buiten. Zo nu en dan (ik denk eens per half jaar?) doen we een stedentrip van een paar dagen.
Ik snak naar wat momenten samen! De jongste ligt avonds ook pas om 20.30 in bed dus er blijft weinig avond over. Aangezien ze om 6.00 weer wakker is en ik dus eigenlijk op tijd naar bed moet.. wat nooit lukt. Hadden we eindelijk oppasmeisjes gevonden... En durfden we het eindelijk aan /vonden we onze jongste oud genoeg.. kreeg de jongste een koortsstuip! Nu durven we voorlopig niet meer..... Weekend weg met zijn tweetjes lijkt me ook heerlijk . Okay zeker de jongste kan ik nog niet zo lang missen maar buiten dat kunnen we onze honden toch nergens droppen dus dromen over een weekend weg nu heeft geen zin
Bijna nooit meer, zo af en toe een avondje bioscoop maar echt iets gepland nee dat was voor het laatst toen we net verkering hadden. Als we nu weleens uit eten gaan, ben ik altijd nog met mijn hoofd bij onze zoon terwijl die zich prima vermaakt bij de oppas overigens. Maar dan merk ik gewoon dat ik vaker mijn telefoon check "voor het geval dat". Iemand bood weleens aan om een dagje en nacht op onze zoon te passen zodat wij een keer wat met elkaar konden doen en konden uitslapen. Heerlijk.. Tot het zover was, afgesproken geen bericht goed bericht maar vond dat zo moeilijk om niet om de zoveel tijd te vragen of het goed ging. In de nacht paar keer wakker geschoten omdat ik dacht hem te horen wat natuurlijk niet kon.. Net zo dat ik vroeg wakker was ipv lekker uitslapen. Manlief had er minder moeite mee. Nu kan ik hem beter een dagje loslaten, ook omdat hij naar de opvang gaat maar ergens uitlogeren blijft voor mij niet prettig. We proberen weleens in het weekend als hij op bed ligt het romantisch te maken met een hapje en een drankje en een leuke film, vaak lukt dat ook wel. Maar ook vaak dat zoonlief roet in het eten gooit door wakker of ziek te worden. Of dat we in het weekend na een drukke week ieder ons eigen ontspanning ergens in vinden.