Ah nee wat verdrietig dat je je zo slecht voelt. Het heeft zoveel tijd nodig. Juli 2018 is bij ons het stop proces begonnen, toen zijn we gestopt met iui. En nu pas kan ik er ook echt mee stoppen (ook al zal ik er straks ook nog echt verdrietig om zijn hoor). Heb je wel wat steun aan je man, ondanks dat jullie er anders in staan? En ik kan echt aanbevelen om hulp te zoeken, ik heb toen met maatschappelijk werk gepraat een paar keer, dat heeft mij wel geholpen. Sterkte meid.
Heel veel sterkte meid! Echt k*t dat je nu dan ook nog zo lang bloedverlies hebt.. Ga je binnenkort ook aan de anticonceptie? (Sorry als je het al eens verteld heb maar weet het al niet meer) Hier idd nog niet getest, maar van mijn man moet ik morgenvroeg testen. Is echt allemaal zo een mindfuck, voel weer heel veel kwaaltjes maar zo bang voor de teleurstelling die jullie maar al te goed kennen. Ik hou me gewoon voor dat het nix is, allemaal te maken met mijn ongie en dat ik morgen ofzo toch rood heb.
Wat balen weer knuffel... Eerste 2 dagen van menstruatie vind ik het meest naar, zou me dan het liefst opsluiten in m'n huis haha
Kan me soms ook ZO gefrustreerd voelen als ik denk aan zwanger worden en waarom het niet lukt.. gelukkig niet dagelijks, maar toch redelijk vaak dat ik er echt mee zit de laatste weken
Wat balen weer @BertxBirgit. Mooie tekst @Spectre. Ja het is ontzettend frustrerend waarom het niet wil lukken. Ik kan daar ook niet bij, sommige worden per ongeluk zwanger eoor een halve keer sex begin van de maand en hier lukt het maar niet, hoe kan dat nou...
Even een update van mijn kant. Wij zijn er gisteren achter gekomen dat mijn zoontje een deel van zijn chromosoom 18 mist (18q deletie syndroom). Hij heeft een redelijk milde vorm, met normale intelligentie maar wel klompvoeten, kleine lengte en een matige motorische en taalachterstand. Maar hier is door deze diagnose niets aan veranderd. Wat wel veranderd is, is dat dit mogelijk door een gebalanceerde translocatie bij mijn vriend kan komen. Dit moet nog onderzocht worden (kans is misschien wel 25%). Maar dit kan wel de reden zijn dat het niet lukt om zwanger te worden. Mijn gedachten springen alle kanten op...
@NonnieMa oh jeetje wat een bericht zeg. Sterkte met het verwerken hiervan. Kunnen jullie wel gewoon doorgaan of nemen jullie pauze tot alles uitgezocht is? Knuffel Xx
Jeetje, wat een bericht. Had je zoiets al wel verwacht? Je zoontje kan hiermee wel redelijk normaal oud worden? En inderdaad kunnen jullie nu wel voor een tweede? Veel sterkte komende tijd om alles een plekje te geven en met de verdere onderzoeken die er misschien komen.
Mijn zoontje heeft een milde variant gelukkig en heeft klompvoeten, hypotonia, hypermobiliteit, kleine lengte en een matige spraak en motorische achterstand en een lichte vorm van autisme. Alle losse dingen zijn geen probleem, hebben andere kinderen ook en zijn niet extreem. Maar vanwege de combinatie zijn we uiteindelijk bij genetica beland. Hij heeft wel een IQ van 102, dus normaal en geen gedragsproblemen. Er zijn mensen met dit syndroom die er pas achter komen dat ze het zelf hebben als ze een kind krijgen met ernstigere symptomen. En er is zelfs iemand die gewoon universiteit heeft gedaan met dit syndroom. De levensverwachting is gewoon normaal en de sky is the limit voor wat betreft hij zou kunnen bereiken. Voor wat betreft zwanger worden, ik weet het niet zo goed. Aan de ene kant wil ik het extra onderzoek afwachten, maar dat kan wel maanden duren en alle kansen daartussen wil ik niet missen. Aan de andere kant weet ik niet wat ik moet doen als er weer een afwijking gevonden zou worden als ik zwanger zou worden. Afbreken? Maar bij mijn zoontje valt het reuze mee, terwijl andere kinderen ook symptomen hebben als doofheid, epilepsie, verstandelijk gehandicapt, niet praten enzovoort. Ik vind het een enorm dilemma, waar ik nu geen antwoord op heb. Ik zit nu ook op 5 dpo, dus pas over 3 weken moet ik een serieuze keus hebben gemaakt over wat we doen tot de uitslag binnen is.
Wow, wat veel om te verwerken! ik hoop dat je over 3 weken een beslissing hebt genomen want dit is alleaal niet simpel. Heel veel moed en sterkte gewenst
Jeetje @NonnieMa, wat veel om te verwerken en een beslissing te moeten nemen. Ik zou ook niet weten wat ik zou doen in jullie situatie. Kan je er over praten met mensen om je heen? Wel heel fijn in ieder geval dat je zoontje zo'n milde vorm heeft!
Hoe is het verder met jullie meiden ik zit denk ik op 4 dpo en vind het toch weer erg spannend, de laatste ronde.... De kans is zo klein, maar het zou zo bijzonder zijn als het toch lukt.
@Sjanani ik duim mee voor je. Ik weet niet hoeveel dpo ik ben. Denk ook dag of 4/5. Wat progesteron klachten die ik altijd heb.. afwachten maar weer