Ik leer mijn kinderen dat ze zich moeten gedragen in de winkel, zonder hun mond vol te proppen zodat ze maar stil zijn. Dus ze gaan me meehelpen en vaak mogen ze dan iets lekkers uitzoeken, wat we dan eventueel in de auto of buiten opeten. En het mooie is, mijn kinderen heb ik eigenlijk geen last van. Want ze weten wat ik van ze verwacht En dat ze niks krijgen. Er zijn ook supermarkten die zelf bij de kassa snoep aanbieden. Zodra mijn kinderen er om gaan vragen, waar dan ook in de supermarkt dan krijgen ze niks. 1x gehad. Doen ze niet weer. Het wordt veel gedaan lees ik. Ieder zijn ding. Van mij mag het niet.
Hier ook niet, ik ga daar dus echt niet aan beginnen. Ik vind het ook op de één of andere manier niet netjes, in winkels eet je niet dus in mijn ogen ook niet in de supermarkt. Er was laatst een meisje die persee een mandarijn wilde, haar moeder vroeg haar een banaan te pakken omdat dochter die dan zelf kon pellen. Nou wat er toen voor geschreeuw uitkwam bij dat meisje. Dan ben ik zo blij dat mijn zoon met zijn karretje richting de tomaten en komkommers loopt om dat netjes in zijn karretje te leggen ‘ want hij vind dat zo lekker’ helemaal prima kind als jij thuis komkommer wilt eten.
Precies dat. Mijn kinderen zeuren echt niet. Tuurlijk jammeren ze wel eens. Maar dat is niet omdat ze niet te eten krijgen. Dat is omdat ze moe zijn of het qua tijd gewoon niet handig is gepland. In ochtend boodschappen doen werkt het beste haha Ik kan het ook prima uitleggen, waarom het niet mag. We moeten eerst centjes betalen en daarna kunnen we het pas opeten. Ze mogen ook geen bananen pakken uit de supermarkt want dat zou dan ineens een uitzondering zijn.
Hartstikke fijn hoor als je engeltjes van kinderen hebt en altijd consequent bent. Is het dan echt nodig om er anderen bij te halen die het anders doen of die kinderen met meer temperament hebben? Een meisje dat ging huilen om een mandarijn en een moeder die haar kind wel een boterham geeft in de winkel. Je kunt toch ook gewoon zeggen ik ben erg trots op mijn opvoeding zonder een waardeoordeel over anderen te geven...
Pfffftt .... ik ben laatst naar CP geweest in Frankrijk, dat was zo vreselijk dat ik een bon van 75,00 euro kado kreeg voor een volgende boeking. Deze is 3 jaar geldig en over andere korting heen te leggen. Ik ga nooit meer XD Dus ik dacht, toen niemand in mijn vriendenkring dat ding wilde, ik mik hem op MP. Daar staat hij nu op voor 50,00 euro. Krijg ik allemaal onzin mailtjes met biedingen van 35 euro bijv. Ik wil graag op zijn minst 45 euro, je krijgt toch 75 euro? Zijn de meeste nog boos als ik vriendelijk bedankt voor hun bod van 30 euro ook XD
Dat kan je hen dan toch ook uitleggen? Of vermijd je toch ook liever bepaalde situaties . Ik geef enkel de proevertjes van de winkel zelf. Onze oudste is alles behalve een makkelijk kind maar daarin was ik dan wel conséquent er zijn dan wel andere zaken waar ik rapper in toegeef wss. Het is een beetje wat jijzelf als ouder er van vind zeker.
Mijn mond valt open dat er zoveel volwassen vrouwen zo zenuwachtig zijn voor sinterklaas. Althans ik hoop dat dat de reden is voor het gekat van de afgelopen dagen op dit forum en dat het vanaf morgen weer gezelliger en respectvoller zal zijn hier.
Ja, zo doe ik het ook. Hier krijgen ze absoluut niet áltijd iets te eten als we in de supermarkt zijn, maar als het toch eens gebeurt (bv. als we rond etensuur nog naar de winkel moeten), dan geef ik ze ook iets uit een zak of doos met vaste prijs (vaak idd één snee brood uit de volledige zak). Zo kan alvast niemand denken dat ik wel eens zou kunnen sjoemelen (iets wat ik ook echt nooit zou doen). Doe je toch niemand kwaad mee? Het feit dat je mijn kinderen dus af en toe wél eens zou kunnen aantreffen in een winkel mét een snee brood in hun hand wil trouwens ook niet zeggen dat ik ze álles geef waar ze om vragen op eender welk tijdstip of op eender welke locatie. Zo zwart/wit is het niet... Zal er dus ook niet gauw wat van denken als ik een ander kind iets zie eten in de supermarkt (tenzij ze bv. in het Kruidvat losse snoep uit de bakken aan het plukken zijn & de ouders er niets van zeggen. Maar dat is een heel andere situatie...)
Waar haal jij het vandaan dat ik zeg dat mijn kind een engeltje is? En wie zegt dat mijn zoon niet ook zo zijn dingetjes heeft waarbij anderen kunnen en mogen denken ‘moet dat nou?’ Ik geef geen waardeoordeel aan de moeder die zegt ‘ ik wil dat je een banaan pakt omdat ik vind dat je het zelf moet kunnen pellen.’ Dat vind ik juist opvoeden, je mag iets pakken maar moet er zelf voor zorgen dat je het zonder hulp van op kan eten. Ik kies er bewust voor dat mijn kind niet mag eten in welke winkel dan ook, dat jij anders beslist moet je toch helemaal zelf weten? Je hangt er zelf een waardeoordeel aan. Ik vind het gewoon niet netjes als kinderen en volwassenen staan te eten in de supermarkt terwijl er nog niet is afgerekend, maar dat is mijn persoonlijke mening en niet per definitie een feit.
Je doet het dus nooit goed begrijp ik. Als je kind oncontroleerbaar is in de supermarkt ben je dus een slechte moeder want je hebt hem/haar niet onder de duim. En mensen hebben er last van. Dus geef je het kind een broodje zodat het stil is en mensen dus geen last ervaren. Maar dan heb je het nog steeds niet goed gedaan want dan eet jouw kind in de supermarkt . En dan ben je weer een slechte moeder. Oplossing 1: het perfecte kind krijgen Oplossing 2: accepteren dat alle kinderen en moeders weleens een k...t dag hebben en dat opvoeden gewoon verrekte moeilijk kan zijn. Zeker in een bomvolle supermarkt waarin je niet alle concentratie hebt voor je kind. En zij daar genadeloos misbruik van maken en fungeren als een soort wandelende middelvinger. De 1 geeft een broodje, prima. De ander doet dat niet, ook prima. Lekker belangrijk.
Ik zie de bak met bananen, mandarijntjes en kleine appeltjes altijd voor de mensen die het financieel moeilijk hebben. Er zijn tal van kinderen die niet genoeg fruit kunnen eten om die reden. Althans dat is mijn persoonlijke gedachten achter die bak fruit en vaak is die bak meer leeg dan vol.
Wij hebben geen financiële moeilijkheden, maar toch krijgt hij fruit uit die bak, omdat het voor kinderen is. (Staat er ook op). Kan ik ondertussen boodschappen doen zonder gemekker, ideaal. Maar de échte oplossing hier is trouwens boodschappen bestellen .
Mijn kinderen kunnen zich prima gedragen in de supermarkt hoor, ondanks dat ze wel eens wat te eten hebben gekregen. Ze mogen zelfs om dingen vragen, bepaald soort fruit/ snoep/ koek, ze weten dat ze ook nee kunnen krijgen en gaan dan ook niet verder zeuren. Iedereen zegt altijd, vragen staat vrij, waarom zou een kind dan nergens om mogen vragen? In de meeste supermarkten staat tegenwoordig zo'n tafeltje met fruit en snack groente, daar pakt mijn jongste regelmatig een appel of banaan. Als ie op is gaat de schil / klokhuis netjes in de prullenbak. Kleine blij met een tussendoortje, ik blij omdat ik het afval er van niet in mijn auto heb.
Mijn kinderen zeuren ook niet in de supermarkt. Maar als baby en peuter had ik ze helaas nog niet tot op dat punt opgevoed. Sorry! Dus kregen ze een boterham. Liever dat dan een halfuur met een dreigende baby iedereen de kast opjagen. En nu is het gewoon een heerlijke gewoonte geworden
Is gewoon reclame/ zorgen dat je langer in de winkel blijft zodat je meer koopt. Net als bijv de koffieautomaat met een schaal koekjes. Ouders komen dan ook sneller terug naar die supermarkt omdat kinderen heel snel doorhebben dat ze daar iets lekkers kunnen krijgen. En heel eerlijk vind ik het wel fijn om halverwege de boodschappen een stuk fruit aan mijn zoon te geven zodat de andere helft ook relaxed verloopt. Ik breng er honderden euro’s per maand heen, die paar mandarijntjes of bananen zijn peanuts Wat ik dan niet zou doen is alleen voor een stuk fruit naar binnen lopen bijv, zoals sommige volwassenen doen met de koffie. Maar dat keur ik ook niet af hoor, het heeft ook een beetje een sociale/maatschappelijke functie natuurlijk.
Mijn mond viel vanochtend open op het schoolplein. Van de ouders die met z'n allen eerste rij stonden bij de aankomst van Sinterklaas. Veel kinderen die het niet konden zien omdat de volwassenen ervoor stonden. Echt he. Ouders jullie tijd is geweest, nu zijn de kinderen aan de beurt.
Hoe dom ik af en toe ben er hangt hier al ruim 2 maanden een foto op de koelkast van allemaal kinderen, kwam mijn dochter mee thuis nadat ze op de bso was geweest. Heb er al tig keren naar gekeken. Iedereen die het vroeg vertelde ik dat het de kinderen van de bso zijn. Kijk ik vandaag naar die foto en denk jeetje er zitten wel veel kinderen uit der klas op de bso. Kijk ik nog eens.. is het der klassenfoto