Oh en ik heb het mijn beste vriendin verteld Het ging ongeveer zo: Ik: "schat, we krijgen een vijfde" Zij: "........come again"? Ik: "je hoorde me wel" Zij: "Nee, echt????" Ik: "euh ja" Zij: "wauw.....wauw... echt wauw" Ik: :Ja he?" Zij: "Ik moet huilen" <3 Hihi
Dat wordt hier nog wel een dingetje. Met 3 jongens zijn alle leuke jongensnamen wel zo ongeveer op. (Ik ga er stiekem vanuit dat het weer een ventje is <3). Meisjesnaam al vanaf onze dochter. We hadden 2 namen waarvan zij er 1 gekregen heeft. Die andere is nog steeds onze naam
Ik heb een kantoorbaan 8 uur per dag maar val gewoon echt in slaap achter mijn scherm nu. Hoe doen mensen dit haha
Ja helaas hier ook. Bij mijn eerste was het behoorlijk heftig, vanaf 4 maanden kon ik niet meer werken. En eigenlijk niet meer lopen. Ik heb tot de bevalling alles buitenshuis in een rolstoel moeten doen. Bij de 2e alleen in het begin af en toe wat pijn maar dat viel e nr enorm mee. En bij de derde nergens last van gehad. Het verschilt dus echt enorm per zwangerschap.
Helaas wel. Vanaf 19 weken bij mij vorige zwangerschap, met fysio werd het in eerste instantie wat beter, maar op het einde kon ik niet meer zonder rolstoel weg.. Grote kans ook hier dat het terug komt, daar kijk ik niet naar uit.. Maar het is voor een goed doel.
Ik werk ook op kantoor. Vorige keer met 32 weken uitgevallen door stress en achterblijven groei kindje. Was maar goed ook dat ik er mee op gehouden ben uiteindelijk. Ik ga er nu van uit dat ik wel weer tot 34 weken door ga oid. Mocht er niets geks gebeuren. Vertel het me werk ook pas in februari ofzo. Geen haast.
Ik heb het met mijn werkgever besproken en hij gaat het voorleggen aan de arts, tot die tijd willen ze niet moeilijk doen over eerder weg etc. Ik geef gewoon aan tot wanneer het gaat. Nu dus thuis, lekker slapen.
Kleine update.. heb een beetje verhoging, herken dit wel van eerdere griepjes met spierpijn in de benen, hoofdpijn en rillerig. Zodra ik in bed ging liggen kwam het op. Hoop dat het geen kwaad kan..
@Beausecret Griep en koorts kan geen kwaad hoor. Het kruimeltje zit goed beschermd in je buik. Ik heb bij de vierde longontsteking gehad toen ik 6 wk was (pas klaar met 13 wk) en hij heeft daar niks aan overgehouden. Mocht je nu overmatig gaan spugen dan is een bezoek aan de dokter wel verstandig (ivm kans op uitdrogen)
Ik had vorige week nog een ontsteking aan mijn amandelen en 2 dagen. 40 graden koorts en de vk zei dat ik me daar écht niet druk om moest maken. Komt vast goed.
Haha @Mamaloelie @Cjms begrijpelijk! Ik werd vandaag ook wakker met de gedachten 'wat jammer dat ik geen testen meer heb'. Die geruststelling is toch fijn haha. Maar volgende week komt moeders voor moeders dus dan mag ik ook weer een test doen.
Hopelijk al weer een beetje opgeknapt? En het kan idd geen kwaad, ik ben ook wel eens ontzettend ziek geweest in de zwangerschap van de jongste en de vk gaf aan dat de baby daar geen last van had. Ik merk de laatste week dat ik een beetje aan het doemdenken ben zoals mijn man zegt. Ik noem het liever beschermen. Omdat ik totaal geen last van kwaaltjes heb ( op wat sneller moe, en oprispingen na dan) maak ik me zorgen of het goed is. Ik heb 4 miskramen gehad, waarvan 1 missed abortion. En daar ben ik nu ook weer bang voor. Dus ik durf niet heel positief over de zwangerschap te zijn, bang dat ik zo weer enorm teleurgesteld/verdrietig ben. Mijn man zegt dat ik daar niet vanuit moet gaan, dat het mis is. Maar ik kan voor mijn gevoel pas gerust zijn als ik de 12 weken heb gehaald. En ergens baal ik ervan dat ik niet dat enthousiast, vrolijke heb als dat ik bij mijn allereerste zwangerschap had.
Neem het jezelf niet kwalijk dat je minder enthousiast bent, dat is logisch naar aanleiding van je vorige ervaring. Ik heb (pas) 1 miskraam gehad en betrap mezelf er nu ook op. Wat iemand tegen mij zei.. Nu weet je dat je zwanger bent en daar mag je van genieten net zolang het tegendeel bewezen is. Je kan het toch niet tegenhouden door negatief te denken. Deze gedachte helpt me wel om gewoon te vertrouwen op mijn lijf en de kleine. En daarbij vraagt niemand je om blij te zijn, alsin.. je mag je er ook gewoon verdrietig om voelen en onzeker zijn. Het delen helpt enorm en dan haal je de druk er wat vanaf om vanalles te moeten. Met mij.. Verhoging is van 37.8 naar 37.7 nu, voel me iets beter maar nog wel flink moe en beroerd, keelpijn, hoofdpijn. Dus ik doe rustig aan en neem de tijd. Iedereen zat op kantoor ook te hoesten en het is nogal slecht geregeld daar met de ventilatie, besloten pas te gaan werken weer als ik volledig opgeknapt ben. En zelfs dan kan ik het wss niet tegengaan, maar toch.
Oh ja en kwaaltjes geven ook geen garantie dat het goed zit natuurlijk omdat HCG nog wel even in je lijf blijft.. Ze wisselen bij mij ook enorm. Ik heb nu zelfs zin in koffie en dan denk ik ook gelijk: shit slecht teken want daar hoor ik juist toch afkeer tegen te hebben? Hehe, het vrouwenbrein..