'Niet onder mijn dak'. Dat kreeg ik te horen als ik vroeg of mijn toenmalig vriendje eens mocht blijven slapen. Ik moest leren tongzoenen en andere stoute dingen doen in het park of in een donker steegje. In een ander topic wat ik vandaag las, gaf een moeder rustig de privacy aan haar dochter om haar vriend intiem te leren kennen en mochten ze naar boven zonder gestoord te worden. Hoe gaan jullie dit later aanpakken met jullie kinderen? Ik weet van vriendinnen dat ze het ook niet op prijs zouden stellen als hun kinderen hun seksualiteit beleven in hun huis. Maar je wilt je kinderen toch een veilige omgeving bieden om daarmee te experimenteren???
Mijn visie daarop is dat je je kinderen in dat opzicht beter dicht bij huis kan hebben dan dat je het verbied en ze het ergens in een parkje moeten ontdekken omdat het thuis niet bespreekbaar/niet mag. En zo zie ik het bij veel meer onderwerpen dan alleen een vriendje of vriendinnetje waarbij je op een bepaalde leeftijd seksueel actief word. Ik heb bijvoorbeeld ooit met een vriendin, haar moeder en mijn moeder wiet gerookt, wij wilde graag weten hoe dat was en doordat thuis eigenlijk alles bespreekbaar was, vonden ze dit de beste oplossing. Anders hadden wij het waarschijnlijk stiekem gedaan en wie weet hoe het dan was gelopen. Ik vond er overigens niks aan en heb het daarna nooit meer geprobeerd.
Van mij zouden ze het mogen doen waar ze willen.. Ben daar echt heel makkelijk mee. Als mijn zoon van nu 3.5 vragen heeft over baby's, seks ed. geef ik hier ook gewoon eerlijk antwoord op. Ik mocht het vroeger ook niet. Ik ben toen bij de jongen thuis geweest. Van zijn moeder mocht het wel. Toen de condoom dus een keer gescheurd was, voelden wij ons dus welkom om bij haar aan te kloppen waar we dan een map konden halen. Dit wil ik ook voor mijn kinderen. Dat ze zich welkom voelen om dingen/problemen/stoute dingen te bespreken met ons. En dat wij ze dan kunnen begeleiden. Ik vind experimenten zo belangrijk.
Als de relatie echt wel serieus is, zou het van mij mogen. Ik ken vriendinnen die alles stiekem hebben moeten leren kennen en die hun eerste keer in een auto hadden, of zelfs staand in een steegje ergens waar een feestje was. Dat zou ik echt mijn dochter niet toewensen. Dus: graag een veilige omgeving. Maar dan wel niet met een eendagsvlieg. Dat zou ik toch ook graag benadrukken.
Vanuit ons geloof is seks en al het andere voor het huwelijk niet toegestaan. Dus in die zin zou ik noch mijn zoons noch mijn eventuele toekomstige dochters thuis een bepaalde vrijheid geven in seksuele sfeer. Maar, ik ben ook niet van gisteren. Dus verliefdheid, verkering etc. zal vast wel komen (of niet. Mijn man is voor mij nog nooit verliefd geweest..) maar dan zou ik ze graag onder bepaalde voorwaarde echt wel de mogelijkheid willen geven om elkaar beter te leren kennen en samen een fijne tijd door te brengen. Ik hoop ook dat ze op die manier beter met bepaalde gevoelens om kunnen gaan en ik hoop dat ik tot die tijd ook een goed besef van ons geloof heb kunnen meegeven zodat ze daar naar leven. Maar uiteindelijk ligt de keus bij hun en ik weet als geen ander dat je sommige dingen als ouder echt niet tegen kunt gaan.
Eerlijk, ik wil daar nog niet over nadenken. Als ik er aan denk breekt het zweet me aan alle kanten uit. Ik hoop voor mezelf en mijn kinderen dat mbt dit onderwerp voor mij wijsheid met de tijd zal komen.
Nu heb ik in deze ook een situatie. En ben benieuwd hoe jullie daarin staan? Mijn zoon heeft al vanaf de kleuterklas een beste vriendinnetje. Ze logeren ook al sinds de kleuterklas regelmatig bij elkaar. Hij is 11,zij is 12. Hij heeft sinds 2 jaar een slaapbank dus als ze hier slapen slaapt er 1 in bed en 1 op de slaapbank. Meisje heeft al jaren een 2 persoonsbed (voor als er iemand komt logeren) dus daar slapen ze in 1 bed. Wanneer gaan wij als ouders zeggen, jongens jullie zijn nu op een leeftijd dat bij elkaar logeren niet meer kan want stel dat jullie op andere manier interesse in elkaar gaan krijgen?
Hier ben ik zo hypocriet in! Als mijn leerlingen komen met vragen, geef ik overal antwoord op. Ik draai er niet omheen en noem het bij de naam. Als mijn dochter met vragen komt zeg ik het liefst: vraag maar aan de juf Maar ik wil inderdaad liever dat ze dit soort dingen veilig hier boven doet, dan achter een boom! En ik hoop dat ze inderdaad altijd weet dat ze bij mij aan kan komen voor alle vragen of raad.
Wij zullen er vrij makkelijk in zijn. Zo zijn onze ouders ook geweest. Wij woonde 130 km van elkaar af dus vanaf onze 16de sliepen wij bij elkaar. Ik moest wel.aan de pil en mijn moeder kocht condooms. Toen schaamde ik mij rot bij de kassa maar het was goed bedoeld. Dat zal ik straks ook meegeven dat anticonceptie wel moet. Maaaar ik wil er nog niet aan denken. Het lijkt mij zo raar als dochter met een vriendje slaapt hier, wetende wat ze evt zullen doen.
Ik heb liever dat ze alles gewoon thuis doen, want ik hoop dat ze daardoor ook met 'problemen' naar me toe komt. Mijn vriend denkt daar dus totaal anders over. Maar hij snapt mijn punt ook wel. Hij mocht zelf bijvoorbeeld geen vriendinnetjes meenemen naar huis en dat is gewoon echt heel erg vervelend. Tegen die tijd zal ik hem daar nog wel aan herrinneren
Bij de een gebeurt het wat sneller dan bij de ander dat er seksuele interesses ontstaan. Persoonlijk vind ik 11/12 jaar wel de grens. En als ze dan bij elkaar willen slapen, niet bij elkaar op de kamer.
Hier mag het allemaal gewoon hier bij ons thuis. Bij mij vroeger thuis mocht dat ook altijd. Echt heel fijn. Zo konden we veilig ontdekken. In principe kan dat ook als het twee meisjes zouden zijn of twee jongens. Ik zou dat in dit geval niet anders behandelen. Ik denk dat ze dat zelf echt wel goed kunnen aangeven.
Ik vind zelf dat die leeftijd ook wel bereikt is. Merk dat vriendinnetje nu ze naar de middelbare is (zoon nog in groep 8) toch een sprong gemaakt heeft in gedrag. Maar mijn man en haar ouders vinden dat ik te veel doordenk en de kinderen zelf trekken nog vieze koppen als we erover beginnen want zo zien ze elkaar niet.
Dat is absoluut waar dat het met 2 jongens en 2 meiden ook kan gebeuren. Toch voelt het als opzoeken bij een jongen/meisje.
Dit is wederom een forumlid met héél bijzondere interesses zal ik maar zeggen. Als je dat niks uitmaakt, deel gerust je verhaal.
Ik denk dat sowieso veel ouders maar amper weten wat er in hun kind omgaat. Ik dacht zelf al aan seks en dat soort dingen toen ik 9 was. Niet om het te doen, wel als interesse.
Respect dat ondanks dat het niet mag vanuit je geloof je niet star hierin staat en begrip ervoor hebt dat de keus uiteindelijk bij je kind zelf ligt.