Inderdaad. Mijn dochter van 3 liep constant weg terwijl ze heel goed wist dat dit niet mocht. Ik ben er altijd achteraan gegaan tot iemand zei dat als ik door liep ze vanzelf achter me aan zou komen. Niet dus. Madam ging naar de kassa en even later klonk het door de winkel of de moeder van D naar de kassa wilde komen. Stond ze dan met een zielig gezicht alsof ik haar in de steek gelaten had. En natuurlijk de afkeurende blik van de andere klanten.
Dit inderdaad! Ik kan erg slecht tegen mensen die het beter denken te weten omdat methode x bij hun kind wel werkt. Eh leuk. Bij de mijne dus niet.
Ik heb ook zo’n dochter De truc van ‘prima, dan ga ik wel alleen verder’ roepen (wat bij al mijn andere peuters wel werkte) werkte bij haar echt niet. Dan keek ze me uitdagend aan en rende de andere kant uit. Bij haar moest ik er echt achteraan rennen om haar te pakken te krijgen (wat er natuurlijk absurd uitzag), want als ik dat niet deed was ze weg. Winkel uit, straat over, etc. Dus bij een beginnende peuterbui in een supermarkt, ging ze verplicht in een kar. Wat krijsen opleverde en een zeer verhitte moeder (want probeer maar eens een hevig tegenstribbelende peuter in zo’n kar te wurmen ) En ze kreeg toch echt nooit haar zin bij gejengel en gezeur... Ik vind het enigszins kortzichtig als moeders roepen: ‘Het is gewoon een kwestie van het zo en zo aanpakken en dat werkt fantastisch. En iedereen die het anders doet zal wel wat verkeerds doen.’ (even gecharcheerd)
Vandaag toevallig een gevalletje zeurterreur-dreiging meegemaakt. Was in de plus met jongste. Mama kom kijken wat ik heb gezien! Ik kijken. Ijsjes. Dus ik zeg. Nee, het is geen zomer. Maar ijsjes kunnen ook in de winter. Dan smelten ze niet dus is het extra lekker. Oei. Goed argument. Maar ik had nee gezegd. Dus ik zeg. Nee, want dat had ik al gezegd. Maar een ander keertje kan wel. En meteen erachteraan. He kijk! Gouden kaarsen! Zullen we daar 1 van meenemen? Oef.... Het werkte. Ze weten heel goed dat nee gewoon nee blijft. Maar dat wil niet zeggen dat ze hun teleurstelling daarover niet gaan omzetten in een groot drama. Tijdig afleiden werkt hier dan vaak wel. Niet altijd. Vandaag gelukkig wel.
Van de sportschool body van mij tien jarige! Hij mocht naar de fysio zijn nieuwe voetbalpakje aan. En wauw. Dat stond hem goed. Hij begint echt bredere schouders en stevige arm en beenspieren te krijgen. In combinatie met zijn sproetjes en prachtige kijkers houd ik mijn hart vast.
Hoe bizar handig mijn zoon is met woorden. Kind hartstikke vervelend vandaag thuis na het ophalen dus ik zei: ik ga alleen naar opa en oma, zo neem ik je niet mee! Hij: ga dan maar, ik kan zo de sleutel pakken van hun huis en gewoon zelf binnenkomen! Eeeeen daar sta je dan als ouder haha Schoolplein was hij ook dwars. Prima, ik fiets alvast naar huis. Roept hij: ja doei! Veel plezier. Ik ga terug naar school, ze laten mij echt niet alleen hoor! Net 4.... Begon al heeeel vroeg omdat hij al ruim voor zijn tweede al volzinnen maakte. Op de peuterspeelzaal kreeg hij de bijnaam de onderhandelaar. Deed niet aan driftbuien. Nee meneer is tactisch haha Slim kind is t ook haha maar ik hoopte echt even op een huilend kind die maamaaaa stop! Zou roepen helaas! Meneer bleef heeeeel rustig staan haha, gaf geen krimp
Jazeker begrijp ik dat. Hier 3 verschillende karakters. Tel daar nog wat bijzondere gebruiksaanwijzingen op en het plaatje is compleet. Ik doel voor mezelf ook meer op de hier heb je een eierkoek mama dan kan ik met mijn telefoon bezig zijn types.
Ja best wel eigenlijk. Vind het idd kei knap dat ik na jaren van zwoegen en zweten mijn autist en meervoudig beperkte zonen beide keurig mee kan nemen.
Dat is ook heel fijn dat dat kan maar jouw methode hoeft niet bij ieder kind te werken. Mijn oudste dochter had enorme driftbuien als dreumes/ peuter en als ik die liet gillen bleef ze er zowat in en raakte compleet over haar toeren en buiten dat vond ik het knap asociaal om haar midden in een pad van een supermarkt te laten liggen.
Ach en in de supermarkt heb ik Ik heb eens een filmpje gezien van een vader met een opa. Die hun kind ging ook midden op straat of winkel of iets ook op de grond liggen krijsen. Zowel opa en papa bleven erbij staan en zeiden even niks maar lieten het kind de emoties kwijt raken op deze manier. Dit stond ook in de begeleidende tekst. Dat de emoties nu nog zo rauw en moeilijk zijn. En dat dit er mag zijn. Dr het mag waar dan ook en dat papa en ook opa in de buurt blijven, tot het kindje uitgehuild was. Dus het hoeft niet asociaal te zijn