Hoi allemaal, Vandaag heb ik misoprostol gebruik om dd miskraam op gang te krijgen. Ik heb bijna 3 weken gewacht op een natuurlijke miskraam, maar het kwam maar niet. Vandaag toch maar de keuze gemaakt om te stoppen met wachtrn. Heb onwijze buikpijn gehad en heb nu denk ik alles verloren. Vruchtzak en nog een ding (navelsteng, placenta?) Heb denk ik ook een mini deeltje van het vruchtje gezien (leek op hoofdje met 2 zwarte stipjes aan de zijkant). Dit was helaas zo fragiel dat er niet meer zoveel van over is nadat we het uit het vergiet hebben gehaald Ik heb nu een stuk minder buikpijn, maar voel nog wel scherpe pijn? Betekend dit dan, dat er nog wat belangrijks gaat komen of kan die buikpijn nog wel een tijdje aanhouden omdat er nog stolsels moeten komen?
Ik had het destijds ook. Op dinsdagmiddag de misoprostol genomen, de volgende dag bleef ik buikpijn houden. In overleg met de gynaecoloog heb ik toen een tweede dosis genomen, daarna kwamen er nog behoorlijk wat stolsels. Als ik jou was zou ik even afwachten of je morgenochtend nog steeds buikpijn hebt en zo ja, dan even bellen om te overleggen.
Jammer dat het niet vanzelf is uitgedreven Grote kans dat er nog stolsels achterweg komen met wat restweefsel.
Dat is wel een goed idee idd. Ik heb al wel best wat stolsels verloren... maar vermoed wel dat er nog meer moet komen.
Ja dat vind ik ook heel naar, maar ja nils aan te doen. Hopelijk doet de medicatie dan wel goed z'n werk.
Ik had op dinsdag misoprostol genomen 4tabletten. Snachts rond half 1 het vruchtje verloren met placenta en wat stolsels.. Woensdag nogmaals misoprostol en daar gebeurde niet zoveel meer van Zaterdag nog een enorm stolsel verloren en sindsdien niets meer. Dus er kan idd nog wel wat komen Nadat ik het vruchtje verloren was, was de ergste buikpijn direct weg. Tot 2 dagen erna nog een lichte menstruatie pijn gehad
Ja joh, kan er nog zoveel later nog vanalles uitkomen? Ik dacht dat dat na 2 dagen wel voorbij zou zijn. De ergste buikpijn is bij mij ook wel weg, maar heb zo nu en dan nog wel ineens een scherpe pijn en kramp. Vanmiddag ook nog wel een beetje stolsels verloren. Zal allemaal wel langzaam minder worden.
Bij mij waren ze allevier enorm verschillend. De 1e en 2e verloor ik enorm veel bloed en stolsels, dat duurde echt wel een week; de 3e en 4e waren lichte menstruaties. Heel bizar, want bij de 1e was ik het minst ver.
Ja ik dacht ook dat alles na de pillen er wel uit was.. Maar blijkbaar kwam er toch ineens wat achteraan.. Kan bij iedereen natuurlijk verschillend zijn!
Ja heb ik vorige week gehad, een week na de pillen.. Zat nog wat verdikking waarvan ze niet wist of het weefsel nog was of gewoon verdikt baarmoederslijmvlies.. Mijn test was gister eindelijk lichter dus hcg neemt af. Dus neem aan dat er toch geen weefsel zit. Moet over 5 weken weer
Ik verlies net zoals jij toch nog wel grotere stolsels ofzoiets. Ik mijn ogen zijn het nog echt stukken van iets (sorry dat klinkt een beetje smerig). Net ook nog. Daarnaast ook nog wel felle steken zo nu en dan en veel bloedverlies. Merk wel dat de emoties weer wat heftiger worden. Ik heb nu echt geen kindje meer in mijn buik Nu is het pas echt afgelopen en nu moet ik het gaan verwerken. Ik heb geen idee hoe ik dat moet doen. Hoe is het nu met jou?
Oh dat is idd wel bizar. Is alles wel schoon nu? Ik blijf maar steeds naar je handtekening kijken... 4 miskramen... wat lijkt me dat verschrikkelijk pijnlijk en moeilijk. Hoe gaat het nu met jou?
Ja, ik ben schoon. En eigenlijk gaat het heel slecht. M'n werk houdt me op de been, maar daarbuiten ben ik een wrak. Gelukkig houdt m'n vriend het huishouden draaiende. De eerste drie miskramen ging ik steeds maar door door door, de vierde was de druppel...
Ja ik vond ook dat de "stolsels" (ter grootte van een aardappel zowat) ook leken op een orgaan of iets, zo'n structuur en hard.. Ja, dat had ik ook.. Vooral dat ik de hele tijd dacht heb ik er in ieder geval die weken nog wel genoeg van genoten? Nu gaat het met mij weer redelijk, vandaag precies 2 weken geleden dat we het hoorden en morgen dat ik het verloren ben. Heb nog steeds bruinverlies, heel minimaal maar dan mag je nog niks.. En je wil zo graag door met je leven en weer ervoor gaan en dat staat nu "on hold"
Ach ja dat snap ik helemaal. Ik heb het al heel zwaar met deze ene miskraam. Kan me zo goed voorstellen dat het niet goed met je gaat? Krijg je hulp? Of heb je misschien om hulp gevraagd? Lijkt me goed om te doen. Uiteindelijk gaat werk je misschien ook niet meer helpen. Zorg wel goed voor jezelf hoor! Ik heb wel hulp ingeschakeld. Ik heb een geschiedenis met depressie en wil absoluut niet daarin terugvallen. Maar ook als ik dat niet had gehad, had ik wel hulp gevraagd. Gewoon even met iemand kunnen praten die er een 100% voor jouw zit. Iemand die je tips kan geven en je kan helpen verwerken. Het is niet niks wat we meemaken. En zeker niet voor een 4de keer.
Nou ik weet wel dat ik er amper van genoten heb. Had ik dat maar kunnen doen... Wat goed dat je ook wel weer verder wil met je leven. Goed teken denk ik. Zo ver ben ik nog echt niet. Durf het ook nog moeilijk lis te laten merk ik. Ben ook bang om verder te gaan. Angst om dit te vergeten ofzo. Vind het ook nog erg moeilijk om mijn verdriet echt toe te laten. Hoe lang heb je eigenlijk buikpijn gehad? Mijn buikpijn is nog best aanwezig. Moet nu ook mijn urine laten testen op blaasontsteking... dat willen ze uitsluiten. Hopelijk is er niks raars aan de hand.
Niet zo lang.. Op dinsdag en woensdag misoprostol gehad en had tm vrijdag nog krampen, daarna niet meer echt Nee hoop ik ook niet, denk ook dat het echt per persoon verschillend is De ene bloed ook maar een weekje en ik een week rood bloed en nu al een hele week bruin bloed.. Ik heb de eerste week veel gehuild, en over gepraat.. Dat helpt.. En ook weer leuke dingen in het leven toelaten. Wat mij helpt is de gedachte dat je na een miskraam vruchtbaarder bent omdat je lijf weet "hoe 't moet" En dan positief proberen te blijven dat het uiteindelijk echt gaat lukken.. Veel verhalen gelezen op forums.. En bang om het te vergeten moet je niet zijn, want vergeten doe je het echt niet! Maar het een plekje geven doet iedereen op zijn eigen tijd en eigen manier en je moet doen waar jij je goed bij voelt. Maar laat je verdriet wel toe want je mag echt verdrietig zijn!!
Mijn vriend zegt dat hij bij mij ook dingen van depressie herkent. Ik heb gisteren de huisarts gebeld, heb vrijdag een afspraak. Idd o.a. om een verwijzing te krijgen voor professionele hulp.