@Oilell Yes! Dat klinkt goed! Hoop dat je het volhoudt op deze manier. En fijn dat je even hebt kunnen douchen. Wanneer heb je nu de termijn echo? @Nora92 Mooie buik al!
Door de hormonen, voel je de hypos zo goed als niet aankomen. En als hem voel is het al te laat. Helaas een bekend probleem. Dus dan kom je er met dextro niet meer snel uit. Als je het normaal aan voel komen neem je. Dextro en dan ga je zeg maar niet diep. Nu ben ik al diep voor ik de hypo voel.
O wow, eerst zitten janken bij de jumbo reclame. En dan komt die van de plus! Pfff Je weet meteen wel dat je dan zwanger bent
Guys! Ik denk dat wij er uit zijn qua naam. Zowel voor een jongen als voor een meisje @Nora92 zal mijn man morgen vragen of hij een foto kan maken. Ik heb geen spiegel in de kamer. Heb wel precies dezelfde sonde volgens mij
Wat fijn!! Denk dat het bij ons nog een uitdaging gaat worden, vooral voor een jongen.. en laat mij nu het het gevoel hebben dat we dat gaan krijgen haha @Nora92 mooi buikje al hoor!
Hihi we zijn stylish. Ja in Nederland wordt er meestal dezelfde leverancier gebruikt. Ben zelf nog nooit een andere sonde dan het spul van flocare tegen gekomen. Leuk! Morgen even een overwinning fotootje maken! Met je buik uit het ziekenhuis woehoe.
Dankjewel! Gek hoe dat ineens zo plop... tevoorschijn komt.. Ja... Namen. Pfoe! Geen idee! We hebben het er nog totaal niet over gehad. Geen idee of we dezelfde smaak hebben. Eerst maar wat verder in de zwangerschap zijn.
Nog steeds ellendig! Vandaag niet uit bed geweest.. Heb werkelijk nergens energie voor. Maar de sonde zit er nog in en sondevoeding loopt mooi door. Dus nu maar veel rusten en aansterken dacht ik zo.
Wij hebben al 7 jaar een meisjesnaam klaarliggen de jongensnaam gaat moeilijk worden, we vonden onze tweede jongensnaam al zo moeilijk!! Daarom wachten we eerst de geslachtsbepaling af daarna gaan we wel nadenken haah
Ik voel me aardig stabiel. Ik krijg een hoop medicijnen (6x Zofran, 3x emasefene en 3x paracetamol) maar daarmee is het spugen beperkt tot zo'n 2-4x per dag. Morgen overleg met de diëtiste, krijg nu van 6 uur 's ochtends tot 22.00 sondevoeding. Maar als dat meer dan 40ml per uur is begin ik weer te spugen. Als ik 24/7 aan de sondevoeding zou mogen zou ik ongeveer 1200 calorieën per dag binnen krijgen en ongeveer 700ml vocht. Zelf drinken gaat redelijk en daarmee krijg ik nog een ruime halve liter binnen. Dus dat zou goed genoeg zijn om morgen naar huis te mogen! Wel moet het medicijnplan dan doorgezet worden, want zodra we daar iets aan minderen gaat het weer mis. Heb steeds minder last van de sonde, dus dat is ontzettend fijn. Voel me alleen zo'n olifant want dat ding hangt echt vanuit mijn neus recht naar beneden. Als ik mijn bril op wil kan ie ook moeilijk achter mijn oor. De misselijkheid is niet echt minder, als je een 10 nodig hebt om te spugen zit ik constant op minimaal een 9. Zodra ik iets doe schiet het om hoog (haren kammen, plassen etc). Maar vandaag met de dokter besproken dat dit eventueel vol te houden is voor de komende 21-30 weken. Als het niet beter wordt en ik op halve kracht blijf kunnen ze vanaf 32+ weken gaan inleiden. Uiteraard wel de bedoeling dat het kindje zo lang mogelijk kan blijven zitten, maar compleet uitgeput bevallen is ook niet echt een optie. Morgen wordt er een thuiszorg bed en een rolstoel geleverd, zodat ik thuis niet 2 trappen op en af hoef om te plassen etc. Man heeft zorgverlof en werkzaamheden die hij thuis kan doen. Dus die gaat 6 uurtjes per dag thuis aan de slag. Vanaf volgende week komt mijn vader op maandag en mijn moeder op vrijdag, zodat mijn man ook af en toe gewoon man kan zijn. Lekker naar zijn werk, iets leuks doen met vrienden etc. Merk dat het voor hem zwaar valt (mij verzorgen, huishouden helemaal alleen en 40uur werken). Vandaag waren vrienden op bezoek en die hadden lekker lunch voor hem meegenomen, even een rondje met hem gelopen en 4 bakjes avondeten voor in de vriezer. Merkte dat hij daar echt even van opknapte. We zijn gevraagd of we een soort dagboekje bij willen houden voor moeders voor moeders en de stichting die zich inzet voor vrouwen met HG. Dus gaan daar even over nadenken. Dit was mijn TedTalk, dank voor uw aandacht
Wat fijn dat het wat beter lijkt te gaan. Al klinkt dat zo stom aangezien het eigenlijk natuurlijk gewoon ruk is. Ik hoop dat het verder in de zwangerschap toch wel wat af neemt. Onze zoon is natuurlijk met 32 weken geboren bijna overleden en beperkt geraakt 'weet dat veel meer 32 wekers die problematiek hebben' uitgeput bevallen is natuurlijk ook niks. Maar persoonlijk weet ik dat een termijn van 34 weken meer dan de helft minder problemen oplevert voor je kindje. Maar dat zal de gyn je vast ook wel uitlegen en anders de kinderarts tegen die tijd. Bedoel het trouwens niet aanvallend hoop dat je het niet zo opvat <3
Ja, leuk is anders. Maar als ik me zo blijf voelen is het te doen voor mijn gevoel. Al zal ik dan niet het stralend zwangere plaatje zijn wat ik voor ogen had. Snap dat je het aangeeft! Vat het ook zeker niet op als aanval, maar een zorg die zeker geuit mag worden. Het ligt een beetje aan hoe mijn toestand is. Als mijn nieren er weer mee stoppen is dat bijvoorbeeld ook erg gevaarlijk voor het kindje. Het liefst wachten we gewoon tot week 40, maar als dat niet gaat is vanaf week 32 hulp mogelijk. Ik zou zelf eigenlijk niet willen bevallen voor 38 weken gezien de complicaties, maar als het risico voor mij of de baby te groot wordt zullen ze ingrijpen. Daarbij is het, zeker als je je zo beroerd voelt, fijn om te weten dat het licht aan het einde van de tunnel eventueel wat naar voren gehaald kan worden.
@Oilell Fijn dat het nu (naar omstandigheden) beter met je gaat.. blijft natuurlijk een vreselijk rotte situatie. Hoop echt dat het na de 16 weken tenminste een stuk minder wordt, maar dat is natuurlijk nog afwachten..
Hier gaat alles zijn gangetje. Weer een nieuwe week begonnen dus donderdag de termijnecho, kijk er echt naar uit. Hoop op een duidelijker beeld dan wat ik de afgelopen tijden gehad heb haha.. en een paar mooie foto’s! Ook eindelijk de uitgerekende datum officieel te horen krijgen is een stukje extra bevestiging Gelukkig geen bloedverlies meer gehad, alleen heel af en toe nog wat bruin dus dat is ook fijn. Afgelopen vrijdag de rayonmanager ingelicht en die reageerde heel erg leuk en positief, ook weer een geruststelling.
Vandaag toch wel onze zwangerschap bekend gemaakt. Onze zoon zijn trui met ik ben stoer want ik word grote broer aangedaan en hij was zo trots dat het te leuk was om geen foto te maken. Tegen mijn verwachtingen in zo veel leuke reacties van mensen die juist mee geleefd hebben we zijn altijd eerlijk geweest dat het niet meer lukte en als ze door vroegen dat we in de MMM zaten.