Ik lees de laatste dagen in topics die gaan over tieners / pubers vaak reacties van ouders als in "als mijn kind dat doet heeft het een heel groot probleem". op wat voor manier straf jij je tiener puber, als die iets doet dat niet door de beugel kan. Misschien met voorbeelden zodat we in kunnen schatten wat voor straf bij wat voor daad? Ik ben niet goed in straffen, wil liever positief gedrag belonen dan negatief gedrag straffen maar merk dat zoon op een leeftijd komt waarmee ik hier niet meer mee weg kom. Dus ben erg benieuwd of ik hier nog dingen kan leren van mensen met misschien al ervaring hierin (hoewel ik ook weet dat wat bij kind 1 helpt bij kind 2 niet hoeft te helpen natuurlijk). Voorbeelden van mij, - te laat thuis, aantal minuten dat je te laat bent volgende dag x2 vroeger thuis komen (tenzij goed excuus) - brutale mond / geen respect, telefoon en playstation 24 uur inleveren, bij elke grote mond in die tussentijd komt er 24 uur bij. - liegen, minimaal 1 week niet naar buiten zonder 1 van ons, zonder telefoon, internet, tablet (gewoon compleet afgesloten van de digitale wereld) en elke avond 30 minuten eerder naar bed. - niet met antwoord nee om kunnen gaan/doordrammen als je je zin niet krijgt, afpakken waar hij op dat moment een ja voor wilde (geld voor fifa spel) deze week geen fifa meer spelen. - niet aan afspraken houden zoals vanmiddag ruim ik mijn kamer op, alles wat van jou is wat rondslingert gooi ik in de prullenbak en alles wat van mij is wat rondslingert mag je per direct netjes gaan opruimen waar ik bij sta. Gaat dit met zuchten en steunen, die avond 30 minuten eerder naar bed. Meer kan ik even niet verzinnen.
Ik probeer de ‘straf’ in relatie te laten staan met wat er gebeurd is, helaas lukt dat niet altijd... Maar bv. niet met haar telefoon om kunnen gaan (er continu opzitten en de afspraken negeren ed), is een dag of een paar dagen geen telefoon. Hetzelfde met bv. de Wii. Te laat klaar staan voor school is mee haar zusje naar school brengen ipv die tijd thuis door mogen brengen. Met buitenspelen niet aan afspraken houden is een periode niet alleen buiten mogen spelen. De shampoo fles die vol zat, ongevraagd op maken is van je zakgeld zelf een nieuwe kopen. Enz. Maar voor een grote mond (incl. schelden en beledigen) en slaan/schoppen vind ik het lastig en daarbij is de consequentie daarom vaak eerder naar bed. Wat natuurlijk nergens op slaat, maa the moet wat en uiteindelijk is het voor beide partijen soms beter als de dag wat eerder is afgelopen.
Ik ben zelf ook niet echt een voorstander van straffen, ben net als jij meer van het positief opvoeden, maar er hangen soms wel consequenties aan bepaald gedrag. Mijn oudste wil nog wel eens te fanatiek FIFA spelen en dan gaat ie uit. Gaat het daarna weer mis, dan inderdaad dat ding 24 uur uit. Verder is het eigenlijk nog niet echt nodig dat ik straf geef, tot nu toe heb ik het geluk dat mijn kinderen goed luisteren. Als ik zeg rond half 6 thuis, dan zijn ze dat en als het dan een keer 17.45 uur is boeit me dat niet zoveel. Zou dat echt heel later zijn dan afgesproken, ja, dan idd, de volgende dag eerder of niet weg. Maar eigenlijk weten ze gewoon dondersgoed dat ze zich aan de afspraak moeten houden. Volgens mijn dochter ben ik bijna nooit boos, " maar als ik dan boos ben"... Ja dat klopt wel, ik sta altijd open voor overleg, ga ook rustig een keer de discussie aan, maar nee is nee en dat weten ze. Edit: ik vind de grootste mond ook het moeilijkste, zoals niekekris hierboven noemt. Meestal vraag ik ze dan of ze even de kamer willen verlaten en weer terug willen komen als ze normaal kunnen doen. Gisteren gooide mijn zoon 3 stapels was door elkaar omdat hij wat zocht. Toen ik daar een opmerking over maakte, kreeg ik een enorm grote bek. Heb toen heel rustig gezegd dat hij de was netjes op mocht gaan ruimen en hij weer terug kon komen als hij normaal kon doen. Na een kwartiertje kwam hij zijn excuses aanbieden en had hij zelfs alle wad opgeruimd haha. Zoveel mazzel krijg ik met die andere 2 vast niet.
Ik vond mijzelf vrij strikt, maar vind jouw straffen echt streng hoor Mijn kinderen hebben hekel aan een preek, ze willen veel liever een dag huisarrest dan een preek van een kwartier. Dus houden we indien nodig een 'goed gesprek', en die willen ze voorkomen haha. Maar voor de rest ben ik vooral van afspraken en veel praten. - op tijd thuis: als het niet lukt bel me dan, is meestal prima. Ik kijk überhaupt niet naar minuten, zou helemaal kriebel worden als iemand dat bij mij deed. - liegen: ik leg heel duidelijk hoe vertrouwen werkt. Als ze liegen kan ik ze niet meer vertrouwen, als dat niet kan moet ik overstappen op controleren en is het echt niet gezellig. Ik sta open voor heel veel dingen, dus liegen is meestal niet nodig. - te veel scherm: telefoon/tablet inleveren. Niet als straf maar omdat schermen dichtbij de ogen schadelijk zijn. Dat weten ze dondersgoed. Echte straf is meestal een vorm van huisarrest voor een dag of twee. Meteen naar huis na school, geen vrienden of gamen. Maar daarvoor moeten ze het echt bont maken. Is misschien 2x voorgekomen
Ik vind jouw straffen ook erg streng eigenlijk Ik kan me niet heugen dat ik mijn oudste van bijna 11 echt gestraft heb eigenlijk. Nou, dat is niet helemaal waar. Hij pikte best vaak snoepjes, daar was (en is) hij zo mee bezig, niks hielp. Dus hebben we het omgedraaid, hij krijgt sinds een jaar elke zaterdag een euro voor snoep. Dat gaat dan van zijn zakgeld af. En die euro mag hij besteden zoals hij wil (van gewone zakgeld mag hij geen snoep kopen). Dus koopt hij elke zaterdag snoep, wat die dag op gaat, maar het snoepjes pikken is grotendeels over. Als ik hem wel een keer betrap (het is ook zo dom, hij verstopt papiertjes in zijn nachtkastje en onder zijn bed, maar ik poets zo af en toe zijn kamer natuurlijk en vind ze dan ), dan is de consequentie die zaterdag er op geen snoepgeld. Liegen gebeurt ook wel eens, maar ondertussen werkt de 'preek over vertrouwen' best goed. Hij vindt het strontvervelend dat ik bij veel dingen 10 keer vroeg: echt waar? Lieg je niet? Meen je het echt? etc. Sindsdien liegt hij amper meer, om een irritante moeder te voorkomen Of hij liegt nu gewoon heel goed, dat kan ook Als hij erg druk is of zijn zusje en broertje heel erg dwars zit moet hij naar zijn kamer, om tot rust te komen. Dat is voor ons niet als straf bedoeld, maar even rust voor iedereen, zodat ze daarna weer met elkaar door 1 deur kunnen. Vaak blijft hij dan zo een uur boven omdat hij zijn lego ontdekt en lekker gaat spelen. Te lang computeren dreig ik alleen maar dat als hij niet direct stopt (dan heb ik dus al een keer gezegd: over 5 minuten stoppen, en na 5 minuten: nu stoppen) hij morgen niet mag. Dat werkt als een trein, want die computertijd is heilig. Nu moet ik wel bekennen dat mijn tiener een ontzettend makkelijk kind is. Hij zal vast van alles achter mijn rug om doen, maar dat weet ik niet, dus maak ik me ook niet druk om
Te laat thuis-> volgende keer eerder thuis zijn Grote mond ligt aan de situatie waar het over gaat, maar straf word gelikt aan het onderwerp. Bijv discussie over bedtijd -> eerder naar bed Gedoe over mobiel -> minder schermtijd of mobiel inleveren Als ze het erg bont maakt, paar dagen/week geen mobiel en niet afspreken met vriendinnen. Bij discussies tussendoor daarover komt er tijd bij.
Ik vind je straffen ook vrij streng. Ik ben nog een beetje zoekende soms en stel vaak bij. In een kleuterfase werken weer hele andere dingen dan bij een kind van 8 of 14. Ik laat ze 30 min eerder thuis komen. Als het dan een keer later is dan maak ik daar geen probleem van. Als ik merk dat het goed gaat dan verschuif ik die tijd. Bij de oudste gaat het altijd perfect, de jongste moet ik nog steeds overal ophalen computeren, tijdslimiet, ideaal! Na 1 uur en 15 min gaat hij uit. Als het hem lukt om de telefoon zelf uit te zetten na 1 uur zonder dat hij op het slot gaat dan halen we het tijdslimiet eraf. Dit duurt al maanden zo maar ik hoop dat het ooit gaat werken Heel veel dingen zijn ook een leerproces en naderhand praten we erover. En dat werkt tot nu toe prima. Echt straffen doe ik eigenlijk niet. De tip met de snoepjes van @riean zou hier ook kunnen voorkomen. Dat werkt eigenlijk heel goed.
Ik vind jou ontzettend streng eerlijk gezegd. Waar ik dan over struikel bij het lezen van jou straffen, is dat jij dubbel straft. Hier is de regel, 1 fout is ook 1 straf. Mijn partner had dat in het begin ook en naar boven en geen tel en en en. Nou nergens om, maar dat snap ik niet. Als iemand bv een fout op het werk maakt, dan word diegene toch ook aangesproken op die fout en niet en en en. Gebeurd hier ook niet meer dus, ook niet meer door partner.
Dank je voor je reactie. Mijn man is het met je eens! Ik moet er wel bij vermelden dat dit geen dingen zijn die regelmatig gebeuren gelukkig.
Hier in huis hebben we regels en op het verbreken van die regels staan consequenties. te laat thuis komen (wat vooral dochter vaak overkomt) is een week een kwartier eerder thuis zijn. Ga je tijdens die week weer in de mis gaat er weer een kwartier af en begint de nieuwe week. En ja er zijn in het begin weken geweest dat ze om 16 uur thuis moest zijn ipv 17 uur ( en ze is om 15.15 uur vrij van school) Maar tegenwoordig gaat het goed. We willen graag weten waar je uithangt, dus ga je de straat uit b.v naar het schoolplein om te spelen dan laat je ons dat even weten. Wil je na school spelen , helemaal prima maar bel ons even waar je bent. Gebeurt dat niet dan wordt er de rest van de week niet meer gespeeld. (hebben we bij onze dochter 2 keer moeten toepassen) Brutale mond, dan mag je even een half uurtje naar boven om af te koelen (en mama te laten afkoelen) Bij liegen volgt er een preek over hoe moeilijk het is om iemand daarna nog te geloven/vertrouwen etc etc
Over straffen... Hoe gaan jullie om met het geruzie tussen broer en zus? Normaal gaat het hier wel goed, niet zo vaak ruzie. Maar sinds een week is het echt een ramp. Vanaf het moment dat we de tuin inlopen na school hebben ze al ruzie over wie het eerst zijn fiets binnen mag zetten, wie poort dicht moet doen. En dat gaat binnen doodleuk verder met wie zijn jas waar hangt, welk speelgoed wie mag gebruiken, welke tv zender, hoe iemand naar de ander kijkt of hoe de ander ademt.. als ik het na zoveelste ruzie in 30min zat ben, stuur ik ze vaak naar hun eigen kamer. Maar daar gaat het dus ook gewoon verder want radio staat te hard, ene zingt te hard, 'zing niet met MIJN liedje mee!', heb jij mijn potlood gejat? Ja die heb je wél! Ondertussen hebben ze beide al voor 12weken straf opgebouwd zo'n beetje, geen schermtijd, geen vriendjes, extra taken enz enz en de ruzies worden alleen maar erger omdat ze dus niks meer mogen en nog meer bij elkaar op de lip zitten daardoor. Goed gedrag beloon ik door hun straftijd in te korten maar dit verkloten ze vaak binnen 10min weer. Ik heb het lichtelijk opgegeven zo erg dat ze vanavond voor 2e keer om 18u al op bed lagen, ik was het geruzie, gejank en geschreeuw zó zat...
Ik ben zelf nooit zo van het straffen. Kinderen vinden het al erg genoeg als ik aangeef teleurgesteld te zijn in hun gedrag. Als de oudste het te bont heeft gemaakt dan gaat zijn ps4 een week achter slot en grendel, daar baalt die dan behoorlijk van.
Ik ben zo bang niet meer serieus te worden genomen als de pubertijd echt begint als ik geen consequenties als in straffen hang aan dingen die tegen onze regels in gaan. Hoewel ik bij mijn peuter erg ben van goed gedrag belonen en van negatief gedrag afleiden. Bij zoon deed ik dat niet zo toen hij peuter was en ik vind deze methode nu fijner als het straffen toen bij zoon. Maar wel 2 totaal verschillende kinderen qua karakter.
Als die van mij heel soms te laat komen krijgen ze geen straf. Ik kom ook soms weleens te laat en dan hoef ik mijn telefoon niet ook niet in te leveren. Ik vind je straffen heel erg streng eerlijk gezegd. Hoe wil je dit volhouden over twee jaar? Als hij echt gaat puberen. Als ze te lang op hun telefoon hangen , niet luisteren en bijv niet beginnen aan hun huiswerk dan dreig ik m wel eens voor de rest van de dag af of te pakken maar dat is tot nu toe niet nodig geweest. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de strijd over hun kamer opruimen opgegeven heb. Hun kamer en als ze iets kwijt zijn hun probleem.
Daar kan ik niet over meepraten. Ze schelen bijna 9 jaar en de keren ruzie tussen hun sinds dochter er is is op 1 hand te tellen. Ik zet dochter weleens op de trap als ze alleen maar kattig en naar tegen haar broer doet (als bijv. nee jij mag niet zingen, nee je mag niet mijn potloden en dan slaan als hij het toch doet) maar haar broer reageert er nooit op waardoor het geen ruzie word. Soms denk ik jongen, je bent wel ouder en wijzer maar doe het eens terug en wees niet altijd zo lief en geduldig met haar want ze walst over je heen.
Daar ga ik steeds meer over twijfelen vandaar dit topic voor advies en hopelijk tot nieuwe inzichten te komen en andere methodes te ontdekken of handvaten daarin te vinden. Door de reacties tot nu toe geloof ik mijn man nu dat ik te streng ben en inderdaad meerdere straffen geen voor 1 ding. Is misschien ook gegroeid door situaties. Als ik een telefoon afpakte en hij dan lachend zei boeit me toch niet dat ik uit onmacht nog meer ging straffen met het idee hem dan wel te "raken". Het is er langzaam ingegroeid.
In de puberteit nemen ze je sws niet meer serieus Mijn zoon was pas naar een feestje geweest en uiteindelijk was die pas half 4 thuisgekomen terwijl de afspraak uiterlijk 2 uur was en dit is al voorbij mijn grens van 1 uur maar wil hem niet alleen laten fietsen. Hadden nog wat app contact gehad maar ben in slaap gevallen en schrok om half 5 wakker. In de douche lag zijn nachtbeugel en zijn tandenborstel was droog. Ik in de stress en eerst naar beneden gelopen en daar hing zijn jas gelukkig over de stoel. Toen was ik wel pissig omdat die gewoon voorbij mijn gezag was gegaan en zich niet aan afspraken houdt en ik heb een rot nacht. Te laat naar bed, er weer uit moeten komen etc. Hij mocht de week erop wel naar een ander feestje en dan om 1 uur thuis. Mopper mopper maar ik heb mijn poot stijf gehouden. Eerst laten zien dat je een afspraak na kan komen en anders ga je gewoon niet. Hij was keurig om 1 uur thuis en samen met een vriend naar huis gefietst en ik een goede nacht geslapen en de boodschap was duidelijk. Het zijn geen rigoreuze straffen maar ik wil wel een signaal afgeven.
Dit herken ik wel maar levert echt niets op. Die telefoon afpakken is prima maar die opmerking van het boeit me niet gewoon negeren, 24 uur later en zonder tel gaat ze het echt wel boeien.
Heb je goed aangepakt denk ik. Mijn eerste gevoel is dus de komende maand geen feestjes voor jou vriend. Ik denk dat ik vooral minder inpulsief moet worden met straf geven, want als je eenmaal iets hebt geroepen moet je je er echt aan houden ook vind ik. Ik ben nu ook vaak de boeman omdat man er wel relaxed mee om kan gaan en ik meteen boos word en ga straffen. Maar dit is een verbeterpunt voor mij en ben blij met alle input tot nu toe. Hij is pas 11 dus ik heb nog even om te leren en verbeteren voordat de echte pubertijd begint.