Tegen obstipatie: bij mij helpt het enorm om veel fruit en (rauwe) groente te eten en veel te blijven drinken. Ook gedroogd fruit, vooral pruimen, helpen goed. Hier net terug van geboortevoorbereidingsgesprek. Al m'n bloedwaarden van de vorige controle waren gelukkig goed! Verder vooral veel irritatie hier... Mijn man was mee naar het gesprek en hij zit altijd op hete kolen bij elke zwangerschapsafspraak, omdat ie zo gestresst is vanwege z'n werk. Ik had hem van tevoren gezegd dat ik het heel belangrijk vond dat hij hier alle rust en ruimte voor zou maken. Maar de verloskundige is vaak wat laat of van langere anekdotes, waardoor het langer duurt. Natuurlijk had ik ook een aantal vragen en dan zag ik mijn man steeds nerveus met z'n ogen rollen, wat mij natuurlijk een heel onaangenaam gevoel gaf. Dat achteraf aangesproken en dikke ruzie net gekregen. Zegt hij dat hij geen zin heeft in zulke ruzies tijdens de geboorte en zich afvraagt of we dat dan wel samen kunnen (ik boos na die opmerking!). Hij toont sowieso heel weinig begrip voor het feit dat ik toenemend pijn heb en wat vaker klaag. Zegt dan steeds dat ik niet zoveel over de zwangerschap mag praten en dat we nooit meer over hem praten enzo. Wat overigens echt dikke onzin is, want we praten continu over zijn werk. Ik merk dat er echt veel irritatie zit nu... Hij lijkt nu ook jaloers dat ik verlof heb en niet meer hoef te werken en hij wel. Ik vraag me echt af hoe ik meer begrip kan krijgen...
Hmm balen zeg je moet nu juist genieten en dat moet hij inderdaad begrijpen. Jullie kindje is nummer 1 daarvoor moet jij ook op nummer 1. Mijn man zei gisteren ook, tja dan moet je die suikertest nog maar een keer doen. Ik zei al jij hebt makkelijk praten....
Dat is vervelend. Hoop wel dat die snapt dat die straks nog wat meer naar de achtergrond gaat door de baby. Tuurlijk moet je elkaar niet verliezen en blijven praten. Maar er gaat toch een hoop veranderen
@Pinguinkje Dat is wel heel erg lastig, voor een man verandert er natuurlijk ook veel en soms hebben ze daardoor moeite om zich te uiten, en daardoor maken ze extra pijnlijke/domme opmerkingen ect. Heeft hij buitenwerk stress ook dat hij papa word stress? Maar buiten dat om had hij wel normaal mogen doen bij die gesprekken, ik zou dan daarna ook woedend zijn. Proberen op een later tijd stip het rustig uit te praten, als dat lukt.. dat jullie beide vertellen wat we werkelijk dwars zit. Hopelijk trekt hij een beetje bij. Want deze stress is ook weer niet goed voor jou en de baby! Knuff
Nou ja @Pinguinkje Wat een inlevingsvermogen Daar zou ik echt kwaad om worden ook. Het is ook niet niks, stress van werk, maar een beetje inleven in jou is toch niet teveel gevraagd?
Ik ben echt gesloopt. Ben vanochtend weer wezen slenteren, naar de Action, naar de Intratuin voor leuke kerstdecoratie nog, maar kan niets naar mijn zin vinden helaas. En nu moeten we hier even een hoekje gaan opruimen en kastje verschuiven om plek te maken voor de kerstboom. Nou, m’n rug en bekken en voeten zijn echt kapot.
@Pinguinkje super irritant en frustrerend, zo'n partner. Ik herken het overigens, mijn vriendin vindt het ook lastig dat het vaak gaat over de baby en wat ik allemaal voel. Voor mij is het grotendeels verwondering: er gebeurt iets met mijn lijf (en hoofd) wat ik nog niet eerder heb meegemaakt. Maar mijn vriendin ervaart dat natuurlijk niet. Dus het is ergens ook logisch dat ze dat dat stukje inlevingsvermogen ontbreekt. Bovendien is het ook best lastig als partner als je doordat jij het niet ervaart er eigenlijk 'buiten staat'. Dus niet om het goed te praten, want echt vervelend, maar ik begrijp het onbegrip van beide kanten wel.
@Pinguinkje irritant is dat he, mijn man is ook wel n beetje zo op sommige momenten. Hij begon ineens moeilijk te dien over de rondleiding morgen in t ziekenhuis, dat we eerst mn zoontje naar mn ouders brengen (waarom kan die niet mee, nou wat denk je zelf als je in bevalkamers komt en er omheen gewoon bevallingen plaatsvinden) en dat hij toch geen taxi is etc. Ik zei dan ga je lekker niet mee, doe t wel alleen. Ik weet allang dat hij dan iets anders had gepland en dat niet wil toegeven, maar net dus eindelijk wel dat hij idd voor werk nog ergens heen moet. Nu is t goed maar heb me daar wel druk om gemaakt pfff. Ik snap best dat t lastig is als je t zelf niet voelt maar je kunt ook gewoon n beetje normaal doen... die paar maanden in je leven dat je zwanger bent en dan kan de man niet even opbrengen dat t niet over hem gaat... Kortom herkenbaar en irritant!
@Pinguinkje wat vervelend! En zeker dat hij met zijn ogen rolt, je voelt je bijna schuldig dat je dat gesprek moet voeren en dat hij erbij zit pfff. Hier ook net terug van de verloskundige en het bevallingsgesprek gehad @Momof2girls19 dat van die suikertest zeiden mensen ook tegen mij. Dan denk ik... Ja lekker makkelijk ga jij hem eens 2x doen dan! @sarah28 Ik ben niet meegegaan en stiekem wel trots op mezelf. Al voel ik me verder echt wel goed maar 4 verdiepingen met de trap gaat niet goed komen. Ik irriteer me momenteel aan het feit dat iedereen zegt: ik kan je toch helpen de trap op? Dan denk ik... ga jij die stappen voor mij zetten dan? Ik heb sowieso het idee dat mensen bekkeninstabiliteit flink onderschatten en dat er altijd maar gedacht wordt dat je geholpen kan worden met van alles .. terwijl je bij iedere stap die je zet ontzettende pijn voelt. Het wordt een soort van weg gelachen ook.. of opmerkingen van: ah joh nog eventjes doorbijten, het is het toch waard? (Uhhh ja duh! Maar het hoeft niet gebagatelliseerd te worden). Of; als je het niet probeert weet je niet of het lukt! Lieve mensen als ik niet eens op 1 been kan staan om mijn broek uit te trekken... shut up Op het moment dat ik vertelde dat ik toch niet kwam vanavond werd er niet gevraagd naar de reden maar werd er geregeerd met: "Oh (naam van mijn man) komt toch wel gewoon?". Natuurlijk gaat hij gewoon maar stel je voor zeg dat hij bij zijn zwangere vrouw blijft als ze zich niet goed voelt... pffff sommige mensen hebben echt 0 begrip en interesse haha. Ik ga lekker een leuke foute kerstfilm opzetten en met mn katten kroelen. Heerlijke avond ❤
Die van mij is vanavond en morgenavond ook weg. Zo van: nu kan het nog, straks heb ik andere prioriteiten. Alsof ik niet een van z’n prioriteiten ben. Dat wordt lekker alleen films en series kijken. Wat ik overigens toch al deed...
Mannen.. Mijn man blijft het vreemd vinden dat de kids op de eerste plaats komen.. Tjah daar kan ik verder ook weinig op zeggen. Kids zijn nog afhankelijk, hij zal toch inmiddels zichzelf moeten kunnen redden
Vervelende mannen wat ik zo lees Al is het voor een man natuurlijk niet te begrijpen hoe wij ons voelen tijdens de zwangerschap, maar een beetje begrip... Hier heeft hij zijn laatste stapavondje gehad! Wel bereid ik hem nu langzaam voor op kerst. Als het niet gaat, veel pijnlijke harde buiken etc, dan wil ik gewoon naar huis. Hij is een familieman en vindt dat moeilijk... maar hè, het is maar 1x. Volgend jaar leggen we de baby gewoon te slapen neer.
@Seffie verstandige keuze! Goed dat je voor jezelf kiest! @Pinguinkje wat rot zeg. Misschien vindt hij het ook gewoon allemaal spannend? Of heeft hij stress? Hij bedoelt het vast niet verkeerd hoop ik Hier juist een man die overal begrip voor heeft en me in alles probeert te ontlasten. Zo lief! Soms zelfs bijna te veel, dat ik moet zeggen dat ik ook wel iets zelf kan Hier zit de laatste hele werkweek er op. Komende donderdag laatste dag. Druk aan het afronden en zin in verlof! Nu helaas wel een ziek kind thuis dus na 2 drama nachten hoop ik op een goede nacht komende nacht maar ben er bang voor want hij heeft al weer hoge koorts en hoesten
Ik vraag me eigenlijk toenemend af in hoeverre hij begrijpt dat hij straks even niet op nr 1. staat en ik dan nog minder tijd zal hebben om over z'n werk en voetbal te praten. Gaat hij vanzelf achter komen, maar ja... Het is waarschijnlijk ook wel wat @PippiMoustache zegt... Dat hij het gevoel heeft erbuiten te staan en dat moeilijk vindt. Maar ik probeer hem er juist bij te betrekken en hem te motiveren een band met de baby op te bouwen door tegen de buik te praten, vaker een hand erop te leggen enzo. Maar daar gaat hij dan niet echt op in. @Loveischocola Thanks! Ja, wellicht is het ook een soort van verstopte stress rondom het vader worden, waardoor hij zich dan helemaal op werk stort hoor. Misschien moeten we toch maar eens een moment prikken om erover te praten idd. @Seffie Dat gevoel is het precies! Alsof ik hem dankbaar moet zijn dat hij überhaupt de tijd neemt om bij zo'n gesprek te zijn als vader en bevallingspartner. Ik heb het omgedraaid en gevraagd of hij dankbaar is dat ik mee ben gekomen. Keek ie even raar van op: 'Huh, hoezo? Jij bent toch de patiënt/zwangere?' Juist ja! En @sarah28 Inderdaad, deze week deed mijn man ook al moeilijk over een rondleiding in het ziekenhuis! Vergelijkbare reden idd, iets met z'n werk... Ik begrijp helemaal dat zijn werk gewoon doorgaat en ik door verlof natuurlijk meer tijd heb, maar als man kun je op het werk ook heus wel begrip vragen voor het feit dat hij nu ook even andere afspraken heeft die belangrijk zijn. Dat moest ik de afgelopen maanden ook zo doen.
Nou ja, ik zie een raar klein armpje en cellulitis billen en alsof ie op z'n eigen navelstreng blaast.... ik heb in ieder geval wel eens leukere plaatjes naast de banner gehad haha
het klinkt alsof het gewoon nog allemaal onwerkelijk is voor hem. Hij is nu nog buitenstaander. Niet om het goed te praten hoor! Maar denk dat als hij straks de kleine ziet dat hij wel bij draait. In mijn eerste zwangerschap vond mijn man het ook heel moeilijk en je moet hem nu eens zien met ons zoontje. En nu in de tweede zwangerschap beleeft hij het compleet anders omdat hij weet wat hij er voor terug krijgt. Als man is het ook gewoon soms lastig om aan de zijlijn te staan. Zelf zou ik er nu niet te veel heisa om maken en dat vooral wel doen als het straks niet anders is als de baby er is. Maar ik denk echt dat het dan voor hem heel anders gaat worden als ik het zo lees want dan lijkt hij op mijn man 3 jaar geleden