Ja, daar zijn wij enorm dankbaar voor! Laatst zei een leerling "nou, dan maak je gewoon een kind".. Toen schoot ik uit mijn slof. Het is absoluut niet vanzelfsprekend dat alles goed gaat. En een kindje? Die maak je niet. Die krijg je, bij gratie
Nee een kindje krijgen is idd niet vanzelfsprekend. Wij hadden eigelijk een week na de positieve test, onze eerste afspraak in het ziekenhuis. Gelukkig was het uiteindelijk niet nodig want we zagen er best wel tegenop. Waren al 2 jaar gestopt met de pil, en allebei mijn oudere zussen hebben pcos..
Hier is een, gezond, kindje ook niet vanzelfsprekend. Onze oudste is blauw ter wereld gekomen; de ambulance was onderweg. Gelukkig konden de verloskundigen zuurstof toedienen, en kon de ambu weer gaan. Gelukkig heeft dochter er niks aan over gehouden. En bij de zwangerschap van de jongste heb ik vanaf 8 weken tot ruim 19 weken heftige bloedingen gehad. Ook nog opgenomen geweest maar ze konden de oorzaak niet vinden. Dat was ontzettend beangstigend. Onze jongste is nu 9 jaar en we zijn er 2,5 jaar geleden achter gekomen dat hij een spierziekte heeft. Hij was gezond geboren, dwz, er was niets te zien. Een hele heftige tijd gehad met veel ziekenhuisopnames waarbij hij een aantal x kritiek heeft gelegen. Maar nu gaat het goed, durf het bijna niet te zeggen.... Hij heeft een rolstoel maar is zò gelukkig. Hij geniet van het leven♡ En onze middelste heeft ook vrij pittige problematiek en dan nu de puberteit erbij.. Maar we genieten van onze geweldige kinderen; op wat ze kunnen en wat ze al bereikt hebben♡ En nu komt hopelijk ons 4e kindje er aan! Spannend!
Oh en hier gebeurt er nu ook niks tussen de lakens Eerst de echo afwachten maandag, man (en ik) vinden het best spannend. Weet ook wel dat het geen kwaad kan maar toch.
Seks? Wat is dat? Eh, ik gebruik al sinds 0dpo utrogestan, dat is een progesteron supplement dat je vagina al inbrengt. Koosnamen voor dat medicijn gegeven door dames in de MMM zijn 'kutbollen' , want ze geven een 'frituurlucht' en het voelt alsof je schede vol zit met zaagsel/plakkerig/lijmachtig spul. Geloof mij dames, met utro is de lol (en smaak) er snel vanaf. en ja, ik mis het wel zeg. we halen het later wel in.
Sjonge, @Swissie4 , wat een heftig verhaal voor jullie zeg. Het bewijst eens te meer hoe bijzonder het is om een kindje te krijgen en helemaal wanneer het kindje gezond is. Onze oudste was ook blauw bij de geboorte, ze zat muurvast en de vk heeft haar met beide handen uit me "getrokken". Ze heeft me, na haar geboorte, anderhalve minuut strak aangekeken met die mooie ogen van haar. Ze huilde niet. Dat vond ik behoorlijk spannend. Dat blauwe voorhoofdje en niet ademen.. De vk zei toen dat haar hartslag 140 was en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Precies op dat moment begon ze toch te gillen! Daar is ze 3 maanden later mee gestopt Maar wat was ik blij met haar schreeuw. En we gaan nu gewoon allemaal gezonde, mollige, blije baby's krijgen.
Het is natuurlijk niet leuk dat je die dingen moet inbrengen maar ik moest wel ontzettend lachen om de "kutbollen". Ik zag een soort oliebollen voor me in de vorm van een k*t. Had ik al gezegd dat ik een beelddenker ben?
@Mamaloelie , zèker gaan we gezonde, mollige baby's krijgen! @Thirza78 , moest ook wel gniffelen om je omschrijving van die kutbollen. Echt niet leuk om te moeten gebruiken en klote van je seksleven. Maar de inhaalslag staat dus op de planning Hier gister van een collega gehoord dat ze uitgerekend is in juni. Zullen ze leuk vinden als ik in januari vertel ook zwanger te zijn en, tot nu toe, uitgerekend ben 31 juli. Ze verwachten dat ik haar vervang tijdens haar verlof nml
Mijn man is zeg maar de liefste van de wereld. Vanmorgen lag ik misselijk te zijn in bed. Nu weet ik, uit ervaring, dat mandarijnen mijn lifesavers zijn wanneer ik zwangerschapsmisselijkheid heb. Dat wist hij dus ook nog. Toen ik zei dat ik zo misselijk was, liep hij naar beneden, pelde 2 mandarijnen en kwam weer boven. Zonder dat ik er een woord over gerept had. ❤ Jullie ook van die schatjes? Oh en wat zijn jullie tips bij misselijkheid? Hier dus mandarijnen. Nètjes gaan erdoor wanneer ik zwanger ben (tot groot plezier van mijn kids want die eten net zo hard mee)
Wat lieeff! Mandarijnen eten bij misselijkheid, goede tip! Hier valt het nog mee met de misselijkheid, nog vooral veel last van die irritante kriebelhoest en verstopte holtes grr.. Hier doet mijn vriend uit zichzelf de afwas #goals
Ja, zoooo lief ❤ Oh en die ÜBERZACHTE billetjes. Echt, dat is gewoon hemels. Er zijn geen knuffels of dekens zo zacht als de billetjes van pasgeboren babietjes
Ah bagger, blijft lang hangen he? Hopelijk gaat het snel beter! En blijft de misselijkheid achterwege. Nou, die afwas is wel echt iets waar je blij mee mag zijn! Als ik mijn zussen en vriendinnen moet geloven zijn er weinig mannen die zonder vragen de afwas doen. De mijne is wel b bijzonder trouwens. Mijn man is buitenaards. Echt. Al mijn vriendinnen zeggen t. Hij doet zoooooveel thuis. Dweilen, badkamer poetsen (wil ook best de was doen maar dan word ik Godzilla want van de wasmachine blijft ie af. Gooit alles bij elkaar), speelt met de kids, bakt elke dag brood (ik ben allergisch voor tarwe), kookt, doet boodschappen, doet de vaatwasser.. Nu hebben wij 4 kids dus het is dweilen met de kraan open. We doen iets in de woonkamer en de keuken staat in de fik (bij wijze van). Ruimen we de keuken op, ontploft er iets in de woonkamer. Wij zijn zeg maar Geert en Geurtje van Hotel Transsylvanië. Maar het is echt fantastisch hoe veel hij doet. En alles zonder klagen, zeuren of mopperen. Kerel uit duuzend
Mijn man doet ook veel in het huishouden. Hij doet altijd de kattenbak , onderhoud de tuin, doet vaak de afwas, en hij doet stofzuigen en dweilen. Sinds 2 jaar mag ik dat niet meer doen ivm met mijn schouder ,maar ook hiervoor was hij degene die het meest de stofzuiger in de hand had. Ik zet de was vaak aan,hij hangt het weer op. Hij is degene die de vuilniszakken vervangt en alles buiten aan de straat zet. Poetsen,boodschappen en koken doe ik altijd,maar mijn man kan ook niet koken, een knorr wereldgerecht kan ie nog net maken maar daar houd het wel bij op. Maar als we samen thuis zijn,moet ie wel vaak mee met mij om de boodschappen te doen,dit ivm het tillen, als hij niet mee gaat, maar wel thuis is,dan tilt ie wel alles uit de auto
Als ik ergens last van heb óf ik vraag het, helpt mijn man over het algemeen mee. Maar hij heeft periodes dat ik een beetje gek van hem wordt. Gisteren was ik bijvoorbeeld werken en hij was vrij. En ik kwam thuis in één grote bende, niet meer normaal. Het was 6 uur, er was nog niet gekookt (had dat wel van hem gevraagd maar was 'samen met de kleine in slaap gevallen'), heel de kamer onder het speelgoed, overal hondenharen (Moet elke dag even stofzuigen omdat mijn beagle ontzettend verhaard), tafel vol met rotzooi, keuken vol met vuile afwas. Ik kan daar héél slecht tegen. Hij werkt 40 uur, ik 24. Ik snap en begrijp dat het huishouden net wat meer bij mij komt te liggen dan bij hem. En ik vind dat ook echt niet erg. Maar als ik eerst 2 uur lang zijn rotzooi moet opruimen voordat ik daadwerkelijk kan poetsen... daar word ik niet goed van. Hetzelfde geldt ook voor de was. Absoluut heen probleem dat ik ff de was aanzet, in de droger doe en/of uithang. Maar zorg dat je kleren op zn minst in de wasmand ligt (als het kan ook even in de goede), in plaats van naast het bed. Maar daar ben ik inmiddels overheen gestapt. Ik doe gewoon alleen de was die in de wasmanden ligt en maak heel demonstratief mijn helft van de kamer schoon, zolang hij er niet voor zorgt dat zijn gedeelte opgeruimd is. En dat terwijl hij de vorige zwangerschap super behulpzaam is geweest. Dat mis ik nu nog wel een beetje. Maar ik hoop dat hij beseft dat ik hem straks nodig heb om mij hiermee te helpen.
Wat hebben we toch een lieverds thuis! Hier ook een behulpzame man. Hij doet de afwas, kookt bijna iedere dag, doet de tuin, is niet de flauw om de stofzuiger te pakken, af en toe de badkamer. En allemaal uit zichzelf! Vraagt me of ik iets wil eten of drinken, of ik iets nodig heb. Tis zo’n schat! Voel me zo schuldig dat ik de laatste weken zo tegen hem uitval (hormonen...), maar hij zegt dat hij dat wel aankan haha
Hier ook een topman! Draait z'n hand niet om voor welk huishoudelijk klusje ook (alleen van de was mag hij afblijven ). Extra lief en zorgzaam als het met mij minder gaat, ook buiten zwangerschap om, en hij weet meestal goed aan te voelen wanneer ik behoefte aan nabijheid of juist ruimte nodig heb en dat is zoo fijn! En ja, heel graag sterke/mollige baby's voor ons allemaal in juli/aug! Lees heftige verhalen, maar wat bijzonder dat jullie kanjers het zo goed doen @Mamaloelie en @Swissie4! ♥