Hey meiden, ff ventileren... Deze week op t CB geweest met mijn zoon. Lange slanke knul die wat verlegen is. Zoals altijd is mijn zoon te licht voor zijn lengte maar krijgt te veel te eten... als ik hen daarop wijs, je kunt niet TE DUN zijn en TE VEEL eten valt altijd een stilte en gaan ze verder over wat anders. Efin, mijn kereltje is wat verlegen en zei dus niet heel veel tegen de jeugdarts. Hij weet prima wat neus, mond, handen en voeten e.d. Zijn, maar wilde t tijdens de afspraak niet laten zien. Oké. Daar komt bij dat wij thuis dialect spreken en de arts is een buitenlandse met een heel zwaar accent waar ik vaak nog moeite mee heb. Volgens hun groeigids kent mijn zoon ruim voldoende woorden, maar het zijn niet de woorden die zij die dag vroeg. Ze liet bijvoorbeeld een afbeelding van een koe zien, terwijl mijn zoon wel een paard kan benoemen. Was dus alweer een ramp. Zoontje moest even lopen. Had daar geen zin in maar wilde wel rennen. Ja, dat telt niet. Ook dat hij de bal boven zijn hoofd hield en gericht gooide telde ook niet. We moeten dus over 3 maanden terugkomen voor motoriek (lopen) en taal. Dus nu ben ik sinds twee dagen bezig met mijn zoon de woordjes te leren die zij willen horen. Belachelijk maar waar. Soms overweeg ik te stoppen met dat hele CB gebeuren en het RVP via de HA te volgen. Het is nou niet dat ik daar graag naar toe ga en mijn kinderen maak ik er ook niet blij mee. Heeft er iemand ervaring met t stoppen met het consultatiebureau? En hoe heb je dat aangepakt? Ik wil eigenlijk stoppen omdat ik het gevoel heb dat t geen toegevoegde waarde heeft.
Ik ben bij dochter gestopt omdat er al genoeg artsen bovenop zaten. Cb is er om te constateren als er iets niet goed gaat mijns inziens en aangezien wij al onder behandeling waren bij kinderarts fysio ergo revalidatiearts neuroloog en klinisch geneticus had het voor mij geen meerwaarde meer. Ik heb heb gebeld dat we niet meer gingen komen alleen nog voor vaccinaties. Met zoon ga ik wel maar die heeft ook normale ontwikkeling.
Ik ben enkel voor inenten gegaan. Hier een ouderwets bureau. Slaat nergens op. Maar goed lang verhaal. Bij de jongste dus geen gebruik van hun diensten anders het vaccineren. Gewoon aangegeven. En netjes gezegd dat ik ze weet te vinden als ik toch ergens teen aan zou lopen. Ze keken wat moeilijk maar da was het hi hi.
Ik herken het niet. Afgelopen keer bij het 2 jaar consult had mijn dochter super last van verlatingsangst. Lees ze heeft gekrijst bij het wegen en meten en was bij het gesprek nog enorm overstuur. Wegen hebben ze uiteindelijk niet gedaan omdat ik haar gewicht wist. De vragen over spraak etc mocht ik beantwoorden. Lichamelijk onderzoek lukte amper tot niet. Maar mochten over een jaar terug komen er werd begripvol op gereageerd terwijl ik daar met een rode boei zat omdat dochter anders echt niet zo extreem is qua gedrag!
Wat had ik dat fijn gevonden, een arts die mij geloofde en niet alles absoluut zelf moet waarnemen. Mijn zoon liet zich door mij wel wegen en meten, maar absoluut niet door de assistente, als ze al maar in de buurt van hem kwam begon hij al met huilen. En dat ZL de arts niet verstond... tja... “wies eens waar die koe”.... prachtig grammaticaal correct Nederlands. Ben er weggegaan met een dubbel gevoel. Mijn zoon rende de gang op en neer, maar de arts wilde zien of hij wel goed kon lopen... lijkt mij dat als je niet goed kan lopen, je ook niet kan rennen...
Tja dan kun je dat afvinken zou ik denken haha maar ik denk vast te makkelijk. Snap het wel dat ze graag zelf willen zien maar bij mijn dochter was behalve huilen niks mogelijk dus moest ze van mijn oordeel uitgaan. Overigens gebeuren hier alle consulten bij verpleegkundigen en net nieuwe lichting dus ene kant werken ze volgens boekje maar andere kant ook wel erg ouder volgend en vooral advies proberen te geven waar je als ouder om vraagt en verder geen ongewenste bemoeienis. In de tijd van mijn zoon was dat nog wel eens anders en baalde ik echt van het cb.
Dit klinkt inderdaad wel heel vreemd, ik snap je gevoel! Ik zou eigenlijk gewoon voor nu die extra afspraak over 3 maanden afzeggen en het de volgende reguliere afspraak weer een kans geven - dat is dan waarschijnlijk niet met de arts maar de jeugdverpleegkundige.
Stoppen met cb? Ik ben gewoon niet meer gegaan. Toenvallig gister, de keer er voor bleek 2jr geleden te zijn. Ik ga alleen voor de vaccinatie. Ik ben gister gegaan, duidelijk gezegd sat we alleen voor de vaccinatie komen, en net 5 minuten stonden we weer buiten.
Soms denk ik dat de kerntaak vh consultatiebureau is om ouders zich onzeker te laten voelen. Ben er nog nooit met een goed gevoel naar buiten gegaan. Meestal heb ik zoiets van “ik doe toch wat ik denk dat goed is voor mijn kinderen”.... Over mijn dochter hebben ze ook al t nodige te klagen gehad. Geboren met 44 cm, met net 4 maanden 62cm... dus heel veel gegroeid. Maar weer dat gewicht. Net als mijn zoon, licht in gewicht. Hadden t al over bijvoeden naast de borstvoeding, maar dat zie ik niet zitten. Wil haar toch minimaal 6 maanden volledig voeden. En daarna langzaam overgaan op vast voedsel, terwijl ik de borst afbouw. Ze krijgt nu van die oefen hapjes fruit enzo. Ach ja, we zullen t wel nooit goed doen.
Al die dingen die jij noemt heb ik met beide kinderen nog nooit hoeven doen. Woordjes benoemen niet, lopen op commando niet. Met 2 jaar wel blokjes bouwen. Met 3 en 4 jaar de ogentest en nog meer blokjes bouwen. Ze hebben überhaupt nog nooit gevraagd wat ze aten. Ik zou gewoon gaan de volgende keer. Jij weet hoe het echt zit, maar mocht er nou toch enige achterstand zijn kun je via het cb makkelijk een indicatie voor vve op de peuterspeelzaal krijgen. Ook zou je misschien kunnen vragen of je de afspraak bij de wijkverpleegkundige ipv de arts kunt krijgen. Hier is m’n oud-buurmeisje de nieuwe cb arts, als ik daar problemen mee had mocht ik de afspraken ook gewoon bij de verpleegkundige doen. Dus er is vast wel wat mogelijk.
Hier is t een punt met de ogentest, 1 keer afspraak eerder afgebroken omdat die vrouw zo gruwelijk naar deed en ronduit bot was tegen mijn zoon (ze snauwde zelfs dat hij zn best niet deed en geen enkele beloning verdiende dus zijn vooraf uitgekozen sticker ging naar een ander kindje zei ze. Echt precies wat je wil horen als je 3 bent...). Nieuwe afspraak gemaakt bij een ander en top! Oke we moeten voor de 5e keer weer de ogentest doen maar dat ligt niet aan de benadering gelukkig. Als de jeugdverpleegkundige wel bevalt, zou ik daar de afspraken bij plannen.
Stoppen doe je gewoon door een brief aan het kantoor. Aangeven dat je verder geen prijs meer stelt op hun vrijwillige dienstverlening. Vaccinaties kun je evengoed bij CB doen. Dat kun je gewoon aangeven. Wij gaan dus niet naar CB voor controles ed. Ik maak afspraken voor vaccinaties, kom, laat kind vaccineren en ben weer weg. Geen probleem.
VVE heeft ze uitgeschreven maar heb helaas geen mogelijkheid om mijn zoontje te (laten) brengen. Ik werk in de zorg en mijn diensten beginnen om 7 uur. Ik kan mijn zoon onmogelijk om 8.30 dan naar de peuterspeelzaal brengen. Dus hij gaat op mijn vaste vrije dag voor sociale ontwikkeling en dat hij correct Nederlands leert. Ja hier houden ze bij alles een vinger aan de pols. Vragen ook elk bezoek hoe t gaat, de combinatie twee jonge kinderen en werken en “eentje krijgt ook nog eens borstvoeding”. Tja... ze zijn er, ik hou van ze, wil ze absoluut niet missen en het is soms puzzelen en het is soms zwaar. Maar aan hen wil ik niet te veel zeggen... vriendin van me moest toen opeens extra op controle komen en daar heb ik geen behoefte aan.
Mega zeikerds zijn het... wat vindt je zelf? Die van van mij gooide meteen zijn kont in de krib als hij een “kunstje” moest doen. Echt waar,als ik een 2e kindje had mogen krijgen was ik daar alleen voor de vaccinaties heen gegaan. Heb trouwens ook hier wel eens op het forum gelezen dat het via de huisarts kan? Laat je niet onzeker maken hoor!
Voordat we waren verhuisd was er ook altijd iets op het kdv. De laatste afspraak bij het oude kdv was ook weer ‘raar’. M wilde niks zeggen en was vooral naar de arts aan het kijken die een lichamelijke handicap aan haar armen had en moeilijker te verstaan was. Erg vriendelijke dame hoor, maar M moet al vaak wennen als ze ergens niet vaak komt en nu dus nog meer. Ze moest wel 3 maanden later terug komen omdat ze zelf wilde horen hoe ze praatte. De nieuwe afspraak zou bij het cb van onze nieuwe woonplaats zijn. Toen kreeg ik telefoon van het nieuwe cb. Ze zagen waar de afspraak voor was en wilde overleggen of ik daar wel voor wilde komen, zij maakte daar nooit een nieuwe afspraak voor. Ze vonden het zinniger om gewoon kennis te maken, of ik dat goed vond. Ik wist niet wat ik hoorde, zo relaxed had ik een cb nog nooit meegemaakt, ook niet met Q. De afspraak was mega relaxed en M voelde zich veel veiliger, dus deed ook ‘normaal’. Als je je niet prettig voelt bij het cb merkt je kind dat volgens mij ook en is de kans dat ze meewerken niet heel groot lijkt me. Ik zou dan alleen nog voor de entingen gaan.
Dit herken ik wel ,bij het cb in mijn vorige woonplaats werden we ook echt ondervraagd.Mijn zoon weigerde op commando iets te doen dus extra afspraak...ze hebben toen ook benoemd dat ik een risicomoeder was omdat ik een alleenstaande bijstandsmoeder ben met ptss....ik heb het vaker gehoord,zodra je afwijkt van het standaardbeeld dan word je extra in de gaten gehouden....Ik ben na die keer ook niet meer geweest ,ik kreeg nog een keer een kaart waarop stond dat het cb een afspraak ingepland had maar deze heb ik afgebeld.
Hier hetzelfde idd (op de ergo en revalidatiearts na) . Ze is ook mijn 3e kindje dus zie de meerwaarde niet van het cb. Ze gaven mij ook verkeerd advies.
Ik deed gewoon ‘ene oor in, andere uit’. Mijn oudste was altijd te zwaar, maar ze was prima is verhouding, want ze was ook ‘te lang’ als je het inderdaad curve bekeek. Werkte voor mij prima.
Wij moesten zelfs een vragenlijst invullen met de achtergrond van onze ouders, dus de opa en oma. En op basis daarvan gaan ze al uit van een achterstand heb ik vandaag op de PSZ gehoord. Beide kanten betreft t ouders die alleen basisschool gehad hebben. Moeder van mijn man was bijstandsmoeder en alleenstaande want de vader heeft hen al vroeg in de steek gelaten. Mijn ouders zijn dan wel nog samen maar ook alleen maar basisschool. Dus wij hebben al meteen een stempel ondanks dat we beiden wel geschoold zijn en de zaakjes prima voor elkaar hebben. En dan hebben ze het in NL over geen vooroordelen hebben. Wij krijgen een stempel om iets waar we niks aan kunnen doen.... Mijn zoon kent inmiddels de woordjes die ze vorige week vroegen. Vind het eigenlijk belangrijker dat hij functionele woorden kent. Dus dingen als “drinken, ja, nee, deur, jas, hond, handje, voeten, billen (omkleden en verschonen)”. Hij hoeft van mij nog niet te weten wat een koe is. Dat hele CB is eigenlijk belachelijk.
Hier precies hetzelfde gedaan nadat voor de 2e keer een van mijn kinderen een ernstige afwijking zou hebben volgens de cb arts (mijn oudste zou volgens haar cerebrale parese hebben en mogelijk nooit leren lopen, kerngezond en motorisch heel handig en de jongste zou volgens haar een afwijkende groei van zijn schedel hebben waardoor zijn ogen niet samen konden werken, zijn schedel zou misvormd zijn, buiten "gewoon" slechte ogen, wederom een gezond kind). Dus nee, voor mij geen cb meer. Uiteraard alles gelijk laten checken door de kinderarts, met spoed terecht, niks aan de hand. 1x ok, maar 2x zo de fout ingaan .