Was super leuk. haha, en ik doe zelf gewoon net zo hard mee dus denk niet dat iemand in de gaten had dat ik gewoon nuchter was. En er waren foodtrucks. Dan ben ik al vrij snel om, ook al had ik geen honger. En bijna 2500 collega's dronken zien worden, waaronder ook de 'grotere bazen' is hilarisch Maar nu voelt het wel een beetje alsof ikzelf gisteravond flink diep in het glaasje heb gekeken.
Wat wordt hier lekker veel gekletst, I like! Ben weer bijgelezen. Ik las in een paar berichten mandarijnen voorbij komen, daar heb ik nu zin in! @kwaaltjes; vrij weinig last! Af en toe misselijk (ken ik niet zo van andere zwangerschappen) en lijkt wel alsof bloeddruk weer goed zakt.. @ man en huishouden; hier een verdeling van 24 en 40 werkuren. Man is ook geregeld een paar nachten voor werk weg dus grotendeels ligt huishouden bij mij. Hij doet ook wel veel thuis en aantal standaard dingen zoals afvalbakken aan de straat, vaak in de tuin, ramen wassen, putjes leeghalen o. Hoef ook nergens om te vragen, gaat allemaal heel natuurlijk zo. Heerlijk! @weekendplannen; vanochtend op visite bij vrienden en vanmiddag lekker thuis rommelen. Afgelopen vrijdag naar de bios met een vriendin, Frozen 2, zo leuk! Nog drie nachtjes en dan hebben we de echo!! Wat gaat dat snel zeg! Ben ook benieuwd wat ze op mijn werk gaan zeggen. Zal om en nabij 1 juli met verlof gaan denk ik, ben dan precies weer een jaar aan het werk na zwangerschapsverlof hahaha. En vervang ook mijn collegaatje die met zwangerschapsverlof gaat zo.. ach, je kan zoiets niet plannen he
Hier beetje nerveus nu.. wel gevoelige en grotere borsten. Gisteren heel de dag misselijk, maar de krampjes en dat en gevoel van een groeiende baarmoeder is sinds gisteren weg. Ik vertrouw het ergens niet en word er gek van.
Goedemorgen dames, ondanks dat ik mij voorgenomen had niet meer te testen heb ik het toch gedaan. Omdat mijn bloedwaarden donderdag nog slechts 935 waren, en dus per drie dagen en nog wat uur verdubbelde, en omdat de waarden van het bloed sneller zichtbaar zijn dan in de urine durfde ik gisteren CB met werken indicator nog nie5 te doen. Maar vanochtend kon ik mijzelf toch niet tegenhouden. Met trillende handjes dat dan wel. Hij gaf aan: 3+ zwanger! Wat een opluchting. Hij stijgt allicht wat trager dan gemiddeld, maar wel gestaag. En ik voel mij goed. Nu kijk ik zelfs een beetje uit naar vrijdag naar de echo. @Cjms ook bij mij komt en gaat het. Je lichaam schijnt ook te wennen aan de nieuwe situatie waardoor het voelt alsof het weg is. Dus maak je niet al te druk (zegt deze stresskip).
Ik merkte dat vanochtend ook ineens op. De afgelopen dagen voelde ik af en toe steken links of rechtsonder in mijn buik en vandaag niet. Het zal er vast bij horen. Ik voel me wel nog steeds moe en een beetje weeig.
Goedemorgen meiden, Nog meer mensen die 'nerveus' zijn? Deze zwangerschap voelt zo anders als mijn vorige. De kwaaltjes van toen zijn nu niet of echt minimaal aanwezig. Ik vind het veel makkelijker om mijn mond dicht te houden. En volgende week hebben we de eerste echo en het enige wat in mijn hoofd omgaat is 'als het maar goed zit'... Ben ik me gewoon meer bewust van alles wat 'fout' kan gaan of is er ook iets? Ik weet dat elke zwangerschap anders is en dat er niets van te zeggen is... maar vind het raar dat het zo anders voelt. Herkenbaar voor iemand?
Ik heb exact hetzelfde! Ik probeer het echt uit mijn hoofd te zetten en aan de leuke dingen te denken maar dat vind ik lastig. Ik durf bijvoorbeeld ook niet nog een Clearblue Digital te doen om te kijken of hij nu wel 3+ zegt, en dat deed ik bij mijn zoontje wel. Terwijl ik wel wat lichte kwaaltjes heb dus ik voel wel dat er wat gebeurt. Ik probeer mezelf echt te vertellen "het zit goed, alles komt goed". Nu nog uithouden tot de echo op 31 dec.
Hier ook heel makkelijk om de mond te houden! Scheelt dat er al eentje lekker rondtijgert dus aandacht wordt er goed van af gehouden. Wij weten heel goed dat het niet vanzelfsprekend is een gezond kindje te mogen krijgen. Als het maar goed is, als het hartje maar klopt, dat zijn ook onze gedachtes. Niets is zeker (ervaring zwangerschapsafbreking bijna 24 weken) maar als de echo’s elke keer goed zijn en de frummel met elke echo goed is meegegroeid krijgen wij een houvast en vertrouwen in de zwangerschap. Overmorgen de eerste echo, krijg nu wel de kriebels! Ben nu ook met vlagen echt misselijk sinds vanochtend, ken ik niet van de andere twee zwangerschappen. Wij willen trouwens weer niet weten of het een jongetje of meisje is, nog meer mensen die dit niet willen weten?
Ehm, mijn eerste niet biochemische zwangerschap na 12 jaar een actieve kinderwens... En over een maand word ik 42. En dit was echt onze laatste embryo. En niet echt 'kwaaltjes'. Nee, ik kan niet zeggen dat ik er heel chill in sta, want ik geloof niet dat we nog een tweede kans ooit krijgen. Maar het begint te komen.
Onze situatie is best vergelijkbaar met die van jullie. Ons zoontje is 10 maanden dus die kruipt rond (en loopt langs de bank) en ik heb een zwangerschapsafbreking meegemaakt met 22+2. Dus inderdaad ook druk met de baby en bekend met de risico's. Wij willen het erg graag weer weten. Zo graag dat we de NIPT via Gendia gaan doen zodat we dan ook gelijk het geslacht maar weten haha. Ook met ons zoontje zo gedaan. Al ben ik ervan overtuigd dat dit weer een jongen is want ik denk dat wij alleen maar jongens zullen krijgen. Spannend dat jullie het weer niet willen weten! Ik heb daar altijd respect voor
Dames bedankt voor de reacties. Ik ben blij dat we elkaar hebben hier. @Cjms wat vervelend. Hormonaal of iets anders waardoor je aan het doomdenken bent? @DN2017 daar hou je je toch aan vast he, aan die kwaaltjes. Heb je de test al in huis? @Poezemens wat een heftig ervaring! Ik kan me dan voorstellen dat je echt van echo naar echo, van goed nieuws naar goed nieuws gaat leven. Lijkt me wel lang spannend blijven zeg. Poeh. @Thirza78 ooh jeetje. Wat geweldig dat het toch gelukt is!! En wat fijn dat je deze week al een echo hebt dan, ik snap wel dat je er niet lekker 'relaxed' in zit. Wat spannend. Ik duim heel hard voor je.
Voor mij is het pas mijn eerste zwangerschap,maar heb hetzelfde gevoel. Maar dit komt omdat ik het wel van heel dichtbij heb gezien dat het fout kan gaan. Stiefmoeder een miskraam,mijn nicht ook. Zelf zijn wij 2 jaar bezig geweest en had al de afspraak voor de MMM staan.En mijn zusje is ter wereld gekomen toen ze 27 weken was,ze is ondertussen volwassen mooie dame van 21 maar ik heb dit van dichtbij meegemaakt en zoiets hakt er echt wel in.. als 10 jarige je elke keer moeten schrobben en een schort omdoen als je naar je zusje wilt gaan kijken, en dan lag ze daar,omringt met allemaal andere kleine baby's en naast de ruimte waar baby's aan het afkicken waren. En soms zag je de pastoor net weglopen en dan wist je al genoeg,zelfs als 10 jarige. En dit is nu dus ook mijn grootste angst... Mijn zussen wisten dat wij de MMM in zouden gaan want ik had hun hulp nodig bij de vragenlijst,ik wilde dit nog niet aan mijn ouders vragen en aangezien hun beide PCOS hebben,wist ik dat zij die vragen ook gehad hebben. Zaterdag had ik mijn oudste zus aan de telefoon en die vroeg wanneer die afspraak nou ook alweer was, k heb maar een beetje vaag gedaan en gezegd dat we die na de kerst hadden omdat we niet in deze periode in de molen wilden zitten. En het voelt dan zo slecht om te liegen tegen haar..maar goed, kerstavond weet ze het,dan gaan we het vertellen
Dat hoeft helemaal niks te zeggen, al snap ik dat je je zorgen maakt . Deze eerste weken zijn eigelijk best vreselijk, je bent maar aan het wachten op die echo voordat je een beetje kan ademhalen en genieten. Wie weet heb je er meer last van in de avond,had gisteren ook eigelijk nergens last van,en rond 23.45 werd ik misselijk en moest ik bijna overgeven. Wie weet heb jij dit ook wel.
Zo lang niks geplaatst hier maar wel meegelezen. Hier heb ik juist veel meer rust over me dan de vorige zwangerschap. Toen was ik zo bang. Heeft wel tot 20 weken geduurd. Voel me ook prima. Ben alleen wel heel moe. Zonet het ziekenhuis gebeld en mag toch 24 dec nog komen in plaats van pas 2 januari. Super blij mee. Hebben jullie het al aan jullie omgeving verteld en hoe hebben jullie dit gedaan? Deze keer weet nog niemand iets. Onze ouders broer/zus en aanhang gaan we met kerst verassen. Jullie nog leuke ideeën?
Alleen mijn leidinggevende (ivm veel naar de wc, misselijk enzo) en onze ouders weten het. 24 dec hebben we de eerste echo. Als alles goed is, willen we dus met kerst er iets leuks van maken. Weet nog niet hoe of wat.
@Cjms ooohja, dat is zo naar. Maar het hoeft idd niets te betekenen (iets wat ik mezelf ook continu moet vertellen). Lastig he. @Loesje1988 wat een heftige ervaring als kind. Het lijkt me heel logisch dat dat een grote indruk achterlaat bij je. Heb je binnenkort al een eerste echo? misschien om je ook gerust te stellen. @indy90 We gaat het eerste kerstdag vertellen aan mijn ouders. We geven ze een stapeltje foto's van onze bruiloft (afgelopen oktober) en dan is de een na laatste foto een foto van onze dochter met haar 'Big Sis' shirt aan en de laatste foto wordt de echo foto. Ben heel benieuwd naar de reactie.