Ik snap helemaal wat je (jullie) bedoelen hoor en er valt over beide wat te zeggen. Toch blijf ik het lastig vinden ik denk dat je het in dit geval nooit goed kan doen. Niet zeggen, wel zeggen het heeft allebei consquenties. Wat nou als ze de beste man voor de verkeerde had aangezien? Wat nou als ze niks had gezegd en er was wat gebeurd. Tja... moeilijk lijkt mij.
Precies! Juist omdat we niet weten hoe de hele situatie zit vind ik het niet oke om over deze vrouw heen te vallen. En het gaat ook niet om een beschuldiging in het wilde weg. Deze man is veroordeeld geweest.
Ik heb beide gedaan en eerlijk, ik vind tbm zijn een heel stuk relaxter, maar daarbij wel de kanttekening dat mijn kinderen naar school gaan. Thuis zijn met 3 kleine kinderen elke dag vond ik zeker zwaarder dan een dag werk..
Ik werk vaak in het weekend en ben dan door de week vrij. Als de jongste dan hele dagen zit te blèren vanwege tandjes of een sprongetje of een pesthumeur....dan ben ik altijd weer zo blij als ik mag werken XD
Eens. Pas achteraf kun je misschien zeggen wat je in de situatie had moeten doen. Maar goed je kunt niet in de toekomst kijken. Die mevrouw heeft gedaan wat zij op dat moment juiste achtte.
Dan heb ik echt wel de slechtste baan haha. Ben thuis met mn eigen kinderen de hele dag. En mijn baan is thuis zijn met 5 kleine kinderen van iemand anders Dat staat dan zeker gelijk aan 5 fulltime banen
Ik heb ook beide gedaan. Ben 9 maanden thuis geweest bij ons zoontje en werk sinds begin november weer 5 dagen per week en ook ik vind tbm relaxter. Ik kon rustig opstaan met mijn zoontje en had de hele dag de tijd om het huishouden te doen en op mijn gemakje boodschappen te doen. Nu sjees ik vanuit het werk naar de sportschool, naar de supermarkt, haal ik ons zoontje op, begin ik gelijk met opruimen als ik thuis ben (of stofzuigen of wasje aanzetten of bed verschonen etc). Moet ik daarna nog koken, en dat ook allemaal weer opruimen. Daarna gaat kleine mannetje al naar bed en dan kan ik pas relaxen als ik alles in huis heb gedaan wat ik moest doen. Doordeweeks ben ik van 06:15 tot 17:15 van huis, iedere dag. Al moet ik wel zeggen dat ik dit ook niet als zwaar ervaar. Het is gewoon hoe het is. Soms moet ik ff wat meer haasten maar zwaar is het niet. Mijn man werkt nog meer dan ik dus ik doe al het huishouden. Ik heb door te werken en reistijd veel minder tijd om alle "thuis-dingen" te doen natuurlijk. En ik vond het heerlijk om 24/7 bij ons zoontje te zijn, dat heb ik al helemaal nooit als zwaar ervaren (maarja, heb ook maar één) en ik mis hem als ik op mijn werk ben. Dus ik vind thuisblijfmoeder zijn relaxter. Maar ik voel me 10000x productiever sinds ik weer werk.
Ik denk dat het voor die vrouw heel moeilijk is geweest, je doet werk waarbij je een geheimhoudingsplicht hebt, daar ben je je van bewust en opeens zie je een man die niet in de buurt van je kleinkinderen en andere kinderen hoort, wat doe je dan? Je kleinkinderen zijn dubbel je kinderen, maar vanuit je studie en je werkveld heb je geleerd dat je geheimhoudingsplicht hebt. Vreselijk lastig en inderdaad ze heeft gedaan waarvan zei dacht dat dat op moment het beste zou zijn.
Maandag is mijn vaste vrije dag en ik vind dat de zwaarste van de week. En naar het schijnt hebben wij 2 makkelijke kinderen Ik zeg weleens op m’n werk als we een spoed krijgen; ‘ja dag; ik kom hier voor m’n rust’
Ik vind het ook heel dubbel. Door dit te doen heeft die mevrouw die man in gevaar gebracht. We kennen allemaal nog het verhaal van afgelopen zomer van die doofstomme man die (onterecht?) werd beschuldigt van dingen mbt kinderen en is doodgeslagen. Er zal maar een gekke vader of wie dan ook tussen zitten die denkt ik sla hem wel deze kindervriendelijke wijk uit. Maar aan de andere kant, als deze man wat met je kleinkind had gedaan had ze het zichzelf nooit vergeven. Eigenlijk denk ik dat ze het in deze situatie helemaal nooit goed had kunnen doen!
Als ik dat stuk lees uit de stentor, deze man heeft dus een verstandelijke beperking, heeft 20 jaar geleden wat gedaan en is sindsdien niet meer in aanraking geweest met justitie. Ik snap best wel dat oma is geschrokken, maar komop, wij weten geen van allen hoe zwaar beperkt deze man is en wat hij precies heeft gedaan meer dan 20 jaar geleden. (Meer dan 20 jaar!!!) Ik vind schending van beroepsgeheim best wel ernstig en hoewel ik me best de impuls kan voorstellen om dat wel te doen in dit geval, vind ik dat de rechter gelijk heeft. Die dochter had prima nog een keer naar de politie kunnen bellen ipv het publiek op een app te gooien.
Ook beide gedaan. En de laatste keer dat ik werkte was met drukke peuter thuis en echt een hele leuke baan. Op het werk kwam ik echt even tot rust. Ik vond thuis een peuter entertainen van de ochtend tot avond echt vermoeiender. Toen hij naar school ging gestopt met werken dus kan geen vergelijking maken als werkende moeder met schoolgaande kinderen.
Dat malle eppie sloeg op mensen in het algemeen. Niet alleen op deze oma. En dan nog. Als mensen dat vinden, vinden ze dat omdat ze zo overkomt op sommigen en wij van dit verhaal alle ins en outs niet kennen. Dat kan. Dat kan jij heel beledigend vinden maar het is niet de norm. Daarbij vind ik het ook behoorlijk naïef van iemand om te denken dat dit soort verhalen alleen bij degene blijven aan wie je het vertelt. Je weet ws van tevoren dat dit een eigen leven gaat leiden.
Dat klinkt als een vreselijke psz, daar zouden mijn kinderen gewoon niet heengaan dus....Ik snap best dat ze liever niet continu kinderen willen omkleden, maar dan zorg je dat ze of niet nat worden (door rietjesbeker of slab) of je kleedt ze wel om als er dan toch een ongelukje gebeurt.
Bij ons op de peuterspeelzaal geven ze de kinderen die nog niet goed uit een open beker kunnen drinken, er een rietje in misschien een rietje mee geven als dat mag?
Behalve dit zijn we verder super tevreden gelukkig We kregen het pas bij de intake van onze zoon te horen toen. Dat was zo'n 1-2 weken vóór de startdatum. Misschien als we het langer van tevoren hadden geweten, dat we toch nog eens in overweging hadden genomen om naar een andere psz -verder weg- te kijken. Ik heb hem overigens wel een paar maanden lang opgehaald met natte mouwen. Ze namen niet even de moeite om die op te stropen als de kindjes handen moesten wassen na de toiletgang en/of knutselen Gelukkig is de oudste van mei, dus héél erg vond ik het niet met die warme maanden.. Maar onze jongste begint dus wel in de winter.. Maar even een balletje opgooien bij de intake over n paar weken. Ik zal nog eens vragen of het beleid nogsteeds zo is als 1,5-2 jaar terug en zo ja, wat we eraan kunnen doen.