Mijn vk vertelde juist uit dat dat onderzoek een 'hoax' (niet realistisch onderzoek) is. Er zijn slechts enkele 100en vrouwen onderzocht en toen zijn ze al gestopt. Terwijl ze in NL deze gegevens al jaren bij meer dan 10.000en vrouwen hebben bijgehouden en daar iets heel anders uitgekomen is. En in Engeland hebben ze een soortgelijk onderzoek gehouden onder meer dan 10.000 vrouwen en ook daar kwam iets anders uit. Ik denk dat uiteindelijk er veel meer geluisterd moet worden naar oergevoelens die vrouwen zelf hebben.
Haha ik vond zwanger zijn echt helemaal niets ook! En ontzwangeren ook niet. Ik was best fit tijdens de zwangerschap tot 't eind op de bekende kwaaltjes na. Dacht serieus ik beval herstel een dag en ben weer fit. Leuk geintje. Kon op dag 2 oppeens niet meer opstaan omdat me buikspieren gewoon niet meer goed konden aanspannen. Hebben ze me niet verteld tijden de yoga haha.
@RachelleNM Ik ook niet. Al heb ik nu heel eventjes alle hoop opgegeven haha.. Ik vind zwanger zijn ook echt helemaal niets en de fase waar ik me nu in bevind trek ik het allerslechtste. Asjeblieft zeg, kunnen baby’s zich niet gewoon aan de gemaakte afspraak houden. Die uitgerekende datum bijvoorbeeld?
Situatie in Zweden en Nederland is sowieso niet te vergelijken. Zij krijgen hun “termijnecho” bijvoorbeeld pas rond de 20 weken. Grotere kans dat de zwangerschapsduur dan verkeerd wordt ingeschat, met ook een groter risico wanneer vrouwen 41+ weken doorlopen. Ik merk iets heel opvallends; steeds als ik snoep/snack, krijgt baby daarna de hik. Zouden ze dat smaakverschil in vruchtwater zo snel merken!?
Lieve meiden, Ik ga afscheid van jullie nemen! Wij liggen nog steeds in het ziekenhuis, maar het gaat allemaal prima. Mijn bloeddruk is inmiddels redelijk onder controle met onze dochter gaat alles goed! Als het mee zit mogen we morgen lekker naar huis. Daar kan ik me zo op verheugen! Ik ben jullie nog het verhaal van de bevalling verschuldigd! Maandagochtend is er dus een ballon geplaatst om 8.30uur. Terwijl wij in het ziekenhuis koesten blijven bleek mijn bloeddruk erg hoog. Ben er een paar keer niet lekker van geworden. Ik bleek pre eclampsie te hebben (eiwitten in de urine). Procedure bleef hetzelfde. Bevallen dmv inleiding. De ballon is vanaf ongeveer 11.30 - 18.00uur zijn werk gaan doen. Ik had duidelijk last van krampen. Hele nacht in het ziekenhuis moeten blijven ivm de zwangerschapsvergiftiging. De volgende ochtend om 6.30uur had ik 4cm ontsluiting, hebben ze de ballon verwijderd en mijn vliezen gebroken. Daarna mochten we door naar de verloskamer. Het infuus met weeënopwekkers werd gestart en tegen ongeveer 9.30uur begon ik te merken dat ik weer krampen kreeg. Tegen 11uur was er echt sprake van weeën. Tegen 15uur werd er gevoeld en had ik 5cm ontsluiting. 4 uur weeën en 1 cm opgeschoten. Ik ben daarna in het bevalbad gegaan, dat hielp om de weeën op te vangen. Ik had weeën om de minuut en gedurende 45 seconden. Ik vond het enorm zwaar, maar onze dochter nog meer. Haar hartslag dipte verschillende keren. Rond 18uur werd weer gekeken hoe het er voor stond. We was gedurende 3 uur heftige weeën geen ontsluiting meer bij gekomen. De weeën opwekkers stond al uren op de maximale stand en werden terug gezet. Ik gaf aan dat ik het niet zag zitten om nog uren zo door te gaan en heb om een ruggenprik gevraagd. Deze heb ik rond 18.30 gekregen. Daarna werd de pijn dragelijker. Echter bleef haar hartslag dippen. De gynaecoloog werd gebeld en opgeroepen. Het woord keizersnede viel. Als haar hartslag niet binnen een bepaalde tijd zou herstellen zou er een spoed keizersnede plaats vinden. Gelukkig ging dat beter. Ik mocht mijn lichaam nog even de tijd geven. Rond 22.30uur werd er weer gevoeld en opeens had ik 8/9cm ontsluiting. Tegen 23.15uur mocht ik beginnen met persen. Totaal opgelucht dat we geen keizersnede nodig hadden! Na 45min persen bleek dat ik haar niet voorbij mijn schaambot geperst kreeg. Daarnaast begon haar hartslag weer te dippen. Ik heb telkens persweeën moeten wegpuffen omdat haar hartje het niet aan kon. Wederom werd de gynaecoloog erbij geroepen. Er moest snel iets gebeuren. Gelukkig kwam er een super fijne gynaecoloog die gelijk daadkrachtig zei, dit gaan we redden samen. Ongeveer 20 min later is onze dochter geboren dmv de vacuümpomp en een knip. Wat een ontzettende opluchting! En wat ben ik verliefd! We maken het nu goed en dat is het belangrijkste. Ik heb echter wel wat tijd nodig om alles een plekje te geven. Vooral door het dippen van haar hartslag ben ik meerdere keren bang geweest haar kwijt te raken. Maar dit komt goed. We kunnen er samen goed over praten! Het ga jullie goed en stiekem lees ik vast nog mee!
@Luna87 o meis wat een pittige en spannende bevalling! Gelukkig mogen jullie bijna naar huis, kun je tenminste echt aansterken. Rustig aan en nog van harte gefeliciteerd
Wat pittig! Gelukkig is ze alsnog op de natuurlijke manier geboren. Wij hebben een soort gelijk iets gehad met zoontje en ik merkte na een paar weken dat ik dat als heel traumatisch heb ervaren(flinke hartslag dip, ineens 6 artsen aan mijn bed, weeënopwekkers uit, remmers aan en een zuurstofmasker op)... ik kon toen het bevallingsverhaal maanden lang niet afmaken als ik aan het vertellen was. Op dat stukje bleef ik hangen en was ik enorm geëmotioneerd. Angst dat Ik weer zou bevallen van een dood kindje. Er over blijven praten met mijn vriend en familie heeft mij geholpen. Dat kan ik je als enige tip meegeven. En vooral veel knuffelen met jullie meisje! Ik wens je een voorspoedig herstel (lichamelijk, maar ook psychisch)!
@Luna87 Pfoe, wat een heftig verhaal. Veel over praten is erg fijn. Gelukkig is alles helemaal in orde met jullie! Geniet er lekker van en doe het heerlijk rustig aan!!
Wat een heftige bevalling zo @Luna87 Gelukkig gaat alles nu goed en mogen jullie thuis verder genieten! Veel geluk!
Ik ga zo lekker richting bed. Waar ik tegenop zie, want vriend heeft 'm ein-de-lijk verhoogd Lekker laat. Maar goed. Ik moet er dus in middels een krukje Hij zei nog 'pas alsjeblieft op vannacht want anders flikker je er zo uit omdat je de grond niet kunt vinden'. Thanks schat Will do
Hahahah ja idd Eigenlijk alles wat naast bed beland. M'n voedingskussen wil er nog wel eens uit vallen. Ook irritant
Eerste nacht in achterlijk hoog bed overleeft! Mocht er 3 x uit 2 x om te plassen en 1 x omdat dochter wakker was. Maar ik heb wel redelijk geslapen, en dat is fijn! Vanochtend om 10 uur afspraak bij de ha voor dochter; al weken aan het hoesten en ipv dat het minder wordt, is het nu weer erger geworden. Dus toch maar even naar laten kijken voordat ze 6 dagen naar d'r vader gaat. Vanmiddag langs de Prenatal. Had een snoer van Nijntje lampjes besteld (2 eigenlijk). Daar hangen 10 van die lampjes aan, maar van een snoer is er 1 lampje kapot. Dus die mag terug en wil graag een nieuwe. Heb er een voor op dochter haar kamer en een voor bij ons, bij de wieg. Die wil ik ophangen zodat ik 's nachts een wat gezelliger lichtje heb ipv de halve bouwlamp die er nu hangt Vanavond uit eten bij de Griek met m'n schoonouders. Zie er eigenlijk een beetje tegenop; het is daar altijd zó druk. Bekaf als je daar vandaan komt. Maar goed, even verplicht nummer draaien, dan hoef ik met de kerst niet per se van mezelf
Hier nog 4 weken te gaan. Het wordt met de week zwaarder. Ben ineens te snel buiten adem en m’n hartslag gaat tekeer, niet normaal. En dat kind maar lekker porren on m’n zij, en bedankt!
Alles wat uit je bed valt is nu irritant. Onze dochter is er ookal uit gevallen . Ze heeft er wel van geleerd. Ik heb een krukje naast mijn bed voor onze dochter zodat zij er makkelijk in kan klimmen (of ik niet te tillen) misschien is dit ook handig voor jullie. Hier weer een slechte nacht achter de rug. Af en toe steken in mijn buik maar helaas nu alles weer helemaal rustig, behalve mijn rug. Vanmiddag even gezellig naar de kerstlunch op mijn werk en daarna weer lekker niks doen, ja hopen dat alles snel door gaat zetten en dat mijn verloskundige gelijk gaat krijgen
Ik lees zoveel mensen met voorween/harde buiken/'gerommel' Maar ik heb zelfs nog geen enkele keer last gehad van harde buiken. Gaat dat nog komen? Of kan het ook dat je dat helemaal niet krijgt tot echt de bevalling begint..
Bij mij begon dat met 37 weken, in mijn vorige zwangerschap heb ik ze helemaal niet gehad. Ja vlak voor de bevalling een paar harde buiken om daarna over te gaan in een weeenstorm. Ze zeggen wel dat in een 2de of volgende zwangerschap de kans op voorweeen groter is omdat je lichaam weet wat er moet gebeuren. Maak je dus geen zorgen als je van te voren helemaal niks voelt