Van men gierigheid. Ik heb zo vaak iets dat ik wil en kan kopen of doen en dat ik door men gierigheid laat liggen of niet doe. Achteraf vind in dat dan jammer. Maar das niet specifiek voor 2019 mss
Schaamte maar ook trots.... Afgelopen jaar heb ik toegegeven dat ik ons gezin in de schulden heb geholpen. Heb het toe moeten geven aan man kinderen en goede vriendin. Heb 2 uur lang post open moeten maken, het was zo slecht. Extreem spijt dat ik mijn gezin in dit gevaar heb gebracht. Maar.....Nu toch schuldenvrij, open en eerlijk met man, samen een kasboek. We zijn veel sterker geworden. Hoop geleerd!
Dat ik het afgelopen jaar veel teveel van mezelf gevraagd heb waardoor ik mezelf heel hard voorbij ben gelopen. Elke dag weer gaf ik meer dan ik had of aan kon en hierdoor raakte ik diep in de put. Ik had veel eerder op de rem moeten trappen en aan moeten geven dat alles me teveel werd. Hierdoor zit ik al een lange tijd niet lekker in m'n vel, ben ik snel chagrijnig of boos, reageer ik me net iets te vaak af op mijn vriend en heb ik soms iets te weinig geduld met m'n dochtertje. Gelukkig heb ik het omslagpunt bereikt en begin ik langzaamaan weer op te krabbelen. Wat hier dan weer bij aansluit is dat ik er enorm spijt van heb dat ik geen tijd voor mezelf heb vrij gemaakt. Dit had me negatieve energie gescheeld en positieve energie opgeleverd.
Hè wat naar, maar wat fijn dat het uiteindelijk opgelost is en jullie relatie het aan kon! Mag je inderdaad ook tegelijk trots op zijn! Voelde het ergens ook als een opluchting om het eindelijk te delen? De hele tijd dat geheim en de stress daarom in je eentje. Ben benieuwd of het ook ‘goed’ voelde voor je. Al ligt dat er misschien ook aan hoe de schulden kwamen?
Ik heb echt spijt van alle energie die ik dit jaar nog heb gestoken in mijn schoonfamilie. Ik heb enorm mijn best gedaan om de verhoudingen binnen de familie goed te houden en heb mezelf daarbij compleet weggecijferd. Uiteindelijk hebben ze me laten vallen als een baksteen en doen ze heel schijnheilig en leggen het probleem bij mij. Vorige maand heb ik er definitief een streep onder gezet en dat is een verademing! Dat had ik echt veeeeeel eerder moeten doen!
Ja ik voor mezelf ook enorm. Ik zei het nog tegen mijn man onlangs. Zo eens gaan winkelen zonder die gierige gedachten zou wel eens leuk zijn. Je ziet in stad altijd mensen met een hoop zakken en ik kan makkelijk zonder iets naar huis gaan. Of dat nu kleren winkels zijn, ikea, action,... Ik vind dat op de moment zelf ook niet erg. Achteraf denk ik dan wel, hoe kan je nu staan twijfelen over een jas van 50 euro das al spotgoedkoop. Terwijl ik daar bij de kinderen veel minder over nadenk(alhoewel mijn man vind van wel).
Ik heb er spijt van dat ik mezelf altijd vergelijk met anderen en mezelf daardoor naar beneden haal. Dit wil ik echt veranderen in 2020, want we hebben het wél goed en ik ben wél de moeite waard.
Dat ik me niet meteen ziek had gemeld toen ik een borstontsteking kreeg. Maar nee.. ik dacht. Ik heb alleen maar een beetje pijn en een kuurtje en die collega is op vakantie, dus het werk moet toch gedaan worden. Nou. Door die ontsteking en kuur was ik doodmoe, doordat die collega op vakantie was, was het vreselijk druk en kwam alles bij mij te liggen. Dat heeft enorm gebotst doordat er dingen fout liepen, waar ik indirect de schuld van kreeg. Tel daarbij de perikelen van jongste zoon en mijn hooggevorlig brein en je hebt een burn-out te pakken. Daarna spijt gehad dat ik me veel te snel weer naar kantoor heb laten kletsen door de bedrijfsarts. Me heb laten afschepen met een bedrijfsmaatschappelijk werkster die geen verstand heeft van hooggevoeligheid. En het me niet gelukt is een geschikte coach/psycholoog oud te vinden die mij daar wel verder mee kan helpen. En hier ligt meteen mijn voornemen voor 2020. De hulp vinden die ik nodig heb. Om echt te leren omgaan met alle prikkels en verwachtingen van mijn omgeving. En die mij kan helpen mijn kinderen te helpen met dezelfde uitdaging. Zodat zij wel al op jonge leeftijd kunnen leren dat wat wij hebben een talent is, waar je juist heel veel aan kunt hebben en niet alleen maar een last.
Het was een hele erge opluchting ! Schulden kwamen door iets wat ik voor de kinderen in stand wilde houden terwijl het eigenlijk niet meer kon. Een sport die ruim 500 per maand kostte. Toen een ernstig zieke vader en baanvetrlies en de controle volledig kwijt geraakt. Nu is alles weer op de rit en alle stress weg. En ja ik ben opgelucht en blij uiteindelijk !
@PenF Wow wat is dat voor sport die zo duur is? Als ik vragen mag. Fijn dat je van de ellende af bent.
Ik heb spijt van dat ik te vaak op de bank zit, terwijl ik ook het huishouden had kunnen doen. En ik kan het kerstkadootje van mijn man nergens vinden; maar daar heb ik nog geen spijt van, want ik heb nog een paar dagen...
Dat ik niet altijd lief was tegen mijn man. Het komt door de overgang dat weet ik wel, maar dat is eigenlijk geen excuus en man verdient het ook niet. Gelukkig snapt hij het best en gaat het al veel beter..