Ik kreeg een printje met 2 foto’s mee super leuk ☺️ Wij hebben idd ook een foto van de embryo toen hij werd teruggeplaatst.
Jaaa leuk om mee te schrijven! Voelt toch alsof we al een soort van band hebben! Hoopte al dat jullie zoiets hadden. Het blijft nog zo onwerkelijk! Maar testen zijn zo enorm duidelijk. Morgen of maandag weer testen. Gewoon omdat het kan
Vind het nog steeds onwerkelijk meiden. 6jan 1e echo..hoop dat het goed zit. In ieder geval we zijn zwanger, nu nog de strijd zwanger te blijven dat is ook nog wel een ding voor mij.
Ja is toch bizar er nu achter elkaar zwanger zijn!! Ik dacht bij iedere positieve test, nu zijn mijn kansen verkeken haha.
Haha stom is dat hè. Dat je er een soort van statistisch dingetje van gaat maken. Nu kan ik dus nooit meer zwanger zijn. koekoek gelukkig doet moeder natuur niet aan statistiek.
ja precies! En het is voor de meiden die nog geen positieve test hebben ook wat minder confronterend.
@Lindawen79 grappig dat we zoveel overeenkomsten hebben, ik ben ook alleen en ook in het onderwijs. Je had het al eens genoemd, maar in de dagen hiervoor was mijn focus niet zo goed hahaha. Is het je eerste kindje? Mooi dat het donorschap bestaat hé!
Hihi, klopt! Onthouden van alle details is lastiger of dat het zwangerschapsbrein is.. Dit is inderdaad mijn eerste kindje. Heel blij dat deze mogelijkheid er is voor alleenstaande vrouwen. Tot nu toe ook alleen maar fijne reacties in mijn omgeving. Maar het blijft uiteraard super spannend
Heb je een fijn netwerk om je heen? Ik zou het nooit meer anders willen. Het is hard werken, maarja voor wie niet. En het is zo bijzonder!
Ik voel me minder misselijk. En minder moe. Wat ook goed kan omdat ik nu vakantie heb en me nu meer kan ontspannen. En ik geloof ook wel dat ik me nog steeds zwanger voel, het went natuurlijk ook hoe je je voelt. Hebben jullie dat ook? Of moet ik nu ongerust zijn dat m'n kwalen minder worden?
kwaaltjes wisselen zeggen ze. Ik moet als ik moet werken s’morgens spugen. Als ik vrij ben hoeft dat niet. Heeft bij mij te maken met de tijd nemen om op te staan en wat rustiger aan doen. En natuurlijk omdat je lichaam er een beetje aan gaat wennen. ik ben zo opgelucht als ik even niet misselijk ben maar ik maak mij dan ook weer zorgen
Bij mij beginnen de klachten eigenlijk nu pas te komen. Sinds gisteren ongeveer. Gisteren heb ik daarom een dressuurwedstrijd laten schieten, waar ik erg naar uit keek en hard voor getrained had. En vandaag ging zo. Ik zat lekker in draf in de buitenbak op mijn paardje. Ik word misselijk en stop. Probeer verder te draven. Gaat niet. Ik stap af. 'Wil jij mijn paard even vasthouden?' Ik loop de bak uit. Ga over mijn nek zonder dat er wat uit komt. Loop met een betraande gezicht weer terug. 'Dank je wel voor het vasthouden' en stap weer op. Daarna heb ik een paar rondjes galop gedaan en heb hem uitgestapt. Wat was dat bagger zeg. Daarna zijn mijn man en ik even samen naar de Prenatal gereden, maar het voelde aan alsof we echt veel te vroeg waren en er niks te zoeken hadden. Pffff zwanger, ik ben dolgelukkig dat ik zwanger ben maar meuh. Enne tja, de kwalen komen in golfbewegingen ofzo. Het is niet constant in ieder geval. Gelukkig niet.