Per se waarschijnlijk niet. Maar handig om te weten. Ik heb nu ook de dagen ervoor boodschappen gedaan met het idee: als ik wat vergeet dan is het niet erg. Bovendien zijn er mensen die geen kerst vieren he? Fijn dat die ook gewoon naar een winkel kunnen. En ik heb toevallig een zieke hier. Hebben we vanochtend toch wat dingen in huis kunnen halen waar ze zin in had.
Gewoon doen hoor! Mijn zoontje had drie keer een oorontsteking gehad en toen kreeg hij al buisjes. Helpt ook wel dat mijn dochter heel vaak bij de KNO arts kwam dus het lijntje was snel gelegd. Maar hij heeft 1x buisjes gehad en was er toen al overheen. Ik zou weer niet te lang mee wachten. En eerlijk, ook gewoon om een verwijzing vragen en niet overleggen. Krijg je van dat ellenlange gezever van.
Ik ben het helemaal met dat laatste eens. Alleen zie ik de werking van je brein en karakter als twee verschillende dingen, als je begrijp wat ik bedoel. En niet vervelend bedoeld, maar hoe kan er bewezen zijn dat 90% van de mensen met een burn-out hooggevoelig is? Want heel veel mensen hebben niet officieel die diagnose maar noemen zichzelf zo dacht ik? (Waarmee ik niet zeg dat het onzin is hoor, mijn man heeft ook veel kenmerken van hooggevoeligheid) Dat zou ook betekenen dat van de niet hooggevoelige mensen er maar heel weinig een burn-out krijgen dan..?
Hoe dat precies onderzocht is weet ik niet. En heel exact zullen die cijfers niet zijn. Ik heb dit uit het boek van Esther Bergsma over hooggevoeligheid. Ik noem het karakter omdat hooggevoeligheid vaak wordt beschreven als karakter eigenschap. Maar, zoals in dat boek beschreven staat, is de brein werking van een hooggevoelig persoon anders dan bij anderen. Als het je interesseert, Google maar eens op Esther Bergsma en hooggevoeligheid. Of hoog sensitief. Dan krijg je een betere uitleg dan ik hier kan geven.
Ik denk met die breinwerking dat je het dan eerder over ADHD hebt dan hooggevoelig. ADD (een vorm van ADHD) is nl precies wat jij beschrijft met prikkels enz. Ik denk alleen dat mensen liever zegfen dat ze hooggevoelig zijn dan dat ze ADHD hebben vanwege de reacties.
Niemand heeft officieel die diagnose, want die bestaat niet. Daarmee wil ik niet zeggen dat er geen hooggevoeligheid bestaat hoor, ikzelf heb letterlijk alle kenmerken namelijk, maar ikzelf zie het als een stuk van het autistisch spectrum. Zo ben ik sociaal wel sterk, maar voel ik me niet zo. Ik ben erg prikkelgevoelig, maar mijn kinderen met diagnose autisme (zwaarste variant, type 3) zitten duidelijk een stuk verder op het spectrum. Maar ja, mijn mening over dit onderwerp is niet perse populair, meestal willen mensen die hunzelf of hun kinderen de diagnose hooggevoelig hebben gegeven niet horen dat zij of hun kinderen misschien gewoon op het autistisch spectrum zitten (misschien niet ver genoeg voor een diagnose, maar toch). En nogmaals, ik voldoe zelf aan alle kenmerken voor hooggevoeligheid, en op de vragenlijsten voor autisme scoor ik als twijfelgeval, dus het is niet zo dat ik maar wat roep. Als je je inleest over autisme, wordt al snel duidelijk dat kinderen met autisme zo extreem hooggevoelig zijn dat ze daardoor niet meer kunnen functioneren, dus mijn gedachtengang is niet gek.
Klinkt op zich niet onlogisch aangezien het beide vaak problemen geeft met prikkelverwerking toch? Wel toevallig dat je het zegt, want mijn man die dus veel kenmerken van hooggevoeligheid heeft, heeft ook bepaalde dingen waarvan we beiden denken dat als hij zich zou laten onderzoeken, hij misschien ook wel een diagnose in het autistische spectrum zou krijgen.
Nee. ADHD en ADD zijn echt verschillend in brein werking. Uiterlijk zijn er overeenkomsten. Ook met autisme. Maar brein werking zoals Ester Bergsma deze beschrijft is echt verschillend. Kan me wel voorstellen dat je met ADD of ADHD ook eerder tegen burn-out aan kan lopen. Simpelweg omdat je je voortdurend moet aanpassen aan wat de maatschappij van je verwacht.
Haha. Tijdens het typen mis is weer een bende reacties. Dit is zoals ik het begrijp met mijn beperkte kennis. Diagnose hooggevoeligheid bestaat niet omdat het niet in het Grote Boek van Psychische Aandoeningen staat. Daarom wordt dit ook vaak als karaktereigenschap neergezet. Uiterlijk zijn er veel overeenkomsten. De gevoeligheid voor prikkels. De baat die je hebt bij structuur. Een manier van denken. Maar dat is hoe het zich uit. ADHD en ADD laat ik even hierbuiten. Daar weet ik echt te weinig van. Verschil in brein werking tussen autisme en hooggevoeligheid is de verwerking van prikkels. Bij hooggevoelige personen komen prikkels binnen. Deze worden 'gesorteerd' en aan 'kapstokjes' gehangen. Vervolgens wordt hier met helicopter view naar gekeken. En voor de persoon tot actie overgaat worden alle mogelijkheden afgewogen. Na de actie wordt er terug gekeken of het de juiste actie was (reflectie). Bij een autist is dat eerste deel hetzelfde, maar stopt bij de helicopter view. Zodra de info in het juiste hokje is gestopt wordt vanuit dat hokje geredeneerd.
Tijd voor buisjes Beterschap! Edit: zie dat er meer daarover wat gezegt hebben. Hier hebben 3 van e 4 kinderen buisjes gehad, oudste is er overheen gegroeid nu. Maar ik had achteraf bij de oudste 2 veel sneller moeten gaan, dan hadden ze misschien geen logopedie nodig gehad (oorontsteking > verkouden > mond open > slechtere mondmotoriek). Afgezien van de pijn die ik ze had kunnen besparen. .
Ja, jouw man klinkt als mij, ik heb ook wel een verwijs gekregen voor een onderzoekstraject een poos terug, maar omdat ik niet weet wat een diagnose me zou brengen, ben ik er niet echt mee verder gegaan. Dat ik op het spectrum zit, weet ik eigenlijk wel, of het voldoende is voor een diagnose, dat dan weer niet zeker. Maar ergens maakt dat niet uit, ik weet dat ik erg prikkelgevoelig ben en dat ik meer “oplaad”tijd nodig heb dan anderen, en dat is lastig, want ik heb 2 kinderen met beperking en een burn-out (waar ik niet goed van kan herstellen door de situatie. Ik werk niet namelijk, de burn-out is van de thuissituatie). Maar goed, we hebben de zorg redelijk op de rit en nu mijn dochter naar school gaat, heb ik ook meer tijd voor mezelf, dus we komen er wel. En misschien kom ik later wel op een punt, dat ik alsnog een diagnostisch traject in wil. Ik ben het dus niet eens met @Mamafiets over dat hoogsensitiviteit iets anders is dan het autistisch spectrum, maar dat komt omdat ik niets terug kan vinden als ik op die schrijfster zoek over haar wetenschappelijke bewijzen (volgens mij, ik weet het niet zeker, want volgens mij houdt ze dat met opzet in het midden, heeft ze iets als bestuurskunde gestudeerd en niet psychiatrie of neurologie of iets soortgelijks waar je echt wat van de hersenen afweet). Ik heb wel heel veel over de hersenwerking gelezen bij autisme, waar wel ook echt serieus onderzoek naar wordt gedaan (mijn dochter heeft meegedaan aan een lopend internationaal onderzoek zelfs). Het stukje over de prikkelverwerking, wat je beschrijft, dat dat bij autisme niet verder gaat, daar zijn de meeste wetenschappers van teruggekomen trouwens, ze kunnen het namelijk wel, het is alleen moeilijker, doordat de prikkels nog zoveel heftiger binnenkomen dat ze als het ware zo overspoeld worden, dat ze er niet mee verder kunnen. Maar weet je, het maakt niet zoveel uit toch? Of het nu een milde vorm van autisme is of dat hooggevoeligheid toch echt wat anders blijkt te zijn, feit blijft, dat het je behoorlijk kan hinderen in deze gejaagde samenleving, waar maar verwacht wordt dat je er altijd maar moet zijn en bereikbaar moet zijn.
Veel mensen vinden/vonden het bizar. En ik heb het allemaal een soort van rooskleurig uitgelegd, maar dat was het natuurlijk absoluut niet. Er hing een grote spanning in ons huis, maar als ik er zo op terug kijk mogen wij als ouders maar ook alle hulpverleners ontzettend trots zijn vooral de huisarts en het cb. Je kan inderdaad niet anders en als ouder doe je het dan maar gewoon of het nou een opname in het ziekenhuis is of whatsoever. We doen het allemaal maar gewoon! Het lijkt mij ontzettend heftig om ook nog een kind van 11 maanden te hebben plus in huilbaby. Jullie hebben je er toch maar mooi doorheen geslagen!