Ik heb twee hele lieve zoontjes van 3 en 6. Als ze apart van elkaar zijn, spelen ze lekker, luisteren ze goed en zijn ze heel rustig. Maar zodra ze allebei in dezelfde ruimte zijn, worden ze druk, zitten ze elkaar continu in de weg, willen ze steeds het speelgoed wat de ander op dat moment heeft. Ze willen ook graag samen spelen (lees: rennen door het huis, springen op de bank, stoeien), maar dat gaat 3 minuten goed en dan wederom; ruzie. Als ze samen zijn luisteren ze veel minder goed naar ons en is de sfeer echt niet fijn. Ik word er, zeker in een vakantie, hartstikke moe van. Is dit herkenbaar en hebben jullie tips? Het lastige is dat beide kinderen niet boven willen spelen, dus even uit elkaar zitten is moeilijk.
Zelf even weglopen en er niet tussen komen. Kijk of ze het samen kunnen oplossen. Ik vond dit wel een mooi artikel. https://kiind.nl/help-mijn-kinderen-maken-ruzie/
Inderdaad zelf laten oplossen. Wat gebeurt er als je je er niet mee bemoeit? En als ze het echt te bont maken toch maar even ieder op eigen kamer. Dan vinden ze dat maar even niet leuk, gedragen ze zich misschien de volgende keer.
Hier gaat dat in fasen. Soms spelen ze hartstikke leuk samen en soms gaat het elke keer na twee seconden al mis. Ze zijn ondertussen 11 en 8, en een echte oplossing heb ik helaas ook nog niet gevonden Hartstikke vermoeiend inderdaad zo af en toe. Ik zet ze wel eens uit elkaar als het echt aan de gang blijft: de een boven, de ander blijft beneden. Maar daarvoor zijn die van jou nog wat te jong, denk ik? Ik lees in ieder geval graag mee met eventuele tips!
Heel herkenbaar, hier een 10 en 7 jarige. Gaat al weken op die manier en ben er inderdaad heel moe van, gewoon op. Vakanties zijn vreselijk hier altijd al geweest Oplossing? Geen idee, ook ik zet ze apart maar ze blijven elkaar opzoeken en zitten dan toch weer met zn 2en op 1 kamer en binnen 5min wéér ruzie. Zo vermoeiend Heb het nu soort van opgegeven, willen ze spelen samen? Prima maar ik ga niet meer als agentje helpen als het ruzie wordt, lossen ze zelf maar op. Hier zit er 3jaar leeftijdsverschil tussen, maar afgelopen jaren zijn ze steeds meer op 1 niveau gekomen, zoon loopt wat 'achter' en zn zusje is kwa ontwikkeling verder dan haar leeftijd. Soort 2ling dat geen 2ling is en dat botst vaak gigantisch, hij kon zn zusje vaak nog wel dingen laten doen maar nu zijn ze elkaars gelijken en lukt dat niet meer, ze bijt flink van haar af nu
De oudste kan toch wel boven spelen. Uitleggen dat het samen nu even niet gaat en hij nu lekker kan spelen zonder ruzie. Onze 5 jarige heeft ook niet altijd zin om boven te spelen maar dan gaat hij toch. Hij kan daar wilder spelen en meer in zijn spel zitten dan beneden. Uiteindelijk speelt hij heerlijk. We geven hem ook niet altijd een keuze. Meestal speelt hij druk beneden en eenmaal boven gaat hij een boek lezen hahaha kan dat niet andersom
Hier al jaren hetzelfde. Helemaal gek wordt ik ervan, apart zetten niet optie want zonder elkaar willen ze niet spelen maar net elkaar gaat ook niet. Nu laatste 2 maanden beter, maar hoop j34henw oom
Wat een verhelderend artikel. Zo doen wij het ook en dat werkt echt prima. Niet iedete keer ingrijpen maar leren voor jezelf op te komen en zelfstandig dingen op te lossen. Natuurlijk kan je waarschuwingen geven of ze apart zetten. Maar als ze elkaar blijven opzoeken kiezen ze ook zelf bewust voor een eventuele ruzie. Dan moeten ze vervolgens niet bij de ouders komen uithuilen of de ander de schuld geven. Hier geven ze aan wanneer ze rustig willen spelen of gaan ze op de eigen kamer spelen. De ander accepteert dat dan (of wij helpen daarbij). Zolang er geen spullen kapot gaan en ze elkaar niet pijn doen kunnen kinderen het prima zelf.
Hier ook de 2 oudsten die elkaars bloed wel konden drinken. Maar inderdaad, zelf laten oplossen ging in veel gevallen best ok. Soms ook niet en dan moest ik ze echt uit elkaar halen. Het gaat nu iets beter nu ze ouder worden, minder fysiek
Hier ook 2 kinderen die elkaar niet kunnen luchten of zien. En dus altijd ruzie, vakanties vond ik vreselijk. Zelf laten uitzoeken is geen optie want dan ramt de jongste de oudste in elkaar. Gelukkig is de oudste nu puber en zit dus meer op haar kamer. Sneu is het wel want zij is bijna nooit de aanstichtster
Hier is het niet anders! en die van mij zijn bijna 9 en 6,5. Ik denk dat het echt een jongensdingetje is, vooral dat aan elkaar zitten en stoeien. En als ze met meer kinderen zijn, bijv. hun 2 neven van 8 en 7 dan gaat het langer goed samen.
Oh had gehoopt dat het met de jaren rustiger zou worden Hier 2 jongens van 5 en 7 (2,5 jaar verschil) en hier ook steeds elkaar toch op blijven zoeken, niet niet op elkaar kunnen reageren… pfff dodelijk vermoeiend soms. (Ik heb nog een baby erbij van 4,5 maand, hopelijk zit deze later niet in hun 'vaarwater'). Soms denk ik dat ze teveel in elkaars vaarwater zitten. Hierboven in de reacties zie ik dat het leeftijdverschil toch vaak 1-3 jaar is. Misschien als het meer is, dat er dan minder conflicten ontstaan? Hoop het Ik grijp toch vaker in dat nodig is, maar ik kan ooit echt niet tegen hoe ze aan het stoeien ben, ik zie dan allemaal dingen gebeuren dat ik mijn hart vasthoud.