Toen ik zwanger was was onze zoon raakte ik mijn baan kwijt en na wat gesprekken hadden we besloten dat ik thuis zou blijven en man zou werken. De eerste 2 jaar hebben we nog bij mijn ouders ingewoond maar zijn toen naar een eigen huis gegaan. Toen hij bijna 5 werd (en dus al een jaar op school zat) ben ik begonnen met een parttime baan en iets voor mezelf. Allemaal in de uren dat hij op school zat. We hebben het in de jaren ervoor met 1 inkomen wel lastig gehad maar nooit echt aan de grond gezeten. Ja we hielden niets over en sparen zat er niet in maar behalve de belastingdienst van toeslagen die we moesten terug betalen (en ook deden dmv afbetalingen) hadden we geen schulden. Was het makkelijk? Nee. Heb ik spijt? Absoluut niet. Hij had (en heeft) altijd een ouder om op terug te vallen en die er altijd is, ik heb alles mee kunnen maken en geen gezeur met slepen of moeilijk gedoe op een kdv. Het beviel zo goed, dat nu de 2e op komst is we het ongeveer weer zo gaan doen. Mijn contract werd niet verlengd nu tijdens de zwangerschap dus die parttime baan heb ik niet meer maar ik blijf straks wel parttime werken voor mijn eigen bedrijf. Als de kleine 3 maanden is dan part mijn moeder 1 dag in de week op en de andere dag werk ik of op zaterdag, of op de uren dat mijn man thuis is (die werkt in 3 ploegen) En ik werk aan huis, dus ideaal. Ik ga mee met het feit dat ze maar 1x jong zijn. Iedereen bepaald het voor zichzelf maar wij vonden het dus niet erg om wat in te leveren maar wel onze kinderen zelf op te voeden in plaats van veel dagen naar een opvang en gesleep en gedoe.
Ik krijg wel het idee dat TS erg bewust is van haar financiële situatie. Heb er alleen maar veel respect voor dat mensen durven kiezen met het hart ipv maar een beetje doen wat anderen doen en je te meten aan materiële status.
Heb ik ook. Zelf ook gedaan, maar daardoor weet ik ook dat het soms best even opletten is en 200-300 over is niet heel veel. Als je een buffertje achter de hand hebt niet zo erg, maar anders kan het lastig worden en dan heb ik het niet zozeer over materiële zaken, maar over praktische zaken. Met kleine kinderen is een wasmachine geen overbodige luxe, dat soort dingen moet je wel kunnen vervangen.
@suus1983 , ja dat is het zeker! Ik heb zelf ook 4 kinderen, jij 3 als best grotere kindjes en daar zit ook een ander budget op als 1 peutertje. Meer als steuntje in de rug naar TS, kies waar je hart van open gaat.
Als je 200-300 euro over houd nadat je vaste lasten eraf zijn en je boodschappen, cadeautjes, kleding enz dan zou ik het geloof ik wel zien zitten. Wellicht kan er dan wat minder gespaard worden, maar als jullie een mooi spaarpotje hebben zou ik dat voor die paar jaar wel aandurven! Uiteindelijk geld wel wat hierboven word geschreven, ze zijn maar 1 keer klein en daar moet je ook echt van genieten, zeker als het jezelf waarschijnlijk veel meer rust gaat geven! Ik werk zelf ook als verpleegkundige, sinds deze maand weer, omdat ik over een poos mijn BIG moet verlengen en de afgelopen jaren als verzorgende heb gewerkt. Het liefst had ik ook wat minder gaan werken, maar als ik dat doe dan haal ik mijn urennorm om m'n BIG te verlengen sowieso niet. Dus hier moet ik het komende 1,5 jaar nog even doorgaan, maar daarna hoop ik toch echt wat minder te kunnen gaan werken, al denk ik er dan misschien wel weer anders over want dan gaat de jongste ook bijna naar school.
Ik vind dat je best veel overhoud. Ik hou maar de helft over. Al gaat hier de kinderbijslag ook grotendeels naar de spaar. Je hebt een lange weg af gelegd om dit mannetje te mogen krijgen en hij is maar 1x klein, dus ik zou maximaal genieten. Even 2 jaar krap zitten en wat meer budgetteren.
Denk dat ouderschapsverlof opnemen idd het beste is om te kijken of het lukt. Had je in je bedrag ook al de kinderbijslag, het vakantiegeld en evt 13 maand meegeteld? Je hebt een aardig spaarpotje. Ligt er natuurlijk aan wat voor auto je wil kopen straks. En dat is ook meteen waarom anderen je lastig kunnen adviseren. De een wil een auto van minimaal 15000 euro en de ander vindt een auto van 3000 ook prima. De een wil regelmatig op vakantie terwijl iemand anders er niks om geeft. De een wil bepaalde kleding kopen en de ander koopt tweedehands. Dus dat zul je voor jezelf moeten bepalen. Ik ben ook gestopt. De opmerkingen in mijn omgeving vallen mee maar op internet lees ik toch vaak hoe dom vrouwen zijn die niet meer werken.