@Strandbal het schijnt ook wel een beetje een verslaving te zijn. Als je eenmaal begint... Maar Demi Moore is wel goed gelukt Mijn vriend heeft een paar jaar geleden wel zn ogen laten lazeren en flaporen rechtgezet. Vooral van zn ogen heeft hij veel profijt. Ik heb hem pas leren kennen toen hij dit al had gedaan maar had hem met bril en flaporen vast ook een lekker ding gevonden.
Ik heb er niks mee. Anderen moeten het vooral doen hoor, maar meestal vind ik het vooral enorm zonde... Ouder worden hoort er bij, de een krijgt hier wat rimpels, de ander daar, ik vind dat juist mooi.
Er zijn zoveel aanwijzingen dat bijv fillers worden toegediend door onbevoegden of ongetrainden. Ik vind het nogal iets dat schoonheidsspecialisten injecties toedienen. En hoe weet je dat ze wel gecontroleerd spul gebruiken? Basisartsen die niet opgeleid zijn tot (plastisch) chirurg mogen cosmetische operaties uitvoeren. Wel onder supervisie van een (plastisch) chirurg, maar die staat er echt niet elke keer naast.
Geen enkel probleem mee, het is je eigen lichaam dus fijn er mee doen wat je wil. Ik denk juist bij sommige mensen wel eens joh, doe er eens wat aan
Ja hier heb je ook een goed punt! En zelfs al word het wel goed gedaan heb je geen garanties. maar er zijn mensen die gewoon naar een schimmige praktijk ergens in thailand of weet ik veel waar reizen, en dan zijn ze de rest van hun leven verminkt. En zelfs daarvoor hoef je niet eens naar een ander land, gebeurd hier ook gewoon. daar was een tijdje toch nog een programma over? Dat ze mensen probeerden te herstellen nadat ze verminkt waren door slechte behandelingen?
Subtiele veranderingen vind ik mooi, die waarvan je het bijna niet kan zien en het natuurlijk oogt. Zodra het er onnatuurlijk uit ziet en zichtbaar nep vind ik het persoonlijk niet mooi meer.
Op zich maakt het mij geen bal uit of iemand wel of niet iets heeft laten doen. Ik vind het wel een zorgelijke ontwikkeling dat hele jonge mensen (twintigers) al aan de Botox & fillers gaan. Dat streven naar een vlekkeloos uiterlijk is zo niet realistisch... maar goed, misschien ben ik ouderwets. Ik zou heel graag iets aan mijn hangende oogleden doen en ik baal van de permanente wallen onder mijn ogen en van de littekentjes op mijn kin. Als ik het geld had zou ik denk ik het wel oprecht overwegen om er wat aan te laten doen. Ik ben 41 btw.
Ik heb een tijdje met plastische chirurgen samengewerkt en ze kunnen hele knappe dingen. Reconstructies van compleet in elkaar gevallen gezichten (door ongelukken, tumoren bijvoorbeeld), erg lelijke zichtbare littekens weer mooi maken. Borstreconstructie na een mamma carcinoom. Dus over plastische chirurgie heb ik op zich enerzijds heel veel lof. De andere kant is inderdaad de schoonheidschirurgie. Ik zeg zelf altijd, als ik elke dag in de spiegel zou kijken en denken "O, wat zie ik eruit" dan zou ik best wel iets laten doen. Veel patiënten komen eenmalig bijvoorbeeld nadat ze zijn afgevallen om overtollige huid weg te halen. Borsten weer laten reconstrueren na zwangerschappen. Enkele keren heb ik wel gedacht van waarom? Bijvoorbeeld bij heel veel ingrepen of 19 jarigen die zich al borsten laten liften. Daar is voor mij wel een grens.
In eerste instantie wilde ik reageren met: niks voor mij, ver van mijn bed etc. Ik ken volgens mij ook niemand die dat doet/heeft gedaan. (of ze praten er niet over, kan ook, maar zéker geen van mijn vriendinnen.) Maar.. toen bedacht ik me dat ik er best over zou kunnen nadenken om iets aan mijn buik te laten doen als ik klaar ben met (veel) afvallen. Het zou zo maar kunnen dat wanneer ik eindelijk op mijn streefgewicht ben en ik heb veel los vel het toch wil laten weghalen. Maar botox en fillers enzo.. neh.
Ik zou wel graag andere borsten willen hebben maar ik doe het niet omdat ik bang ben dat ze er over een jaar of 20 dan weer niet meer uitzien of zelfs eerder.
Ik vind dat ieder dat voor zich moet weten. De een kan psychisch last hebben van te kleine borsten, rimpels, een bochel in de neus of wat dan ook. Of lichamelijk last van bijv te grote borsten of een hangbuik na veel afvallen. Ik vind het een niet "beter" of meer goed te verantwoorden dan het ander. Psychisch leed kan net zo zwaar zijn als lichamelijk leed. Dus ik oordeel niet. Wil iemand zn lippen laten opspuiten, doe wat je wilt. Het is jou lijf. Laat je alleen wel goed voorlichten. Zelf heb ik er geen behoefte aan. Mijn lijf is verre van perfect, maar vind het niet nodig erin te snijden. Ik ben geen model, maar ben comfortabel met mezelf. Dus voor mij hoeft het niet.
Ik vind het maar niets. En dat is niet omdat ik makkelijk praten heb, helaas. Hier zeker geen perfect lijf. Maar dat hoort er bij, denk ik dan. Je mooie kanten en je minder mooie kanten. Eerder maakte ik mezelf iedere dag op. Op een gegeven moment zei mijn oudste: mama, ga je jezelf mooi maken? Mag ik ook? Toen besloot ik te stoppen, want dit is zeker niet wat ik wil meegeven aan mijn meiden. Nee, voor mezelf is botox/fillers/plastische chirurgie om niet-medische redenen gewoon echt niet mijn ding, en inmiddels dus ook geen make up meer.
Weten velen jullie bv dat botox in het voorhoofd helpt tegen migraine ? Vinden jullie dit dan ook medisch of niet? Want dit moet 3x per 2jaar ongeveer bijgespoten worden en hierdoor natuurlijk ook geen rimpeltjes meer. Ikzelf heb geen migraine maar ken 2 mensen die dit dus doen omdat niks helpt
Ze kunnen het opzich wel heel mooi hoor. Netjes onder de spieren. Dus het blijft al het goed is gewoon mooi. Zo lang je het maar niet teveel opblaast. Als jet volume wel goed is dan kunnen je borsten ook liften. Dan korten ze een paar spieren een beetje in.
Dit scheelt mij typen. Medische noodzaak uitzonderd, verder wil ik zeggen: mensen wees tevreden met jezelf er zijn er al zoveel anderen! En omarm het feit dat je ouder MAG worden, dat vind ik al een groot goed.
Ik kan me wel gevallen voorstellen waarin plastische chirurgie gewenst is. Als de persoon dagelijks lijdt onder zijn/haar uiterlijk, dan is het toch mooi als plastische chirurgie daar kan helpen. En dan bedoel ik niet van een C naar een D cup ofzo, maar bv een verminking, of andere extremere uiterlijke kwesties. Maar botox, fillers en plastische chirurgie die alleen als doel hebben om iemand te laten voldoen aan een bepaald schoonheids- of leeftijdsideaal, vind ik te ver gaan. Dat moet iedereen overigens voor zichzelf beslissen, maar voor mij is het een absolute no go. Daarbij vind ik plastische chirurgie of cosmetische ingrepen die overduidelijk zichtbaar zijn heel lelijk. Of eigenlijk wanneer het onnatuurlijk eruit ziet (wat imo bijna altijd het geval is). Bv zwarte opgetekende wenkbrauwen bij een blondine, een glad getrokken gezicht terwijl de hals duidelijk de leeftijd verraad, of lippen die als rupsen op een gezicht liggen. Ik snap ook nooit zo goed dat die mensen dat zelf niet zien...
Ik vind het persoonlijk echt onzin in de meeste gevallen. Bij verminking, lichamelijke of psychische klachten e.d kan ik het me goed voorstellen (bijvoorbeeld: brandwonden, enorme flaporen, zulke grote borsten dat het klachten geeft). Maar ik geloof niet dat je bv van normale lippen of een C cup op welke manier dan ook last ondervindt (nogmaals, is mijn mening). Sowieso vind ik het resultaat 9 van de 10 keer juist echt lelijk.