Hier dingen als soep, pannekoeken, broodje gezond eigenlijk alles wat geen echt lekker vullende maaltijd is en laat ik daar nou net heel blij van worden
Hardnekkig virus he?! Ik zit al op dag 12 en het is nog niet over. Door de antibiotica is de koorts gezakt en heb geen keelpijn meer maar wauw dat hoesten houd niet op en blijf zo slap als een natte dweil. Krijg ook nog amper eten weg dus leef op appelmoes en opkikkertjes en vitamine tabletten en heel veel paracetamol. Ben er echt heel erg klaar mee.
[Mijn mond valt op van het feit dat mensen anno 2020 nog steeds gewild dieren pijn doen met vuurwerk.. Hier is een egeltje opgeblazen dat van angst gekruld lag, een paar stoere jongens hebben toen een rotje tussen zijn pootjes geschoven.. beestje is uiteraard overleden. Vreselijk, echt verschrikkelijk vind ik dat :'(
Mijn maag draait om bij de gedachten. Wat een imbecielen, die zijn gedoemt later psychopaat of seriemoordenaar te worden ben ik bang.
Geen idee. Maar ik weet wel dat je psychisch niet in orde bent als je zoiets geinig vind.. zulke mensen zijn echt niet goed in hun hoofd.. vind het zo vreselijk voor die bange beestjes
Mijn mond valt er niet van open maar het verbaast me wel dat er bij nieuws nog geen topics zijn over Australië en het drama tussen Iran en de VS.
Misschien mosterd maar je hebt er ouders tussen zitten die echt hun kop in het zand steken. Schamen zich, kunnen het niet geloven want: mijn -nieuwe- man of vriend doet dat niet. Net als bij seksueel misbruik zijn er genoeg ouders die zeggen tegen hun kinderen dat dat echt niet gebeurd kan zijn, soms is seksueel misbruik niet eens bespreekbaar, is het er nooit geweest en moeten de kinderen zwijgen. Vreselijk. Met die gedachten in mijn achterhoofd kan ik mij dus juist wel ‘voorstellen’ dat er moeders en of vaders zijn die het allemaal niks kan schelen en gewoon bij zijn of haar partner willen blijven ondanks dat het kind dan uit huis word geplaatst.
Ja dit is echt walgelijk, hadden ze geen vuurwerk gehad dan hadden ze het wel op een andere manier gedaan, die mensen zijn gewoon verrot.
Maar wat had hij dan kunnen doen? Het enige voordeel hier van man op schooldag thuis is dat de vaatwasser uitgeruimd is en tafel gedekt voor ik beneden ben. Vaatwasser doe ik of als we tijd over hebben of als de kinderen op school zijn. Oh en we staan een kwartier eerder op omdat man wel bij de 2e wekker naast zm bed staat en ik niet Overigens word ik wel sagrijnig als hij een gewone nacht heeft kunnen maken en dan wil blijven liggen. Gebeurd niet vaak, eigenlijk gaan we er dan altijd samen uit
Nee, klopt. Als ik bij alles stil zou staan, dan kan ik het niet meer uitvoeren mijn werk. Maar toen ik nog in de MMM zat, had ik na verloop van tijd geen baby's op mijn caseload staan. Dat kon ik niet meer toen. Ik heb in de begintijd van de MMM een keer een baby weggehaald bij ouders uit het ziekenhuis en dat greep me enorm aan. Hadden mijn leidinggevenden en gedragswetenschappers gelukkig alle begrip voor.
Geloof mij; die bestaan dus wel. Ouders die blij zijn dat hun kinderen zijn weggehaald. Helaas, maar soms kunnen kinderen ook echt een gevaar zijn in het gezin. Of ouders die hun kinderen heel erg moeilijk vinden en aangeven bij mij dat het beter zou zijn als ze elders zouden wonen.
Niet meer zo vaak als bij BJZ. Daar hebben we echt een hele periode gehad dat het bijna lopende band werk werd. Heel erg was dat, maar zo'n beslissing neem je niet alleen gelukkig en als meerdere mensen het vinden en je met dat advies bij de kinderrechter komt en die geeft er een klap op en spreekt een uithuisplaatsing uit (alleen een rechter kan dat. Ik kan die beslissing niet nemen. Wel het verzoek doen tot) dan weet je dat het ook het beste van het slechtste is wat je kunt doen. Nu werk ik sinds 4 jaar bij mijn huidige werkgever en heb ik het 4x moeten doen. Het blijft verschrikkelijk emotioneel en je moet echt een heel goed vangnet hebben daarna in de vorm van praten (of huilen of schelden of schreeuwen, bij wijze van) met je regiomanager, je collega's, je gedragswetenschapper, etc. En in mijn geval mijn man die hetzelfde werk doet, dus waar ik aan 2 woorden genoeg heb als ik zoiets heb gedaan.
Knap hoor, ik ben daar veels te emotioneel voor. Ik denk dat ik het liefst elk kind in mijn armen zou willen sluiten en een veilig thuis zou willen bieden (in mijn huis).
Ik vind het maar eng wat daar gebeurt. Geloof nooit dat ze dit zonder burgerslachtoffers gaan uitvechten allemaal.
En dat vliegtuig met al die inzittende die overleden zijn....het is alleen maar triest op het nieuws.