Dat weet ik eigenlijk niet meer, ik meen dat dat specifiek over kinderen met alleen autisme ging. Mijn kinderen hebben een hele zware vorm van autisme en bij mijn zoon was een dieet toen sowieso geen optie (aangezien hij bijna niets at, dus een eliminatiedieet waar hij in eerste instantie alleen rijst en kip/kalkoen zou mogen, wat hij dus niet at, was niet echt handig ), dus toen ik las dat het bij autisme veel minder positieve resultaten gaf, ben ik niet meer verder gaan kijken (ben alsnog wel geinteresseerd, maar toen was ik erg druk passende zorg en behandelingen te vinden).
Je geneest het niet . Je houdt het onder bedwang door het dieet. Dat is een verschil . Gegeven zal het na mijn idee nooit . Hier zoon met klassieke autisme en ADHD. We hebben z'n dieet gevolgd omdat ik tegen medicatie wat . Hij heeft al puffers voor zijn astma en al insuline voor zijn type 1 diabetes . We merkten geen enkel verschil. Wel iets drukker na drinken van melk maar geen groot verschil . Bleef hoog scoren ook zonder melk . Uiteindelijk nu 2 x 5mg methylfenidaat en is erg weinig voor zijn lengte en gewicht maar net genoeg om van ADHD een druk kind te maken. Hij is 158 lang en weegt z'n 50 kilo . Hij zou dus 50mg mogen. Wil er echter geen zombie van maken
Hier ook wat drukker na het drinken van melk. Maar niet dusdanig erger dat ik denk niet het er uit halen
ADHD is niet iets dat op basis van een mri, bloedwaardes oid gediagnosticeerd wordt. Het wordt vastgesteld aan de hand van een lijst van symptomen. Zodra die er niet (genoeg) zijn, zonder medicatie, dan spreek je niet van de stoornis. De vraag is dan misschien in hoeverre er echt sprake was van ADHD als het niet meer vast te stellen is als bepaalde dingen niet gegeten worden. Misschien was het dan deels een reactie op bepaalde voeding. Omdat ADHD niet meetbaar is is er ook ruimte voor misdiagnoses.
Interessant onderzoek, ik was er ook al bekend mee. Ik ben overigens wel benieuwd in hoeverre het aanpassen van de lifestyle besproken wordt met ouders, als eerste optie? Dingen als het aantal uur Schermtijd per dag/ week heeft bv een bewezen negatief effect op de concentratiespan van kinderen. De American Academy of Pediatrics geeft bijvoorbeeld het advies om voor kinderen tot vijf jaar maar een uur maximale Schermtijd te hanteren. Dit is niet bedoeld als aanval uiteraard, maar ik ben oprecht benieuwd wat voor opties er allemaal eerst worden uitgeprobeerd voordat er medicijnen worden voorgeschreven
Dat zal vast wisselen per gezin, maar ik denk dat het overgrote merendeel echt niet klakkeloos medicijnen start.
Starten met medicatie is pas de laatste stap na een diagnose bij een kind. Je krijgt eerst voorlichting en hulp etc. En als dat allemaal niet werkt dan pas kan je over pillen praten. Tenminste zo is het me verteld (nog geen gediagnosticeerd kind hier). Bij mijzelf begonnen we meteen met medicijnen, maar ik was al ver volwassen
OK duidelijk, maar voordat er überhaupt een traject tot diagnose wordt opgestart, wordt er dan bijvoorbeeld al gesproken/advies gegeven over mate van beweging, voeding en mate van schermtijd ?
Ik heb nu 2x ervaring, al zal dat niet overal zo gaan. Bij de oudste geen idee wat er aan de hand was dus die kreeg direct een uitgebreid onderzoek naar ADHD en ASS. NA de diagnose is er een adviesgesprek met ons geweest. Met handvaten, tips etc. Voor dochter kwam er een traject voor psycho educatie, dat duurde 9 maanden. Elke week oefeningen, begeleiding en wij werden elke week bijgepraat en van tips voorzien, ons complete gezinsleven, gewoonten en routine aangepast. Na die 9 maanden op die voet verder. Na weer wat maanden liep ze op school helemaal vast. Toen een verwijzing naar de kinderarts gekregen en met medicatie gestart. De jongste groeide dus al op in een ADHD vriendelijk klimaat. Met zijn gedrag wisten we ongeveer al in welke hoek de herkenning zat. Hij heeft 9 maanden wekelijks speltherapie gehad en daarna 3 maanden SI therapie. De speltherapie weer voortgezet en toen besloten om toch meer onderzoek te doen. En direct een verwijzing naar de kinderarts na de diagnose.
Ik vind alles omtrent adhd best lastig. Je zou er nooit overheen groeien?? Terwijl mijn man een ernstige adhder was volgens de onderzoekers en jeugdzorg die twee verschillende medicijnen kreeg om zicht rustig te houden. Hij is op zijn 16 met alle medicatie gestopt en rustiger als hij ooit geweest is, volgens zijn begeleider toen der tijd ook. Hij werd dus alleen onrustiger van alle middelen. Nu vertoont hij bijna geen kenmerken meer het enigste is dat hij slecht inzicht heeft en een hele anderen patronen dingen doet. Zelf heb ik ADD hier ook medicate voor gehad tot ik hier op ging trippen en ik dus moest stoppen 'dexamfetamine' Uit eindelijk anno nu geen kenmerken van ADD meer... Hoe dit kan? Ik denk zelf een combinatie van dingen aan leren zodat je truckjes leert en je eigen beter leren kennen.
En ik geloof best dat schermtijd van invloed is op concentratie. Maar ADHD is niet alleen een kwestie van concentratie, was het maar waar. Hier omvat het helaas heel veel meer.
Natuurlijk, als volwassene kun je jezelf van alles aanleren om er beter mee om te gaan. Zo werkt het bij ASS ook. Als kind medicijnen betekend toch ook niet direct dat je dat de rest van je leven moet doen?
Mijn man moest van jeugdzorg zijn medicatie in nemen tot zijn 18de want tot dan viel hij er onder. Echter heeft zijn begeleider die achter hem stond hem gesteunt. En is hij toen dus ook gestopt. Wat voor hem veel rust op leverde hij werd nerveus van de medicijnen. En had dit voor zijn 16de ook al. Ik werd voor ik ging trippen juist heel down van mijn de dexamfetamine en was een 11 jarige die niet meer wilde leven. Dit was ook een bijwerking van de medicatie. Daar naast voelde ik mijn eigen heel erg vlak Ik vind het goed dat ze kijken naar alternatieve voor medicatie Het werkt voor het ene maar kan dus in sommige gevallen juist voor groteren problemen zorgen. 'en ik ben echt niet anti meditatie hoor ik geef alleen onze ervaring hoe het voor ons als kind was' Onze zoon heeft ondanks de aanleg voor adhd of add gelukkig nog geen duidelijke kenmerken, behalve af en toe drukker en concentratie maar dit past allemaal nog bij zijn leeftijd. Hij is vanwegen anderen dingen onder controle van de neuroloog en die ziet er niks van adhd of add in. Wel moet alles volgens ritme maar dat is iets wat wij er zowiezo in hebben zitten.
Nee, nee en nee. Wel over regelmaat, pictos, voorspelbaarheid etc. Er komt al een tijdje iemand bij ons thuis en wij gaan daar heen maar het moest eerst alle spuigaten uitlopen voordat we überhaupt nu toch een diagnosetraject ingaan. Heel zielig eigenlijk voor mijn oudste (pas 4) maar t zit hem zo in de weg. Maar we hebben er echt ontzettend lang op moeten wachten en eindeloze gesprekken. Had ook al een afspraak staan bij de huisarts voor een nieuwe doorverwijzing naar een andere instantie want het heeft nu echt lang genoeg geduurd, maar nu kon het opeens wel, een diagnosetraject (ben nog steeds boos).
God ja gelukkig wel! Voor medicatie een optie werd voor de kinderpsychiater en ons hadden we al een heel traject met van alles erop en eraan achter de rug. Het zijn geen snoepjes..
Je kan nooit over Ad(h)d en ASS heen groeien. De meeste mensen en vooral vrouwen, leren in de loop van de jaren bewust en onbewust trucjes aan waardoor het allemaal dragelijker wordt. Ze leren zich aanpassen. Vinden manieren om wel overzicht te krijgen enz. Waardoor symptomen bijna weg lijken. Je wordt ouder en kan ook wat meer hebben. Maar dat kan ook ineens instorten op een moment dat je lijf op is. Bij mij is het 2 jaar geleden ontdekt na een flinke burnout. ( Er waren vroeger al verdenkingen op ASS) er is me toen verteld dat ik jarenlang onbewust toneel gespeeld heb. Ik heb mezelf jarenlang aangepast aan de buitenwereldnom mee te kunnen komen. Op een gegeven moment is dat een keer klaar. Door allerlei omstandigheden kan je lichaam het opgeven. Bijv Door ziekte/veel stress en zelfs door hormoon veranderingen. Lichaam is dan instabiel/niet meer in staat om toneel te spelen en zorgt dan alleen dan nog voor het belangrijkste. overleven. Toen ik burnout kreeg kwamen alle symptomen van Ass en ADD dubbel zo hard boven. En nu problemen om dat weer onder de duim te krijgen. M'n lichaam is nog steeds snel uit balans en op zo'n moment heb ik extra veel last van ASS/ADD.
Bij mij zijn de add klachten weg gevallen achter anderen uit eindelijk. Ik heb NAH door een hartstilstand. Dit geeft extreme geheugen klachten en over prikkeling in drukte etc waar door het Add een soort van onder gesneeuwd word. Maar tot die hartstilstand nooit echt Add klachten meer gehad maar mijn eigen dus ook truckjes geleerd. Ik moet nu alles noteren omdat ik alles anders vergeet maar ook herinneringen op mijn telefoon zetten. De neuropsycholoog vond het ook heel lastig mijn nah te testen omdat ik add heb en dus al 'klachten'
Bij jullie misschien maar ADHD is wel allereerst moeite met concentreren, vandaar ook de naam. Mijn punt is dat bij veel schermtijd de concentratie dusdanig negatief beïnvloedt kan worden dat een kind een diagnose ADHD zou kunnen krijgen terwijl wanneer er minder schermtijd zou zijn er misschien wel een neiging tot wat minder grote concentratie boog zou zijn, maar dit niet als een stoornis zou worden gezien/Ervaren.