Wij hebben een buurman, tenminste hij woont verderop in de straat, en die komt zeker 3x per dag thuis en zowel bij aankomst als wegrijden dendert hij toch met een rotgang door de straat. Mijn man heeft hem laatst aangesproken dat als hij zo hard met zijn DHL bus rijdt en hij rijdt tegen een kind aan, dat dit weleens het einde van het leven van dit kind kan betekenen. Ja je leest het goed; hij dendert met een enorme bus Maar de meneer wilde niet luisteren, vond het wel meevallen en wat zeek mijn man nou? Toen heeft mijn man DHL gebeld en het nummerbord doorgegeven met de klacht. Zal mij benieuwen
Dat ons zoontje opeens heel erg bezig is met staan. Gister had ik het lumineuze idee dat mijn man het loopkarretje van zolder moest halen voor hem en wat denk je? Hij loopt er zo mee weg. Ik ben zo trots op hem en vind het ook wel geinig. Had gedacht dat hij net zo ‘lui’ zou zijn als zijn zusje. Die liep pas een maand voordat ze 2 werd. Heeft bijna een jaar op haar knieën gelopen. Ze had er zelfs eelt op. Ja, op haar knieën inderdaad. Zag ook totaal niet de noodzaak in van lopen omdat ze op haar knieën overal bij kon en zich prima kon redden. Maar Luc (nu 1,3 jaar) loopt dus nu achter zijn karretje en we vinden het fantastisch!
He alsof je het over mijn kinderen hebt alleen dan andersom. Zoon liep pas met bijna 2 jr en dochter nu 1.1 staat zelfstandig en loopt zo met een karretje er vandoor. Zelfs met dat eelt op de knieen is herkenbaar
Ja en dat eelt verdween ook heel snel toen ze eenmaal liep. Wij kregen wel vaak rare blikken hoor met dat lopen op haar knieën. Mensen keken haar ook meewarig aan zo van;’ach wat sneu, dat kindje heeft een handicap’. Maar ze werd steeds zwaarder natuurlijk en ik vertikte het op een gegeven moment om haar hele stukken te tillen. Ik was toen met mijn moeder op vakantie en ik had het zo in m’n rug. Dat kind ‘liep’ toen gewoon zo 100 meter op die manier naar het zwembad In de laatste week voordat ze echt liep op haar voetjes heeft ze het nog even geprobeerd als Mowgli (je weet wel op handen en voeten) maar toen was het eindelijk zover. Dat van Mowgli vond ik trouwens niet meer zo lachen; mijn moeder daarentegen vond het hilárisch Ik heb mezelf beloofd dat als Luc echt loopt, dat ik dan weer een vakantie naar Gran Canaria boek voor ons vieren. Dat doen we elk jaar, maar vorig jaar heb ik haar verrast en heb het ook betaald. Dat wil ik nu dan weer doen.
O ja, wat ik nog wou zeggen; misschien komt het wel (wij denken dat tenminste) omdat de jongste een voorbeeld heeft aan zijn zusje. Hij ziet haar natuurlijk ook lopen en wil dat misschien ook dan?
Hier gaat die vlieger niet op. Oudste liep achter loopkarretje vanaf 10 maand en goed los met 14 maand. Maar de jongste, kan alleen zitten. Zelfs omrollen is nog te moeilijk, met haar 11 maand
Ik verbaas mij erover dat mijn baby zo enorm druk is en het echt fantastisch vind om in mijn blaas te trappen. Gisteravond leek het wel alsof ze aan het gabberen was daarbinnen
Mijn zusje zegt altijd: ‘als ze/hij 18 is, loopt ze/hij vast wel.’ Als ik dan weer eens zat te mekkeren omdat ik het zo zwaar vond allemaal, moest ik hierdoor altijd weer lachen
O, dat had ik met mijn zoontje. Jezus mina wat was die druk in m’n buik Soms ging m’n hele buik heen en weer door die druktemaker. M’n moeder zei het al en het is (helaas ) uitgekomen: hij kan nog steeds niet stilzitten Mijn dochter bewoog amper. Ja, in de laatste 2 weken voelde ik haar soms eventjes. Gelukkig kregen we veel echo’s (ziekenhuis, hoge bloeddruk, vocht vasthouden, HELLP) want anders had ik me toch wel zorgen gemaakt denk ik. Geen wonder dat ik er pas toen ik 21 weken zwanger van haar was achterkwam Ze is nu nog steeds de rust zelve.
Ik heb er een filmpje van gemaakt toen ik haar voor de eerste keer als Mowgli zag lopen en dan hoor je m’n moeder ook op de achtergrond met een door tranen verstikte stem van het lachen zeggen: ‘wat doet ze nouhouhou’ Mijn reactie daarop zal ik hier niet neerzetten
Veeg mij maar op hoor! Eigenlijk zou je ook even moeten vertellen wat jij dan zei dat maakt het af en kan je ons echt niet onthouden. En het filmpje, maar dat gaat wat ver... toch?
Ik zei tegen m’n moeder: ‘hou je mond. Ik wil naar huis ‘ En toen nog iets van ‘klere kind’ maar dan nog een graadje erger (We zaten op dat moment op Gran Canaria; vandaar dat naar huis willen)