Spannende tijd voor jou! Leuk samenwonen en stoppen met werken! Wanneer vertellen jullie het aan de kleine?
@Ananas13 Spannend jullie eerste kindje, super leuk! Ja die miskramen die doen wat met ons, het is prachtig wat de natuur kan, maar het is altijd weer een wonder als het goed gaat...
@Jes88 Ik zou het het liefst nu al vertellen, hij wil zooooo graag grote broer worden, maar ik denk pas met 10 weken, wil voor hem de teleurstelling niet als het misgaat. Ja samenwonen en stoppen met werken, heerlijk, ben heel erg zelfstandig en dop erg graag mijn eigen boontjes, dus vind het wel een ding, ha ha
Ik vertel het de kinderen voorlopig echt nog niet, anders weet het hele dorp het binnen een dag vrees ik
Haha ja dat wordt aanpassen ah leuk dat je zoon er zo blij mee zal zijn! Onze oudste was ook dolblij met de jongste maar wilt nu geen broertje of zusje meer, absoluit niet vind hij veel te druk, dus dat wordt nog een dingetje
Ik werk als technisch thuiszorg verpleegkundige Mbt tot het tilwerk, dat heb ik weinig. Af en toe zware infuuszakken of zakken/opvangcontainers voor de thuisdialyse. De dozen waar ze inzitten zet de leverancier al op de afgesproken plek. Wij hoeven ze dus niet naar boven te tillen etc.. Verder proberen we bij de start van de zorg alles zo goed mogelijk in te richten dat we ons werk fijn kunnen doen. Zittend aan een tafel voor medicatie oplossen, hoog laagbed en tafeltje voor het plaatsen van cad Probeer altijd zo dat ik het werk zittend met een rechte rug of staand met een rechte rug kan doen. Ik zou mbt de tilliften en het zware werk vragen of de ergotherapeut/aandachtsvelden fysieke belasting met je mee kan lopen om adviezen te geven. Dit deden wij (toen ik nog werkte als reguliere wv) ook bij onze zwangeren. Zo konden ze met aanpassingen en adviezen het werk wel doen. Met de juiste manier kan je lang doorwerken (bijv. Nooit tilliften duwen, mensen draaien met behulp van een laken, glijzeil is standaard, steunkousen en moeilijke onthouden met een doff n doner rol, haptonomisch bewegen.) (dit geld trouwens voor alle medewerkers bij ons maar de regels worden nog wel eens vergeten. Iets met drukte en "gebruikten we vroeger ook niet" of het gewoon vergeten. ) Verder als het toch te zwaar word moet je dit aangeven en dan zijn ze verplicht je aangepaste werkzaamheden te bieden.
Ik zal me ook nog even voorstellen. Heb ik geloof ik nog niet gedaan. Ik ben Wenda, 26 jaar en heb 3 kinderen. Ze zijn 5, 3 en 2. September gaat de middelste naar groep 1 en de jongste naar de psz en ik was al bang dat ik dan een ochtend alleen zou zijn, maar dat is nu niet meer zo Ik werk niet, ben lekker thuis bij de kinderen. Verder niks bijzonders geloof ik
@Jes88, oh dat wordt nog spannend dan, maar misschien moet hij gewoon heel erg aan het idee wennen @annelie566, ha ha dan zou ik het ook nog maar niet vertellen
Dank voor je fijne antwoord! Toevallig, ik zelf ben wijkverpleegkundige. Wij hebben geen apart team die de technische dingen komt doen maar wij plaatsen zelf alle infusen en cath etc. Helaas wel een aantal zware mensen in zorg (die eigenlijk in een verplweghuis zouden moeten wonen). Goed advies een ergotherapeut. Opzich kunnen mijn routes wel aangepast worden maar juist ze zware clienten hebben allemaal verpleegtechnische handelingen en moet ik eigenlijk altijd heen. Ik wacht tot een week of 8/10 en dan ga ik eens kijke hoe t gaat.
@Chocotaart en @Jes88 mooi beroep werken in de zorg, maar zo zwaar, normaal al zwaar en nu helemaal met een zwangerschap. Mijn moeder heeft in de zorg gewerkt en vervroegd met pensioen gegaan omdat het te zwaar werd
Ik zal mezelf ook even voorstellen dan Ik ben 32 en woon in Zeeuws Vlaanderen en 2,5 jaar samen met mijn vriend. We hebben 3 katten, waarvan 2 Siamezen, dus heerlijk druk! In mei gaan we (als het goed is) verhuizen naar ons droomhuis in de polder en nu 7 weken zwanger van ons eerste kindje. In mei 2019 heb ik een bbz gehad waarbij mijn rechtereileider verwijderd is. Omdat ik een autoimmuun ziekte heb en een bloedziekte waarbij mijn bloedwaardes erg laag zijn, hebben dokteren mij altijd afgeraden zwanger te worden. Sinds een jaar zijn de bloedwaardes redelijk, wel nog aan de lage kant. Dus we willen er toch voor gaan, ondanks dat dit een risicozwangerschap is. Ik zal dus maandelijks en later (2)wekelijks naar Nijmegen moeten voor controles. Ik werk als zzper op een middelbare school waar ik lessen geef en extra begeleiding aan leerlingen.
Vanwege waarborgen anonimiteit uitgebreid voorstelbericht verwijderd. Korte samenvatting: Ruubs, 29 jaar, na lange medische zoektocht uitgekomen op ICSI. In 2017 moeder mogen worden. Nu na 7 terugplaatsingen (hopelijk) weer zwanger
@Ruubs Ja jammer he. Ik zit nu ook in een privé facebookgroep met de mensen die zwanger zijn uit het NOD 'door tot roze' groepje. Echt heel leuk! Je volgt elkaar al zó lang! Net ook een rompertje gekocht bij de Prenatal gekocht met "jij bent de liefste" erop. Zaterdag doe ik de digitale test (dan slaap ik meestal uit, dus kan m stiekem doen) en wil ik t aan mijn man geven met die test erbij. Hij weet al dat ik zwanger ben, maar, terecht, hij blijft sceptisch tot aan mn NOD. Iemand een idee hoe ik de test het leukst kan verpakken? Het rompertje is al ingepakt. Wel met duidelijk Prenatal-papier, dat dan weer wel. Iemand een idee
Zoooo de schrik sloeg me om het hart vanmorgen trouwens! Wakker geworden met enorme ongesteldheidsbuikpijn wat door trok naar mn rug. Van me af proberen te zetten (shoppen met zoonlief helpt ) en bij thuiskomst net is het alleen maar erger geworden Dus ik een test gedaan... Weet ook niet waarom. Gewoon stom. Alsof de hcg er gelijk uit is Maaaaarrrrr... Hij is gewoon nóg donkerder dan vanmorgen!
Ik had bij mijn eerste zwangerschap heel erg ongesteldheidskrampen dus het zegt gelukkig niks. Mooie test!