Nu zullen best veel vrouwen hier dat zeggen hoor, don’t hate me, maar ik vind het persoonlijk vreselijk: je zoontje “kleine man” noemen. Dan zie ik echt altijd een kleine man voor me, zo’n klein persoon.... ik denk dan Het is een kind of baby, geen kleine man. Het rare is dat ik kleine meid, kleine dame dan wel vind kunnen, maar dat is ook geen “kleine vrouw” ofzo.
‘Luister eens’...eh, ik luisterde al, maar nu wil ik juist niet meer luisteren. ‘Daar moet ik een ei over leggen’, ik ben nogal visueel ingesteld en zie iemand gehurkt een ei leggen of een drol doen. ‘Doet het auw’? Praat normaal tegen je kind, ze begrijpen je echt wel als je pijn zegt.
Ik ben nooit fan geweest van de uitspraak dat iets wel of niet 'je ding' is. Ondanks dat nagenoeg iedereen het zegt, vind ik het stom klinken
Wanneer mensen een zin met 'beter' beginnen. Beter ga je eerst je handen wassen. Wanneer het woord 'wat' gebruikt wordt in plaats van een aanwijzend voornaamwoord. Een foto wat laat zien hoe knap ik vroeger was. Wat je vaak op fora ziet: dat mensen eerst nog allerlei inhoudelijke op- en aanmerkingen schrijven over wat de ander gezegd heeft en vervolgens afsluiten met "Maar laten we erover ophouden..."
Jawel, maar dan zeg ik niet dat mijn hart huilt. Ik weet niet, vind het gewoon een nare uitspraak. De zin: ik ben intens verdrietig, komt voor mij veel echter over.
Onderkantje Sowieso iedere benaming voor het geslachtsdeel van een vrouw/meisje anders dan vagina. Het is geen muts, doos, spleetje, voorbips, poenie, flamoes, kut, pruim of gleuf. Het is een vagina, doe niet zo krampachtig. In medische termen officieel uitgesproken als [va-GI-na] maar daar doe ik zelf niet aan mee.
Dus géén poes, spons, schaamspleet, muis, trut, schede, foef, plasser, pipi, yoni, waikiki, natte la, zure sloot, miss Priscilla, tampeloerestempel of glimmergrotje?
Ik las ergens in een topic "therapeutisch voeden". Doe normaal. Een kind krijgt melk om te leven, is niks therapeutisch aan. Gewoon een basisbehoefte vervullen.