Ik herken het gevoel niet van ‘moeten’ met de seks. Voor ons was dat station snel gepasseerd toen bleek dat hij onvruchtbaar was.... Maar moet wel eerlijk bekennen dat ons seksleven sinds het hele traject niet meer is wat het ooit was. De emoties en die hele rollercoaster doen er geen goed aan. We doen ons best en meer kunnen we niet doen, denk ik dan...
Hoi meiden, Vinden jullie het goed dat ook ik hier mee lees en schrijf? Ik ben niet super actief, maar ik merk dat ik best behoefte heb aan herkenbare verhalen van anderen, zeker nu we net weer 'begonnen' zijn na bijna een jaar pauze om alles te verwerken waar we tegen aan gelopen zijn. Wat jullie schrijven over zwangere collega's en de (niet) zin in seks is zooo herkenbaar! Een kleine tip: de docu 'Mijn seks is stuk' vond ik best interessant. Ook al heeft die niks te maken met vruchtbaarheidstrajecten... O, mijn verhaal staat in het kort hieronder in mijn handtekening... 23 december hebben we de eerste IUI-d gehad, maar helaas mogen we toch nog even door met de ziekenhuis bezoeken.. Ik ben inmiddels 36 en ik wil het liefst iedereen die zeurt over zwangerschapskwaaltjes of over kinderen die niet precies doen wat ze willen de nek om draaien... Maar verder ben ik best aardig... En volgens onze psychologe mag je ook gewoon boos zijn en gefrustreerd. Zolang je je gedachten maar niet echt tot uitvoering brengt denk ik..
Hey meis, welkom in ons groepje! Wij doorlopen een soortgelijk traject, zie mijn handtekening. Mocht je vragen hebben stuur gerust een pb!
Dank je. Dat had ik ook al gezien. We zijn zelfs ook rond dezelfde tijd begonnen, al lopen we met de rest wat achter bij jullie. We hebben echt tijd nodig gehad voordat het goed voelde om de stap naar een donor te maken. Jij hebt er alleen ook nog een heftige bbz bij gekregen zag ik. Nog niet genoeg tegenslag gehad of zo... heftig. Sowieso, alle meiden hier die al niet vanzelf zwanger worden en dan nog meer tegenslagen krijgen zoals miskramen en dergelijke. Respect dat jullie nog zo hoopvol blijven en elkaar blijven steunen!
Nog een vraagje. Ik zag dat er in het begin van deze groep een lijst is gebruikt. Is deze nog up to date en vinden jullie het fijn dat ik hem invul? Of is hij buiten gebruik inmiddels?
goed dat jullie je tijd hebben genomen! Bij ons was die beslissing snel genomen. Ook zijn wij al na 8 maanden naar de huisarts gegaan ipv na een jaar. Er speelt vroege overgang in mijn fam dus we wilden dat laten checken. Ik bleek in orde maar toen kwam zijn uitslag.... Ja die bbz was wel echt heftig! Op vakantie ook, mijn verhaal staat in een topic dat ik in augustus geopend had. Enorme klap maar we kunnen er wel positieve dingen uithalen. Nu weer vol door voor de IUI!
Vandaag had ik fm voor icsi Gelukkig zijn er meerdere follikels gegroeid dit keer. De ene dominante heeft eindelijk niet alle medicatie tot zich genomen. Heb 5 volgroeide follikels. Donderdag mijn eerste punctie! Ik hoop dat er eicellen in zitten. Het zou fijn zijn als het geluk ons eens toe lacht. Niets is ons ooit an komen waien. We werken hard om een mooi leven te hebben. Maar na 7 jaar nog altijd geen kindje doet pijn. Laat het na al deze jaren en behandelingen eens lukken. Eentje die in mijn buik blijft. Die lekker innesteld en die blijft zitten tot aan de geboorte.
Goed nieuws catlady! Is iedereen hier met 1e kindje bezig vraag ik me af? Ik heb afgelopen vrijdag mijn ovitrelle gezet omdat mijn ei al flink was (en mogelijk zelf al aan het springen was). Ik heb sindsdien ineens weinig afscheiding (vorige rondes had ik juist best wat dik en wittig) en continue pijn in mijn buik alsof ik ongesteld wordt maar dat is heel vroeg. Maar voor innesteling is dit ook weer mega vroeg. Wat zijn de wachtweken toch vreselijk.
Ja we gaan voor een 1e kindje...de wachtweken gaan inderdaad langzaaaaaaaam..ik mag as maandag testen...wordt vervolgd
Inderdaad eerste kindje, wachten al 7 jaar op onze eerste. Zometeen de eerste punctie hoop op genoeg eitjes, mooie celdeling en een plakker.
Nu onderweg naar huis. Vond het een vervelende pijnlijke behandeling. 5 eicellen. Wordt ingeloot voor of dag 3 of dag 5 terugplaatsing
Ingeloot ja? Dus je weet zeg maar nooit vantevoren wanneer je kan? Of wordt er wel naar de voortgang gekeken?
Zojuist onze bespreking van poging 1 gehad. Nou zat het toch anders dan de verpleegkundige zei. Ze zei 7 rijpe eicellen waarvan 1 embryo is ontstaan. Ivf arts zei 8 rijpe cellen uit 12 blaasjes. Van die 8 waren er 4 kapot de dag na de icsi?? 2 deden niets en 2 embryo’s waarvan 1 heel slecht deelde en 1 er super uit zag maar helaas onze afwijking had. Ben zo geschrokken van de eicellen die kapot zijn gegaan. Door mijn vriends afwijking hebben we al weinig kans, maar dit maakt het allemaal nog ingewikkelder Volgende week mogen we terugkomen om met iemand te praten en wellicht een doorverwijzing naar een psycholoog. Verder krijgen we voor onze volgende poging meer controle echo’s om te zien hoe de eicellen zich ontwikkelen en een infuus tijdens de punctie (deze was erg pijnlijk geweest). Als de volgende keer het weer zo gaat komt er waarschijnlijk geen 3e poging. Weet even niet waar ik het zoeken moet.
Ach wat mega kut he. Ik voel erg met je mee. Het is zo compleet ingewikkeld en je zou willen dat er logische antwoorden zijn. Ook ik heb trouwens psychologische hulp hierbij omdat het me zo intens verdrietig kan maken dat ik hier ook soms van schrik. Vooral heel erg lief voor jezelf zijn, en even verdrietig zijn. Maar er zijn toch nog veel verschillende wegen die jullie nog kunnen proberen?
Mooi aantal. Duimen dat ze doen wat ze moeten doen! Die onzekerheid is zo rottig. Elke keer teleurstelling en geen garantie. Ik raad je echt aan om die verwijzing voor de psycholoog aan te nemen. Het is echt niet dat je op een bank liggend je problemen en gedachtes er uit gooit en dat dat het is. Je krijgt echt waardevolle informatie en tips hoe je met dit soort situaties kunt omgaan. En absoluut geen schande hoor. Het is echt een zware tijd en strijd zo'n fertiliteitstraject. Ik mag wel zeggen dat we dankzij onze psycholoog de afgelopen tijd door zijn gekomen. Onze situatie had er anders uit gezien als we niet met haar gesproken hadden, en zeker niet beter. Hier hebben we mijn lijf weer aan het werk gezet. IUI-d 2 is een feit. Ik merk op het moment vooral dat ik heel onzeker ben over de timing. De 1e keer was ik constant bang dat ik te laat was, nu ben ik juist weer bang dat we te vroeg waren. Doordat ik het vermoeden heb dat de 1e keer te laat was, heb ik nu eerder gebeld. Aaaaaah. Misschien moet ik de deense zwemmers even aanmoedigen. Iemand die Deens kan?
Ik reageer even in 1x op jullie reacties Wat betreft onze mogelijkheden; donor is nog een optie. Ben alleen zo onzeker geworden doordat mijn eitjes niet goed op de icsi reageerden.. Maar misschien is dit probleem er met IUI-D niet.. We willen wellicht ook nog natuurlijk proberen. Er is altijd een kansje.. andere opties zijn er helaas niet. Over de psycholoog; we wilden dit zelf ook aanvragen. Volgende week gesprek met iemand en ik denk wel een doorverwijzing voor een echte psycholoog daarna.