Laatste trimester is hier alweer aangebroken... zo'n vaag idee. Ik voel en denk ook vanalles.. onzekerheden, angsten komen langzaam de hoek om kijken. Kan ik het straks wel, bevallen.. Kan ik de pijn aan.. zal ik een goede mama zijn? Trek ik het lichamelijk en mentaal wel straks de korte nachten en de weinig slaap? Dat soort dingen allemaal. Maar volgens mij volkomen normaal. Maar de eerste 4 a 5 maanden stond ik er nog nauwelijks bij stil. Nu komt t steeds dichterbij. Vanavond wel iets doms weer.. Ik alle boodschappen op de band, heb ik geen portemonnee bij me... zo stom! Nog nooit overkomen. En mijn man gaat de laatste week van februari naar Canada. Weet ik iig waar ik aan toe ben.
Ja denk dat het volkomen normaal is hoor denk dat alle nieuwe mama’s dat wel hebben. De bestaande mama’s zullen iets andere angsten hebben over red ik het wel met twee enz enz. Jjeeejjj het 3de trimestel alweer ( we doen weer een #derdetrimesterdans ) Jij ook dommie
Dat is heel normaal! Dat zullen alle aanstaande mama's ervaren! Gaat helemaal goed komen, je gaat fouten maken en dat mag ook! Je groeit er ook vanzelf in en er zullen ook zeker zware periodes aankomen, maar je lichaam en geest kan meer aan dan je soms van te voren denkt en alles gaat voorbij!
Ja is ook zo en ik denk dat het m daar ook in zit. Ik weet nog niet wat me lijf allemaal nog meer aankan dan wat ik nu heb meegemaakt. Al t nieuwe is eng.. En pijn is kut.. maar er gingen zoveel mama's mij al voor dat ik idd weinig reden heb om te denken dat ik t allemaal niet kan. Maja ik kom er maar op 1 manier achter.. loslaten en afwachten . Heb je het gesprek van gister al iets meer kunnen relativeren?
Ja het gaat hoe dan ook gebeuren haha, dus laat het allemaal maar over je heen komen! Ja ben vandaag weer rustig haha Nog naar schoonmoeder geweest, dus we weten nu wat er precies gebeurd is met de zaadbal Nu alles geland is merk ik dat ik vooral eigenlijk daar benieuwd naar ben, wat is de uitslag van het zaadonderzoek. Ik had topic geopend en wel verschillende verhalen, maar ook best veel stuk minder vruchtbaar.. en dat maakt dat ik 6 weken wel lang vind. Maar het is niet anders, tijd gaat vanzelf voorbij
@Dame09 veel succes! ❤️ Ik hoop dat de kleine man er nou wat vaart achter gaat zetten.. maar hoe dan ook gaat ie een dezer dagen echt komen!
oeii of het is piek voor piek of het is bijna zover en dat zou vroeg zijn maargoed dat denk ik vaker en dan is het piek voor piek. Ergens hoop ik dat want nou hebben we inderdaad geen voorraadje we gaan vanaf vandaag maar weer beginnen
Nog een duwtje en je kleintje is er... <3 Wat je voelt is volgens mij heel normaal hoor, zoals hier al werd gezegd. Zeker idd als alleenstaande mama... maar jij kunt dit! Zoals @Orchid24 al aangaf, je zal fouten maken (maar welke 'eerste mama' niet?!) en die zijn er om uit te leren. Het komt allemaal wel goed, daar ben ik zeker van!
Ik ben gelukkig geen alleenstaande mama maar dankje voor je lieve bericht. Ik was gister wel een beetje boos op mijn man omdat ik verdrietig was vanwege de angsten die ik soms ervaar en t moest er even uit (was ook erg moe) maar hij werd er geïrriteerd door en ging alles nuanceren enzo. Zo nuchter als hij kan zijn. T irriteerde me echt en nu merk ik dat ik het nog steeds niet kan loslaten ook al heeft ie wel sorry gezegd daarna en soort van uitgesproken. Ik begrijp dat t voor de mannen ook echt niet makkelijk is zo'n hormonen bom maar soms wil ik gewoon huilen en bang zijn en horen dat t goed komt.