Peuter weigert elke vorm van zindelijkheid(training)

Dat ze het kan ophouden tot de luier betekent dat ze het in principe al kan. Nu moet ze het alleen zelf nog geloven.
Lastig hoor.
Ik zou haar vragen op welke dag ze de luier uit gaat doen. En dan ook niet meer aandoen.
Het is ook spannend, 3,5 jaar lang heb je geleerd dat je in de luier moet plassen en nu opeens moet t anders.

 

Eerlijk gezegd heb ik het idee dat ze teveel druk voelt dat ze zindelijk moet worden van jullie en dat haar nog onzekerder maakt. Je geeft zelf aan dat ze erg gevoelig en snel onzeker is.
Ik zou het nu allemaal laten voor wat het is en de aankomende 2-3 maanden er niet mee bezig zijn. Vaak komen kinderen er dan vanzelf mee en anders kun je het tegen die tijd rustig en zonder druk oppakken.

 

Misschien ook minder druk leggen. Wel aangeven dat ze op de basisschool niet meer met de luier om mag lopen.daar gaan de kindjes plassen en poepen op de wc.

Ik zou in ieder geval voor overdag overstappen naar een luierbroekje. Dan kan ze als ze wil het proberen. Ze heeft dan in ieder geval een keuze.

Veel complimentjes geven dat ze zo lang haar luier droog kan houden. Misschien dat ze het daarna ook gelooft.

 

Ik zou haar juist die keuze niet geven. Want het is wel gebleken wat ze dan kiest....
Met 3,5 kun je prima uitleggen hoe het werkt. Dus luier uit en dan maar even overstuur, ze weet nu ook dat als ze een scene gaat schoppen ze gewoon haar luier weer aan krijgt.

 

Ja dat wilde ik ook net zeggen. Met 2 jaar zou ik het laten, maar met 3,5 niet meer hoor.
Ik zou er verder ook geen strijd om maken of druk achter zetten, maar heel simpel: luier uit en laten doen. Bij een ongelukje opruimen en verder geen aandacht aan schenken.
Ze zal op een gegeven moment willen spelen en dan stopt ze wel met krijsen.
Ik denk dat je die drempel gewoon even over moet.

 

Hier zet ik dr babybadje in de douchecel en gaan we soppen (ze is geen fan van de douche, was t wel maar de liefde was ineens over). Terwijl wij als een malle met water aan t rotzooien zijn (kind soppen, haartjes wassen, douchecel soppen, "de was" met een stuk of 8 hydrofiel washandjes) gaat ze daar dus wel in potje plassen. Gewoon t simpelste ding van de hema.


Ze houd wel van beloningen sparen, stickers werkt wel IETS maar wordt nu ingezet voor t slapen. Potje is vooral leuk voor nep plasjes.

 

Zegt ze ook waarom ze de luier niet uit wil? Waar is ze bang voor?
Angst voor de wc?
Dan zou je ook kunnen beginnen met oefenen met luierbroekje aan op de wc gaan zitten.
En dan als volgende stap. Luierbroekje met gat erin.
En zo langzaam de wc vertrouwd maken.

En op de wc gezellig maken. En comfortabel. Dus met zitverkleiner en krukje waar ze haar voeten op kan zetten voor een goede zithouding.
En leuke plaatjes of foto's ophangen. Eigen tekening ophangen. Eventueel tijdens het plassen een klein boekje lezen.
En bij ongelukjes of luier verschonen. Geen extra aandacht geven.

Zo wordt naar de wc gaan leuker dan verschonen. En als het goed gaat natuurlijk belonen met een beetje aandacht of een sticker.
Ik zou geen cadeau-systeem invoeren. De sticker zelf is beloning genoeg.

 

Mijn oudste moest ook die drempel over, en met 3 jaar kan dat een stevige drempel zijn omdat ze heel erg vast willen houden aan gewoontes. Hier ging de luier toch uit overdag, want ze was eigenlijk gewoon zindelijk met een luier aan (ze ging bv doelbewust in een hoekje achter de kast zitten als ze moest poepen, dan kun je dus ook naar de wc lopen - plassen deed ze ook een paar keer per dag een grote plas, en daar ging ze dan voor staan). Ze vond het niet leuk, maar we hebben rustig uitgelegd waarom die luier uit ging en niet meer aan - waarom het belangrijk is dat ze op de wc leerde te gaan en waarom dat ook vooral heel fijn was om te kunnen. En toen was het doorzetten, met 2 dagen had ze wel door dat huilen om een luier niet ging werken en had ze het geaccepteerd.
Om die reden bij de jongste veel eerder al begonnen, zodat ze niet zo verknocht zou zijn aan haar luier. Scheelde heeel veel strijd en tranen. Vanaf dat ze kon zitten al dagelijks op de wc gezet, dus dat was met 2 jaar ook een gewoonte, toen kon die luier zo uit.

 

Misschien samen met haar nieuw ondergoed kopen? Onze zoon heeft nooit geoefend maar kreeg onderbroekjes van zijn tante en was vanaf die dag zindelijk, wilde zo graag die onderbroeken aan.

 

Mijn oudste heb ik met haar 3e verjaardag gevraagd wanneer ze zonder luier ging. Zaterdag zei ze. Dat gedaan en het werkte direct.
Ik had nog geen pogingen gedaan voor die tijd maar merkte al wel dat ze 'zindelijk' was. Ik haalde haar iedere ochtend droog uit bed en dan plaste ze tegen 10.00 uur alles onder (met luier aan waas ze tot op haar sokken nat )
Door de keuze aan haar te laten had ze er zelf controle over en werkte dit bij haar.

In jouw geval zou ik het voor nu even laten rusten en over een maandje ofzo haar de keuze geven vanaf welke dag ze zonder luier gaat. Werkt dit niet dan is het even door de zure appel heen bijten denk ik.

 

mijn zoontje wilde ook absoluut niet op het potje, niks lukte, maar ik wilde ook niet dat het heel negatief zou worden allemaal. Ik heb toen gezegd en ben blijven herhalen: als je 4 bent, gaat de luier wel af en heb je alleen nog een luier als je gaat slapen.
de dag na zijn 4e verjaardag ging de luier af en was het helemaal goed. 2 dagen later zelfs s nachts ook zindelijk. Hij heeft in totaal misschien 5 x een ongelukje gehad in 2 jaar tijd van het zindelijk zijn!

 

Misschien helpt het om af te tellen naar een D-day? Dus bijvoorbeeld over een maand samen met haar een dag markeren dat de luier echt uitblijft.
Aftelkalender maken.

Op deze leeftijd kunnen ze echt binnen een paar dagen goed zindelijk zijn, dus ik zou het nog even zo laten.

Bij mn kleuter in de klas zitten overigens twee niet-zindelijke kleuters, er zijn er dus echt wel meer die gewoon wat later zijn.

 

Man was dat ook niet maar die had zo vaak oorontsteking gehad dat hij t ook niet voelde.

Op t stickervel van t slapen staat hier ook potje plassen. Half december is ze 3 geworden en ik moet zeggen dat ze de laatste twee weken wel anders is qua luier gedrag. Ze snapt dat met een plas op t potje ze nu ook een sticker mag plakken, dus ze is beginnend bewust.

T is nog geen structureel potjes verhaal maar goed, ik merk verschil. Komt me nu ineens halen als ze een schone luier wil...poepluier vindt ze, terecht, echt verschrikkelijk maar dat kan mede komen omdat ik dr pak lidl luiers aan t wegwerken ben....*fluit fluit fluit*. Binnenkort weer eens de luier loze periode inschakelen, kijken of ze er nu wel aan toe komt met hulp van de sticker kaart.

Dit stickervel is bijna vol, dus volgende vel is alleen potje. Eens zien wat ze dan doet. Luier uit paar maanden geleden hield ze t net zo lang droog totdat ze kwam smeken om een luier (uur of 4-5 droog, 2x ongelukje). Vertikte t om te plassen of poepen op een potje terwijl ze hem heel goed kent. Potje zitten, vergeet t maar dus dat ging redelijk goed maar zou iets te veel problemen meeleveren (poep ophouden).

Bij bing hebben ze een uitzending met de plastrein. En ik vraag mn dochter nu of dr "plasje thuis is" geen idee meer waar die vandaan kwam, maar ze vond het grappig en ze snapt wat ik bedoel. In de douche gaat t wel aardig en uit eigen beweging, om t hoekje in de keuken ook 2 successen geboekt maar dat duurde heel lang voor de eerste (bing kijkende op mijn telefoon), plas 2 en 3 volgden ook gelijk toen. Ik snapte gelijk waarom die luiers t wat zwaar hadden met haar. Dr komt me een lading uit zo'n ukkie niet normaal!

 

Hier de oudste dochter was ook elke poging hopeloos. Toen maar laten rusten. Met 3jr en 9 maanden ong wilde ze zelf opeens en ging het ook heel makkelijk. Dus ik zou zeggen, gewoon even helemaal laten rusten.

 

Mijn gevoelige oudste dochter wilde ook absoluut niet. Ik heb lang gedacht, nou ja, ze is er niet aan toe. Maar toen ze 3jr 9mnd was... toen vond ik wachten niet meer oke.

Ze was angstig. Ik heb het uiteindelijk opgelost door kleine stapjes te zetten.

Luier uit, goed kijken als ze begon te wiebelen etc, en dan mocht ze een luier aan om in te plassen. Met een wekkertje getimed hoe lang de luier aanbleef (eerst 15 min, daarna 10 min, 5 min, 2 min) zodat ze 'op commando' in de luier kon plassen ( = controle over wanneer ze het liet lopen!). Als wekkertje ging luier weer uit, of ze nu wel of niet geplast had. Een max van 2 ongelukjes per dag, daarna mocht ze rest van dag luier aanhouden en volgende dag weer opnieuw beginnen met luier uit.

Toen dat goed ging moest ze van mij met de luier aan op een potje zitten. Ze plaste dus nog steeds in luier, maar het moest zittend (ipv staand wat ze gewend was). Zodra ze opstond moest luier weer uit.

Toen dat goed ging mocht ze niet meer in luier plassen maar moest ze dus op potje gaan zitten om te plassen.

Ieder stapje ging de eerste keer gepaard met hysterisch gekrijs en ik heb haar ook in begin fysiek op het potje geduwd en vastgehouden, ze moest echt door over de drempel heen, ervaren dat er niets engs gebeurde dan wel de wereld niet verging . De eerste keer dat ze echt op potje plaste, krijste ze in paniek de hele buurt bij elkaar 'er komen druppels uit mij!!!'

Daarna ook nog een tijd buitenshuis de luier aangehouden (niet cold turkey dus) en een maandje voor start basisschool nam ze spontaan zelf de stap om op WC te gaan plassen (en heeft daarna ook nooit meer op potje geplast).

In begin op basisschool (eerste jaar) ging het nog wel eens mis, maar met steeds grotere tussenpozen en tegen tijd dat ze 5 jaar was had ze geen ongelukjes meer en was ook in de nacht droog.

 

Zou er ook niet te lang mee wachten.

Hier op school werd bij de intake duidelijk aangegeven dat verwacht wordt dat kinderen zindelijk zijn. Bij een ongelukje helpt juf, maar als het dagelijks voorkomt je gewoon gebeld wordt met de mededeling dat je je kind kunt komen verschonen.

Alle scholen zullen er niet zo in staan, maar ik zou het er niet op gokken.

Tot nu toe krijgt ze altijd haar zin: de luier weer om. Dus denk dat je toch echt even door de zure appel heen moet.

 

Niet forceren. Ik heb dat bij mijn zoon gedaan en heb er de gevolgen van gedragen: tot hij vijf was heeft hij s avonds nog een luier moeten dragen omdat hij alles ophield en als hij van school thuis kwam dan om een luier vroeg. Hij hield zijn grote boodschap dagen op als we hem zijn luier niet gaven. Hij had dus een enorme schrik van het toilet gekregen door hem te dwingen. Dat is opgelost door naar de kinderpsycholoog te gaan. Dichter heb ik gewoon haar gang laten gaan en telkens gevraagd of ze het wou met een negatief antwoord als gevolg tot ze op een dag, twee maanden voor de school begon,a op drie jaar en zeven maanden, ja zei. En dat is goed gegaan vanaf de eerste keer.

 

Hier werkte het om het te laten rusten, de druk er af te halen. Met 3 jaar en 9 maanden moesten we naar het consultatie bureau en daar gingen ze er van uit dat hij al zindelijk was. Thuis gekomen het er over gehad en samen een dag uitgekozen waarop de luier uit ging en toen was hij binnen één dag 100% zindelijk.

Zo ging/gaat het eigenlijk met alles bij hem, hij doet pas iets wanneer híj het vertrouwen heeft dat hij het kan en doet het dan ook gelijk goed ...soms best frustrerend maar daar hebben we alleen ons zelf mee