Hahaha ik ken hem ook maar durf het niet te zeggen bang dat ze het mooi kennen. als het niet over kinderen gaat zeg ik heel bijzonder
Dat ik net bericht van school krijg over kamp van zoon dit jaar. Hij is op zijn 12e verjaardag niet thuis, dat valt in die kampweek. En ik ben er een beetje emotioneel van. Hij word al zo zelfstandig. Lijkt me nog zo weinig echt nodig te hebben en dan ook nog niet bij me op zijn verjaardag. En hij zelf vind het wel leuk omdat het op de dag van de bonte avond is en hij dus met de hele klas zijn verjaardag kan vieren. Ik denk dat ik het antwoord al weet, maar is het heel gek als ik die dag naar kamp rij om taart voor iedereen te brengen als toetje na het eten ofzo?
Oh dat zou mij ook moeilijk lijken! Ik vind het niet zo raar hoor, maar wat vindt je zoon er zelf van?
Dat lijkt me een lief en leuk idee! Kan hij toch zijn verjaardag op kamp vieren (snap wel dat dat stoer is!) maar kun jij hem toch nog even zien. En niemand klaagt als ze taart krijgen haha
Nog niet besproken doe ik morgen wel als ik mijn emotie weer onder controle heb. Edit. Dit is dus dat stukje loslaten waar iedereen het over heeft en dat gaat me niet goed af.
Haha zo ben ik ook... loslaten is moeilijk. Denk dat mijn zoon het niet zo leuk zou vinden, maar als jouw zoon het wel leuk vindt zou ik dat gewoon doen ( na overleg dan).
Dat ik vandaag tijdens een gesprek met een pleegvader zó verschrikkelijk boos ben geworden dat ik heb gedreigd op te stappen (want was op huisbezoek) en het gesprek te beëindigen. Dat is me werkelijk waar in de 12/13 jaar dat ik nu gezinsvoogd ben nog nooit gebeurd. Tuurlijk; ik heb wel vaker een gesprek beëindigd maar dat was meer vanwege agressie of onredelijkheid. Nu betrof het mijn eigen gevoel. Ik was er helemaal beduusd van en heb meteen m’n man gebeld toen ik in de auto stoom af zat te blazen. Ik voelde me zo’n klungel; alsof ik een beginnende Jeugdbeschermer was. Mijn man kent me heel erg goed als werker (want collega’s geweest) en weet waar m’n krachten en zwakheden liggen en was best verbaasd. Snapte ook mijn ongeloof gelukkig. Mennn; voorlopig kom ik daar niet meer en ik ben geneigd om met m’n manager te overleggen of de zaak door een collega overgenomen kan worden
Ik bekijk het even van de andere kant. Ik snap je gevoel maar die pleegvader is niet de dupe he als het dossier naar een nieuwe voogd gaat, het kind uiteindelijk wel. Denk er svp eerst rustig over na als je woede gezakt is. Ik zie aan pleegdochter van zus wat het met haar vertrouwen heeft gedaan dat er in de afgelopen 2 jaar 4x van voogt is gewisselt.
Soms denk ik weleens; ik zou zo blij zijn als Luc wat zelfstandiger wordt. Dat gefrustreerde weg, dat slapen beter, dat jammeren dat zoveel gebeurt de laatste tijd Maar dan lees ik jouw stukje net en dan denk ik; geniet er nog maar even van want voor je het weet zit je dus in jouw situatie Ik snap je dus helemaal en vind het echt geen gek idee van je hoor. Ik zou alleen eerst even vragen aan je zoon wat hij ervan vindt. Das wel belangrijk denk ik. Maar hij vindt het vast leuk ❤️
Ik ben zo bang dat hij nee zegt. En dat moet ik dan respecteren natuurlijk. Als ik niets vraag kan ik het nog als verrassing doen iom de leerkracht ofzo.
Ja dat lijkt mij ook een risico, denk niet dat mijn zoon het kan waarderen. Hij wil ook liever niet dat ik als begeleiding mee ga (mag alleen mee als het anders niet door kan gaan haha).
Dat zal hij nooit doen (boos worden om zoiets) maar hij zal zich misschien wel wat ongemakkelijk kunnen voelen en dan heel nonchelant reageren. En ik weet niet wat ik erger vind een kind dat er niet is op zijn verjaardag of een kind dat dan afstandelijk doet op zijn verjaardag.
Nurofen drankje heet het hier. Ideaal. Hier hebben de kindjes het redelijk graag en heb ook het idee dat het beter werkt dan een para
Als ik weer bij de apotheek of drogist ben neem ik een flesje mee. Valt te proberen. Hoorde ook al van iemand dat het in zetpil vorm bestaat.
D. Wil mij ook niet mee als begeleider. Er was dit jaar geen budget voor een bus dus ouders moeten brengen en halen. Dat wilde hij liever ook niet maar ik wil niet dat hij bij een ouder waarvan ik de rijstijl niet ken en niet weet of die een veilige auto rijd zo een stuk in de auto zit. Schoonvader was touringcar chauffeur en wij hebben ook aangeboden de bus te sponsoren en schoonvader te laten rijden. Dat wil hij ook niet want opa is nogal van de kinderachtige grapjes volgens hem, en hij ziet het al voor zich dat opa door de microfoon we zijn er bijna gaat zingen, en dan schaamt hij zich.