Ik zou er ook geen probleem van maken, maar nu heeft mijn man totaal geen oog voor andere vrouwen (behalve een keer een korte blik als er een knappe dame ergens loopt) en ik vertrouw hem 100%. Ik ben eerder een typ die zou zeggen "Doe het veilig he en veel plezier."
Poeh lastige, mijn man gaat door zijn werk veel met andere vrouwen om, dat zijn ook etentjes en hotel overnachtingen enzo. Meestal heb ik er geen vervelend gevoel bij en hoef ook niet perse te weten met wie en waarom. Met 1 persoon vind ik het dus absoluut niet prettig maar hij blijft zeggen dat ik me geen zorgen hoef te maken. Lastig want het is een super knappe & slimme vrouw en ik merk dat ik dan altijd net even meer wil weten, wat ze gaan doen en met wie allemaal Dat je man eerlijk zegt dat iedereen afgezegd heeft maar toch wil gaan zou mij een geruster gevoel geven. Het zou er wel echt aan liggen wie de persoon is weet je dat?
Hij heeft het niet eerlijk gezegd; na een paar vragen kwam het hoge woord er dus uit dat de rest heeft afgezegd. Hij geeft aan dit niet te hebben gezegd omdat er 1 niets is om druk over te maken en 2 hij dan wist dat ik me dan juist wel druk ging maken. Die andere vrouw is geloof ik niet echt zijn type. Maar ik heb haar wel eens gezien; topsporter en mega gespierd. Ik mag met mijn 26 weken zwanger en 54 kilo niet klagen maar ben en onzeker van mezelf en jaloers aangelegd ..
Jij bent niet voor niks diegene die zwanger is van zijn kindje he? Hij vindt jou mooi en hij heeft voor jou gekozen. Ik zou er geen probleem van maken, maar ik ben dan ook wel makkelijk in dit soort dingen.
Een jaar geleden had ik gezegt geen probleem een man moet ook vrouwelijke vriendinnen kunnen hebben. En ik weet niet door wat maar ik ben persoonlijk daarin wat argwaanender geworden en zie het ook een beetje als opzoeken van problemen. En dat hoeft absoluut geen affaire of iets te zijn maar dat kan alleen al een vervelende roddel zijn. Of een vervelend gevoel voor jou in dit geval en dat is nergens voor nodig. Dus ik had in jouw situatie verzocht het eten te skippen aangezien er niets aan teamverband meer aan is.
Dit ook een beetje, afhankelijk van wie het is, hoe goed ik diegene ken en hoe ik diegene vertrouw. Mijn man vertrouw ik blind maar ik vertrouw niet elke andere vrouw.
Ja, dat is misschien wel waar. Dat lees je hier nog een paar keer. Ik schreef eerder dat ik er geen problemen mee zou hebben en dat mijn vriend ook wel af en toe eens op stap gaat met een vriendin. Nu zijn de vriendinnen van mijn vriend wel allemaal gewone, toffe vrouwen (die ik zelf ook in meerdere of mindere mate ken). Moest het nu één of ander supermodel zijn, die ook nog eens megaveel charisma heeft, en die helemaal 'het type' van man zou zijn, ok, dan zou ik misschien ook een lichte jaloezie voelen opkomen Maar zelfs dan zou ik het m'n vriend niet laten afzeggen denk ik, omdat het per toeval is dat ze met twee overblijven... (en ook omdat ik me er bewust van zou zijn dat mijn gevoel in dat geval vooral een reflectie zou zijn van kleine onzekerheden die ik over mezelf heb, en niet van het feit dat ik hem niet zou vertrouwen).
Niet om ts een naar gevoel te geven maar voor mijn gevoel zijn er afgelopen jaren te veel soortgelijke topics geweest waar dan uiteindelijk uitkwam dat de vrouw haar jaloerse gevoel toch terecht was. En het zal vast vaker goed gaan dan niet maar ik vind dat een partner in ieder geval zijn best moet doen dat nare gevoel weg te nemen door woorden of daden maar het niet af moet doen als aanstellen.
Dat er vorig jaar iets is voorgevallen en dat hij niet zelf met deze informatie kwam zou voor mij wel betekenen dat ik er meer moeite mee zou hebben. Open en eerlijkheid vind ik heel belangrijk. Ik zou niet het gevoel hebben dat ik hier echt van uit kan gaan bij hem, die open en eerlijkheid. Nog maar een keer het gesprek aan gaan en proberen rustig te blijven.
Ik vind de eerdere opmerking over dat het eerder een negatief gevoel dan jaloers is wel een goede eigenlijk. Ook denk ik niet dat je jouw gevoel zo 1-2-3 opzij moet zetten omdat je hem zijn uitje gunt. Hij heeft eerder bewezen onbetrouwbaar te zijn door zelf contact op te zoeken met een andere vrouw. Dat hij het nu jouw probleem probeert te maken met het argument dat je het hem niet eeuwig kwalijk kunt nemen, vind ik niet zo begripvol van hem. Hij zou juist moeite moeten doen jouw gevoelens serieus te nemen na wat er gebeurt is. Hij zou in sommige situaties zijn eigen pleziertje minder belangrijk moeten vinden dan jouw gevoel en dit lijkt mij wel zo'n situatie. Het is ook niet alsof hij helemaal niet kan gaan, hij mist enkel 1 sportonderdeel overslaan en een etentje, big deal. Niet dat ik denk dat hij vreemd zal gaan overigens. Maar ik snap je gevoel wel. Het gaat denk ik om een stukje vertrouwen. Daar heb je hem op aangesproken en hij heeft je niet serieus genomen, althans zo lees ik het.
De rest heeft afgezegd? Bij wie slaapt hij dan nu? Ik vind het niet raar dat je je hier niet fijn bij voelt. Waarom zou hij trouwens uiteten gaan met haar en daarna pas deelnemen aan de groep? Ik vind het een raar verhaal. Waarom is er knallende ruzie geweest?
Ik snap wel dat je het lastig vindt door wat er eerder is gebeurd. Ik ken hem niet, ik ken jou niet, dus ik kan niet inschatten of je gevoelens terecht zijn, of toch vooral te maken hebben met onverwerkte zaken bij jou. Punt is dat het je wat doet, zelfs zoveel dat je er een topic voor opent, en daar mag je echt ruimte aan geven. Je partner dingen verbieden omdat je zelf dingen moeilijk vindt is niet perse iets waar ik zelf achter sta. Dit soort dingen onderzoek je samen en doe je in overleg, het gaat er om wat voor jullie beide goed/acceptabel voelt. Als je daarin niet op 1 lijn ligt, dan zijn er simpelweg meer gesprekken nodig, maar wellicht ook meer zelfonderzoek. Je zou je partner moeten kunnen vertrouwen met een andere vrouw. Dat hij iets met haar doet an sich zou voor mij niet het probleem zijn. Maar als ik het idee zou hebben dat mijn partner niet helemaal eerlijk is, dan zou ik dat wel een probleem vinden. Dus ook als hij iets doet met iemand waarvan ik het vermoeden heb dat hij haar wel interessant vindt, maar daar niet eerlijk voor uitkomt. Als hij ook liegt over andere dingetjes, dan helpt dat niet aan het bouwen van vertrouwen. Waarheid spreken over ALLES staat bij mij echt stipt bovenaan. En natuurlijk kan dat soms lastig zijn en zul je wellicht moeten toegeven niet helemaal eerlijk te zijn geweest, maar dan wil ik wel dat je op dat moment eerlijk bent waarom je niet eerlijk bent geweest. Zodat er een groei in zit.
Ik zou in dit geval zeggen dat hij het mocht cancelen. Waarom? Als jij niet had doorgevraagd had je niks geweten en dat vind ik echt niet ok.
Ja dit. ik ging er wel vanuit dat ie het gelijk eerlijk had aangegeven in mijn post. Die van mij zegt gewoon: ik ga dan en dan uit eten met (naam). Is dat ok? Of ik breng mijn collega (naam) naar huis vanaf de borrel, dus ik ben wat later. Ik zou dit echt niet cool vinden, de manier waarop ie het nu aangepakt heeft.
Ik vind het niet raar dat hij het door wil laten gaan omdat hij zich erop had verheugd en dus niet zovaak zulke uitjes heeft. Wat ik wel raar vind, van wat ik opmaak uit je verhaal, is dat hij het pas na aandringen heeft verteld. Ik snap zijn gedachte, wil jou niet ongerust maken etc. Maar het zou toch hoe dan ook uitkomen? Schept niet echt vertrouwen. Dus nee je stelt je niet aan, los van je hormonen heb je ook gewoon iets vervelends meegemaakt waardoor een barst in het vertrouwen is ontstaan. Logisch dat je wat meer geruststelling nodig hebt. Jammer dat hij daar niet in kan meebewegen.. Ik zou het ook afzeggen als ik mijn vriend daarmee een fijner gevoel geef, in deze situatie.