Ik blijf me er over verbazen dat verandering voor sommige mensen zo moeilijk is. Times are changing, dingen die eerst wel oké waren zijn later misschien ongepast. Echt, deal with it. Dat het jou niet kwetst betekend niet dat het voor een ander wel oké is.
Weet je, ik ben eigenlijk helemaal niet zo anti verandering. Zal mij een worst wezen hoe ze een gebakje met slagroom en chocola noemen. Maar, inhakend op je laatste voorbeeld. Stel dat een tompouce nou inderdaad ‘blanke boerinnenkont’ zou heten. Denk jij dat er veel blanke boerinnen van wakker lagen? Ik niet in ieder geval. Ik zou er wel om kunnen lachen. En ja, ik snap ook wel gezien de geschiedenis dat dit soort dingen voor donkere mensen misschien wat gevoeliger liggen. Maar anderzijds snap ik dus ook dat mensen het als drammen/zeuren kunnen ervaren.
Misschien mosterd, want ben nog niet rond met lezen, maar ik denk niet dat alle mensen die vragen om een naamsverandering zich per se gediscrimineerd voelen/er persoonlijk aanstoot aan nemen. Ik denk eerder dat velen het bewustzijn willen aanscherpen hoe op subtiele, vaak zelfs bijna onbewuste wijze stereotypering, discriminatie e.d. soms kan plaatsvinden. Élk mens zal zich soms schuldig maken aan het denken in stereotypes,... en het is niet slecht om ons daar meer bewust van te worden (zeker in een samenleving die meer en meer divers wordt). Want ok, hier gaat het om iets relatiefs onschuldigs als een gebakje, maar er zijn ook minder onschuldige zaken waarin onbewuste voor/afkeuren kunnen meespelen. Er zijn bv. studies die aantonen dat mensen met een volledig gelijkaardig profiel, op etnische afkomst na, toch andere kansen hebben bij het zoeken naar werk. En het gaat dan níet altijd om werkgevers die bewust discrimineren... Het is zoiets complexs, iets dat zo vaak onbewust gebeurt. En vanuit dat licht is het misschien niet slecht dat er ook discussies plaatsvinden over schijnbaar ‘kleine’ zaken. Hoe klein ook, het kan wel iets teweeg brengen, een algemene mentaliteitsshift in gang zetten, ervoor zorgen dat we ons meer bewust worden van onze éigen vooringenomenheden, of tenminste het besef doen toenemen dat wat voor de één normaal/vanzelfsprekend is door iemand ander heel anders gepercipieerd kan worden.
Hoewel ik je begrijp ben ik het niet helemaal met je eens. Ja natuurlijk is het altijd goed om mensen bewust te laten worden van dit soort zaken, zeker zolang er mensen met een bepaald uiterlijk (nogsteeds) gediscrimineerd worden en andere kansen krijgen bij het vinden van werk. Maar het veranderen van de naam van een gebakje, om maar iets kleins te noemen, gaat daar in mijn ogen niet bij helpen. Ergens kan ik mensen soms begrijpen dat ze denken in stereotypes want ik sommige situaties zijn het ook bepaalde "types" mensen die iets doen, of juist niet, of op een bepaalde manier. (dit is overigens niet altijd negatief he) En natuurlijk zijn er uitzonderingen op de regel. Maar dan nog gaan de naamsverandering van een gebakje niet helpen. Het is gewoon een kwestie van: Mensen moeten elkaar accepteren. Die is zwart, die is wit, die is geel en die is paars. En de mensen met wat voor kleur dan ook, van wit tot oranje zouden wat minder gevoelig moeten doen. Helaas werkt dit in de theorie zo makkelijk maar in de praktijk dus totaal niet.
Dit begrijp ik wel, nu de rest nog van wat ik in die andere post schreef (maar laat maar zitten hoor ) Agree trouwens met wat je nu schrijft!
Wat jammer zeg Heeft zij zelf kinderen? Vaak merk je wel verbetering hierin zodra iemand zelf ook kinderen heeft. Dan gaan ze ineens het licht zien zeg maar (hoewel dit niet voor iedereen op gaat).. Edit: ik lees het al.
Niet voor mij (ik was degene die over de zwarte koffie begon). Vroeg me alleen oprecht af of er mettertijd niet ook voor o.a. zwarte koffie en blanke vla en nog meer dingen een hele heisa zou gaan komen net als wat er in het verleden al omtrent de negerzoen etc. is gebeurt. Die vlieger gaat dus niet voor mij op. Al hoef ik me eigenlijk ook niet aangesproken te voelen, want ik heb de vergelijking niet gemaakt, het was gewoon een gedachtengang die ik hier neerzette. Beter dus niet invullen voor een ander voortaan.
Ik denk meer de hoeveelheid woorden die er in relatief korte tijd veranderd worden en de hele poeha eromheen? Wat mij betreft voor je laatste zin een duim omhoog
Dank je! Ik moet zeggen dat mijn broer, zus en schoonzus (+ hun aanhang) net zo voor mijn kinderen zijn als ik voor die van hen ben. Mijn schoonzusje heeft zelfs een tattoo met de naam van mijn kinderen. Niet dat dat een graadmeter voor liefde is maar het is ook niet niets zeg maar. Van haar krijgen we deze maand ons 7e neefje/nichtje erbij. Dan ben ik daar ook in de kraamweek en de week erna om te helpen met het huishouden en ons andere nichtje (die is net 2). Zodat de kraamzorg echt voor schoonzusje en de baby kan zorgen. Dat heb ik ook gedaan toen nichtje net geboren was. Schoonzusje was altijd geweldig met onze kinderen en deed alles met ze en het moederschap maakte haar ineens onzeker, verdrietig en bang. Dus toen ben ik daar 10 dagen gaan slapen totdat schoonzusje vertrouwen kreeg (en zij en zwager af en toe door konden slapen) en toen ging alles een stuk beter. En dat heeft onze band nog sterker gemaakt dat die al was. Kan nu al niet wachten tot ons neefje erbij is. Nog meer liefde geven en vooral krijgen! Want dat staat tegenover lieve/leuke/betrokken tante zijn. Je krijgt er zoveel liefde voor terug.
Maar in de voorbeelden zwarte koffie en blanke vla zegt de kleur iets over de eigenschap van het product. Bij negerzoen en moorkop is dat niet het geval. Helemaal als je die link leest hierboven ergend dat de toef slagroom bedoelt is om de tulbant van de moor na te bootsen. Er word dus gewoon geprobeert een moor te maken van chocolade en dat is beledigend (feit want een groep mensen vind dat). Wat is dan het probleem een naam te veranderen van een naam die een (kleine) groep mensen kwetst naar een naam die niemand kwetst? Dat snap ik echt niet en niemand heeft me daar ook nog uitleg over kunnen geven. Dus hoop dat iemand dat nog probeert vanuit het standpunt "tegen verandering". Ik denk dat bij dingen als jodenkoeken en zigeunersaus ook nog wel een naamswijziging komt omdat ook in die 2 gevallen de naam niets te maken heeft met de oorsprong of bijv. Kleur. Ik ben niet zo goed in verwoorden dus hoop dat je snapt wat ik bedoel.
Je bent... hoe kan ik dat omschrijven? Liefdevol dekt de lading niet en al het andere wat door mijn hoofd spookt om tegen je te zeggen ook niet. Jij bent zo iemand dat wanneer het gaat over familie, liefde en echte vriendschap alles voor jou lijkt te overstijgen omdat het voor mij meer voelt -als ik je berichten zo lees- dan houden van. Bijzonder, sterk mens. ❤️
Zo lief ❤ dank je wel. Maar dat is ook zo, als ik van iemand hou of iemand in mijn hart heb gesloten dan ga ik door het vuur voor iemand. En dan maakt het niet uit of het om familie, vrienden of een willekeurige vreemde is die liefde nodig heeft. Soms een slechte eigenschap omdat ik mezelf daarmee weleens achterstel maar vaak is de liefde en blijheid die ik (of mijn kinderen) terug krijgen het dubbel en dwars waard. En ik ben daarmee ook wel meerdere keren mee op mijn neus gegaan. Tegen beter weten in niet willen geloven dat het eenrichtingsverkeer was maar ik weiger daardoor te veranderen mbt hoe ik in het leven sta hierin. Liefde is de grootste rijkdom (samen met gezondheid) die wij als mensen bezitten. Als iedereen die liefde zou delen, goed naar een ander luisterd wat diegene nodig heeft, elkaar helpt, steunt waar nodig en maar 1% minder aanzichzelf denkt en meer aan de medemens (ook de medemens die anders is dan jij) dan word echt alles beter. Daar geloof ik in, en dat wil ik uitstralen en meegeven aan mijn kinderen.
Zeg ik nu iets heel geks als ik zeg dat ik denk dat al die naamswijzigingen etc. sommigen tegen de borst stuiten omdat wij in Nederland gewend zijn aan een democratie (kortom: meeste stemmen gelden)? Nu ja, misschien is 'tegen de borst stuiten' niet helemaal de juiste benaming. Weet alleen even niet wat wel.
2 weken lang was onze peuter niet te genieten. Heel erg aan mij hangen. Zo erg dat ik mezelf niet aan kon kleden zonder een hysterisch kind aan mijn been. Slecht eten, slecht slapen, steeds slokjes water willen in de nacht. . Oh echt.. ik dacht... veeg mij maar op. Iedereen had er een mening over. “Ja, je kunt wel zien dat hij heel goed weet hoe hij je moet bespelen.” en “Ja hoor, zie je wel, als je hem oppakt is het over.” Ik geloof nooit zo in het idee dat kinderen al weten hoe ze moeten manipuleren, voordat ze überhaupt hun veters kunnen strikken. Maar ik begon wel te twijfelen, geef ik toe. Ik stond op het punt om ongeveer alles om te gooien. Samen slapen te stoppen, ‘s nachts geen water meer, schema’s, meer afstand. Dat moest ons onopgevoede kind dan toch op het pad van gehoorzaamheid brengen. Was inmiddels mijn vermoeide, door andere generaties beïnvloedde plan. Tot ineens.. het over was. Van de een op de andere dag. Geeeeen ideee had ik, hoe dat nou kon. Maar ik genoot met volle teugen van dat vrolijke knaapje. “Mama moet even aankleden hoor”. “Oké, Itte bijf benede. Tot zow”. Wist niet wat ik hoorde! En ineens doorslapen, voor het eerst in zijn leven... oh God wat een heerlijkheid. Het bloed stroomde weer door mijn lijf. De mist trok op. De stroperigheid van vermoeidheid om me heen, was weg. Energie! Ideeën! Totdat ik vandaag tijdens het tandenpoetsen 2 knoepers van kiezen achter in zijn mond zag. Daar viel mijn mond wel van open. Dat is toch verschrikkelijk. En tegelijkertijd hilarisch! Dat iedereen denkt dat je een soort problem child bent met gedragsproblemen. Maar dat het dan gewoon om een kies gaat! Mannetje toch.
Maar moet je die democratie willen gebruiken als je met naam a. De minderheid beledigt en met naam b. Niemand beledigt? Ik kan er met mijn pet niet bij dat mensen zo opstandig worden van iets wat ze niet benadeelt en niet kwetst.