Goed te lezen. Hier staat heel veel overdwars en die hoektand blijft hier ook heel raar bovenin zitten. Alleen 1 puntje steekt eruit, maar lijkt niet verder te kunnen. 6 maart mag hij heen, hij kan niet wachten. Hij is nog niet helemaal uitgewisseld helaas, maar 8 kwijt in de laatste maanden, dus nog maar 2 te gaan. Als het aan hem ligt trekt de tandarts die er ook alvast uit.
Dat ik nog functioneer na deze vreselijke nacht. En ook nog helder kan nadenken. Ik vond nachtvoedingen al vreselijk maar een zieke baby is echt drama
Haha, de eerste chirurg die eerst de OK zelf grondig stofzuigt, dweilt en nat afneemt voordat ze gaat opereren
Daar zijn wij absoluut bewust van. Dat ze een rugzakje zullen mee krijgen. Dit is ook tegelijk mijn toekomstige werk. Kinderen en gezinnen begeleiden bij kinderen met een rugzakje. Ik bedoelde meer met special need als ze medisch iets zwaars hebben waar je continu medische zorgen om hebt zoals zware hartproblemen dat soort dingen. Maar onder special needs kan ook siblings vallen. Wij staan ervoor open tot een bepaalde grens. Ik ben het verder met je eens dat veel mensen dit romantiseren maar zit zeker ook een andere kant aan.
Je kunt nog een kind adopteren vanuit India maar dit zijn vooral kinderen van minimaal 2-4 jaar oud met lichte tot matige medische problemen en die afgewezen zijn in India zelf voor adoptie.
Ik denk dat ze zich dit wel realiseert. Toch sluit ik me wel deels bij je aan. Als adoptiekind (god wat heb ik een hekel aan dat woord) weet ik als geen ander hoe dat is en wat er kan gebeuren. Wat mij tegenwoordig zou tegenhouden is het simpele feit dat het (bijna) altijd een kindje is met een 'handicap'. Los van de hechtingsstoornis tevens. Ik had het er laatst met mijn moeder over en wat ik nu ga zeggen bedoel ik niet denigrerend, maar: de goede 'oude' kinderen van toen, plusminus 30 jaar geleden, krijg je tegenwoordig niet meer. En hiermee bedoel ik bijvoorbeeld kinderen die al zeer jong waren dat ze naar Nederland kwamen, geen handicap, weinig tot geen hechtingsstoornis, de goede delen uit Azië, enz. Bovendien kost het handenvol met geld (in mijn tijd ook hoor. Ik was 9000 gulden) en moet je vaak naar het land van herkomst vliegen om je kindje te halen (ik werd gebracht). Dit klinkt allemaal negatief, maar wel iets om rekening mee te houden. Toch vind ik het ongelooflijk leuk voor @veroniQue86 en heel dapper en mooi dat jullie de stap gaan wagen. Als je me wil pb'en mag dat altijd hoor! Leuk feitje; ik heb mijn scriptie geschreven over adoptiekinderen die niet op zoek willen gaan naar hun biologische ouders en wat blijkt; er willen meer kinderen niet dan wel, maar door programma's als Spoorloos e.d. lijkt het wel alsof elk adoptiekind dit wil.
Ik ook... Ik ben er vannacht 5(!) keer uit geweest voor Luc. Normaal is dat nog 3x, maar nu had hij denk ik zo'n wisseldag of hoe je het ook moet noemen. Ik zei net tegen een collega; ben in staat om een blikje red bull te halen
Heb ik al gedaan En ik ben om 8 uur begonnen met werken en heb om half 6 nog een gesprek op het AZC. Risico-gesprek ook nog, dus kom maar door met die red bull gemengd met koffie en wat peppillen
IK BEN VIP-LID!!! Eindelijk. Na al die jaren, dat zwoegen, dat reageren, dat hopen... Ik bedank mijn man, mijn moeder en mijn kinderen. Maar most of all bedank ik jullie; mijn mede-forummers Mijn dag kan niet meer stuk.