Maar je kan je waardering opzich ook wel op een andere manier laten zien. kan ook simpel door haar een keer uit te nodigen om te komen eten, of samen even ergens een kop koffie te drinken.
Niemand kan voor jou beslissen of je wel of niet mee gaat. Soms doe je gewoon dingen voor de ander die je zelf misschien minder leuk vind, ook dat kan soms vriendschap zijn. Waar ik overheen val is het feit dat je haar lijkt te gebruiken. Ik denk dat wanneer je de casus had omgedraaid iedereen had gezegd dat je niks meer voor haar zou moeten doen omdat de vriendschap niet gelijkwaardig is. Dan gaat het nog niet eens om wat er dan gedaan word, maar hoe jij zelf de vriendschap interpreteert. Je hebt helemaal geen zin om haar om je heen te hebben, maar laat haar wel je kinderen onder anderen overal naartoe rijden. Dat je dan ook nog zegt dat ze daar de tijd voor heeft omdat haar dochter door de weeks bij oma is, vind ik helemaal misselijk makend. Nou en? Die dochter woont niet voor niets door de weeks bij oma. Een vriendschap is niet jij doet dit dus ik moet dat, een vriendschap is wel gebaseerd op wederzijds respect, verbondenheid, interesse en dat mis ik toch echt van jou kant.
Als het om zaalcompetitie gaat, dan worden er idd 2 wedstrijden gespeeld van 40 minuten, met 10 minuten pauze. Vaak zitten tussen de 2 wedstrijden nog 1 andere wedstrijd, dus ja, dan zit je al snel op 4 uur met omkleden etc er ook nog bij.
Ik zou zeggen: 'helaas lukt het mij 's ochtends niet om er bij te zijn, maar ik hoor graag alle verhalen, dus komen jullie na de wedstrijd bij mij lunchen? Dan zorg ik voor lekkere broodjes!'
Hier ben ik het wel mee eens. Heel normaal als je eens iets voor elkaar doet. Ik weet niet in welke mate en wat die vriendin allemaal helpt, maar als je toch bij voetbaltraining bent dan is het een kleine moeite om een ander kind ook even thuis af te zetten. Zeker als je weet dat die moeder nog twee kinderen heeft. En er alleen voor staat. Daar hoeft toch niet perse wat tegenover te staan? Ik zou toch aangeven dat je het niet ziet zitten om een hele ochtend naar zo'n wedstrijd te gaan kijken. En misschien een mooie bos bloemen geven voor haar hulp bij de aanschaf van de auto. En misschien eens goed nadenken hoe je deze 'vriendschap' in goede banen kan gaan leiden
Dat je geen behoefte hebt om op zondag morgen 4 uur bij hockeywedstrijden langs de lijn te staan, dat snap ik. En dat is ook best uit te leggen aan haar. Er zijn genoeg andere manieren om iets met haar te doen. Hoe je verder in deze vriendschap staat vind ik niet echt netjes. Je geeft aan dat jullie het best wel eens bespreken.... daarmee lijk je aan de ene kant te stellen dat zij het accepteerd(mijn interpretatie). Toch lees ik ook dat zij eigenlijk meer wil en jij totaal niet de behoefte voelt om dat te geven. Het hoeft geen voor wat hoort wat te zijn, maar wel alle lusten en niet de "lasten" is natuurlijk niet eerlijk. Al begrijp ik echt wel dat het makkelijk en ontlastend voor je is dat zij je zoon bijvoorbeeld ophaalt. Wees een goede vriendin of wees er geen, dat is wel zo eerlijk.
eerlijk gezegd valt me dit ook 'nogal tegen 'van je. Ik ken je niet zo goed van hier, maar je komt eigenlijk meestal wel netjes/integer over en dit is dat ronduit niet. Iedereen is zelf verantwoordelijk voor zijn of haar keuzes in het leven. Jij hebt drie kinderen alleen, daar zul je vind ik ook alleen voor moeten zorgen. Dat je daarbij diensten en wederdiensten met andere mensen doet is helemaal oke. Maar dit is echt misbruik van iemand maken. Wat betreft zondag: ik zou gewoon met het hele gezin gezellig een ochtendje gaan rondhangen daar. Als je daar echt geen zin in hebt, dan iets anders om haar eens 'terug te betalen'. Heb je daar ook geen zin in(want daar lijkt het op), dan wordt het tijd om geen gebruik meer van haar favors te maken en te kijken of je met iemand anders het rijden van/naar hobby's kan delen (bv jij neemt de ene keer iemand's kind mee, zij de andere keer jouw kind).
Ik zou een alternatieve optie bieden, of als bedankje een cadeautje geven met de boodschap dat je verder niks van haar verwacht en dat zij andersom niets van jou hoeft te verwachten.
Ik vind jou niet egoistisch hoor. Ik snap dat je haar hulp niet afwijst als het jou goed uitkomt. En je zou het andersom ook doen zeg je. Maar bij een hockeywedstrijd kijken gaat niet om elkaar helpen, dit is gewoon een activiteit. Je kan elkaar toch helpen, maar niet bevriend zijn verder? Alsin samen geen activiteiten ondernemen, maar wel voorstellen om elkaar op te halen o.i.d. Dit is voor jou gewoon een volle activiteit. Je moet er niet heengaan uit gevoel van verplichting, dat zou ik zelf een verkeerde motivatie vinden. Als ze je hulp vroeg om b.v. de dochter naar de hockey te brengen en ophalen, zou ik dat niet afwijzen. Nu is het echt alleen kijken? Dat kan je prima afwijzen. Hoe? Zeggen dat je andere plannen hebt. Je kids je nodig hebben, tijd voor jezelf etc.
Dit kan ook inderdaad, ik heb ook een buurvrouw die mij wel eens uit de brand helpt en andersom ook maar we zijn geen vriendinnen. Ik zou ook niet echt op sociale dingen zitten te wachten, en al helemaal niet de hele ochtend bij een sportwedstrijd van haar kinderen.
Dat heb ik ook met iemand, maar de verwachtingen over en weer zijn bij ons wel duidelijk en die lijken hier juist helemaal scheef te lopen/van 1 kant te komen.
Ja of het is iemand die gewoon heel graag vrienden wil en door enthousiasme signalen verkeerd oppikt. Of snel over iemand heen walst, dat je geen nee kan zeggen. Dat is wat ik dan eerder lees.. Maar dat weten we niet natuurlijk dus kan er verder niet over oordelen.
Ik snap heel goed dat je geen zin hebt in die wedstrijd, maar ik vind het wel gek dat jij haar hulp wel aanneemt en zodra zij jou iets vraagt je er geen zin in hebt. Zij vindt die wedstrijd belangrijk genoeg om jou mee te vragen, maar ik lees daarvoor geen begrip van jou, het is vooral lastig want zondag en uitslapen etc... Dus ik zou me daar overheen zetten en tóch gaan, en dan je best doen het gezellig te houden door bv wat te eten mee te nemen ofzo. Óf ik zou het afzeggen en haar hulp voor bv het aanschaffen van een auto en het ophalen van je kinderen ook niet meet aannemen. Afzeggen en toch hulp blijven aannemen bij van alles zou ik echt niet ok vinden.
Ik heb liever dat iemand dit eerlijk tegen me zegt dan met een tactische rotsmoes kom waarvan ik eigenlijk al kan invullen dat die verzonnen is.
Meegaan naar zo’n wedstrijd kan zij trouwens best zien als ‘hulp’ ipv enkel ‘sociale activiteit’. Misschien zit ze daar doorgaans alleen en vindt ze dat echt niet leuk? Heeft ze echt even behoefte aan iemand die daar met haar is en die meedoet met het aanmoedigen van haar dochter.
Ik ga niet op iedereen apart reageren. Ben aan het werk, dus heb niet veel tijd. Mocht ik iets gemist hebben, dan zeg het vooral. Ik lees een hoop aannames en oordelen. Dat snap ik, aan de hand van het verhaal en de minimale info. Maar dingen als egoïst en "dat valt me van je tegen" vind ik niet terecht. Merk dat ik het niet goed kan verwoorden. Ik zal toch even apart gaan reageren. Even als extra info, zondag is mijn enige kinderloze dag, dus de enige dag waarop ik uit kan slapen / écht goed het huishouden kan doen / een relaxte dag kan hebben.