Dat vind ik weleens een lastige.. Ik heb ook die neiging (heb zelf alleen nog maar een moeder), maar ik geloof niet dat ik m'n man er een groot plezier mee doe als ik m'n moeder in huis zou nemen Andersom weet ik eerlijk gezegd ook niet of ik mijn moeder daar nou echt een plezier mee ga doen. Maar feit blijft dat het soms verdomd lastig is om maar 1 ouder te hebben. Die is al alleen dus wil je niet ook nog op (hoge) leeftijd alleen achterlaten..
Wij hebben zo'n hoog raam. Maar in de winter gaat dat maar weinig open. Wel laten de kinderen heel vaak de deur openstaan, dus gelucht wordt er wel En idd goede afzuiging erin
Hoe groot het raam is maakt niet uit als het maar open kan en daglicht door laat. Ik zou dat echt missen als ik dat niet zou hebben.
Wat frustrerend lijkt me dat. Juist hier word goed naar moeders geluisterd. Bij de huisarts dan. In het ziekenhuis wat minder.
Opeens ben ik zo blij dat mijn zoon op logopedie zit omdat hij niet echt praat. (Net 2) Ik zou echt hardop zeggen dat die niet van mij is.
dan heeft hij vast mijn moeder gezien. Zij liep jaren terug een keer over straat en daar speelden een paar kinderen. Daarmee praatte ze even. Hoe het gesprek ging weet ik niet, maar de uiteindelijke conclusie van die kinderen was wel dat ze sprekend op een heks leek Geweldig om gelachen natuurlijk en dat wordt nog regelmatig aangehaald.
Ik vind het ook heel bijzonder. Was misschien wel die periode dat dat niet standaard gedaan werd? (ik weet niet meer precies uit welk bouwjaar dat huis was, denk ergens uit de jaren '70) We wonen nu in een huis waarin ook maar een mini-raampje in de badkamer zit. We hadden het er laatst nog over dat dat en super onhandig is (idd. o.a. vanwege het weinige licht), maar ook super stom in het geval van ons huis, want aan die kant staan geen huizen dus het is niet zo dat het raam perse klein moest zijn tegen de inkijk ofzo..
Mee eens. Maar dat is gelukkig niet aan de orde. Hulpbehoevend gaat ongetwijfeld ooit komen. Daar passen we dan wel een mauw aan. Eenzaam zie ik echt niet gebeuren daar. Bij niemand in dat buurtje. En ze heeft er echte vrienden.
Badkamer zit bij ons in het midden. Dus ook geen raam. Wel een raam vind ik ook veel fijner. Maar gooi hier ook gewoon de deur open. En heb goede verlichting. Opmaken doe ik niet. Dus daar heb ik dan weer geen last van. En anders gewoon een mooie kaptafel met spiegel in de slaapkamer
Dat ik voor het eerst in járen zelf echt ziek ben. Maar dan ook echt griep hè. Pijn in m’n benen, niet door m’n neus kunnen ademen. Snipperdesnip verkouden, koud, zweterig, bah! En het allerergste van griep hebben, is daarbij ook nog (kleine) kinderen Want die snappen dat niet, terwijl ik het liefste de hele dag in bed zou liggen ipv boterhammetjes smeren, drinken pakken, ze entertainen, enz. Gelukkig voor mij heeft mijn man vandaag vrijgenomen voor mij, zodat ik wel tot 1 uur vanmiddag heb kunnen slapen en daarna op de bank heb kunnen liggen. Maar ja, hij moest ook boodschappen doen natuurlijk èn m’n auto wassen (wilde hij zelf) maar in dat half uur dat hij weg was, kon ik even aan de bak. En dat viel zwaar Ik heb geeneens zin in sporten met hem vanavond en dat zegt heel wat Geloof dat m’n man daarover nog het meest verbaasd was
Dat slaat ook nergens op als ze zo reageren. Ik las ooit een interview met een arts. En 1 uitspraak is me altijd bijgebleven. "Als de moeder een niet-pluis gevoel heeft, dan ga ik altijd verder onderzoeken. Ook al lijkt het ogenschijnlijk niks. Die intuïtie van een moeder moet je nooit onderschatten" @hummeltje5 Sterkte ❤ en gewoon doordrammen dus in dit geval.
Ik zou zelfs mijn oma nog in huis nemen als ze straks niet meer zelfstandig kan wonen. Mijn man en ik hebben het daar vaak over gehad en gelukkig denkt hij er net zo over. Mijn moeder roept nu al bij voorbaat dat ze als ze alleen komt te staan echt niet bij ons in huis zou willen (omdat ze ons niet wil belasten) en dat ze veel liever naar een bejaarden tehuis gaat waar ze activiteiten kan doen met andere ouderen zoals bingo, kaarten enz. Zij begrijpt dan weer niet dat mijn oma zelfstandig alleen wil blijven wonen. Want ondanks dat we (de familie) elke dag bij haar langs gaan is ze alsnog heel veel uur op een dag alleen.
Ik verbaas me net over de woordenschat van mijn dochter. Ik mopperde op haar omdat ze niet wilde slapen en maar bleef klieren. Een paar minuten later ligt ze snikkend in bed. Ik vraag waarom ze huilt. Zegt ze "omdat je me gekwetst hebt mama" dat zeggen wij hier nooit dus vraag hoe ze daar bij komt!? Zegt ze "dat heb ik van mezelf en dat betekend dat jij me boos en verdrietig tegelijk hebt gemaakt"....
Gevoelsmatig zou dat een dikke ja zijn. Praktisch... nee. Niet echt. Maar ik snap helemaal wat @GossipGirlxoxo hier bedoelt. En ik vind het heel mooi hoe zij hierin staat. Zorg voor elkaar.
Ik zou dat ook zo doen bij mijn ouders, maar zelf willen ze dat absoluut niet. Ze voelen zich ook al heel bezwaard dat ik ze nu kom helpen, terwijl ik dat dus de normaalste zaak van de wereld vind.
Ja absoluut, zorg voor elkaar. Die ouderen hebben ook allemaal voor ons gezorgt toen wij jong waren en zorg nodig hadden. En dit deden ze met liefde! Het kan toch niet zo zijn dat de dank die ze hiervoor krijgen, als ze zelf zorg nodig hebben, is dat ze alleen in een kamertje zitten te wachten tot ze eens per week (als ze geluk hebben) bezoek krijgen en een keer fatsoenlijk verzorgt gewassen worden door een vreemde die daarvoor weinig tijd heefr slecht betaald krijgt in de zorg.
Wij hebben ook een huis uit de jaren 70 met een inpandige badkamer. Deur gaat hier ook open en dan lucht het.
Onze badkamer zit tussen 2 kamers in, wij hebben sinds 10 jaar een goede ventilatiesysteem. Tijdens het douchen op de hoogste stand en daarna nog een half uur, geen last van schimmel.