Mijn man en ik zijn getrouwd in gemeenschap van goederen (8 jaar). In de tussentijd hebben mijn ouders veel vermogen opgebouwd met hun onderneming (meerdere miljoenen). Zij hebben ons al regelmatig geld geschonken en hebben aangegeven dat ze het liefst zo veel mogelijk bij leven willen schenken (ipv als ze dood gaan). Nu willen ze graag dat ik op laat nemen dat schenkingen die ik ontvangen heb bij overlijden van mij naar de kinderen gaan. Mochten die er niet meer zijn dan zou het naar mijn familie moeten gaan. Kortom ze willen het geld in de familie houden (scheiding hebben ze sowieso uitsluitingclausule voor). We zijn inmiddels bij de notaris geweest en we kunnen dit regelen door via huwelijkse voorwaarden schenkingen en erfenissen uit te sluiten. Mijn man is door dit alles gekwetst dat hij overal van wordt uitgesloten en vindt het stom om die voorwaarden op te nemen. Ik begrijp dat wel maar aan de andere kant begrijp ik ook dat mijn ouders hun geld willen beschermen. De reden dat mijn ouders het zo willen doen is dat stel er gebeurt iets met mij dat het geld dat veilig is gesteld voor de kids. En niet dat mijn man het bijv opbrast met een nieuwe partner. Ik vind het lastig wat ik nu moet doen. Het is natuurlijk ook een situatie waarvan ik hoop dat die nooit van toepassing is. In de tussentijd kunnem we gewoon samen gebruik maken van de schenkingen (wat we opmaken is dan weg, tenzij het in het huis bijv zit). Wat vinden jullie hiervan?
Mijn opa en oma hebben dit in hun testament staan. De koude kant krijgt helemaal niks mocht directe familie wat overkomen. Ik snap dat wel, mijn man trouwens ook. Ze hebben er hard voor gewerkt dus ze mogen zelf ook bepalen hoe ze het allemaal willen. Mijn man ziet het ook niet als afwijzing.
Je ouders kunnen dit ook regelen in hun testament, ondanks dat jullie in gemeenschap van goederen zijn getrouwd. Mijn ouders hebben de 'koude' kant uitgesloten. Als ik het geld krijg dan mag ik zelf bepalen of ik het deel met mijn man maar mocht mij iets overkomen dan gaat het geld naar mijn kinderen. Snap je man ook wel maar als het om zon groot bedrag gaat snap ik je ouders ook wel.
Mijn ouders hebben het voor de erfenis opgenomen dat het niet naar de koude kant mag gaan. Maar voor de schenkingen kan dit volgens mij niet omdat ze dan nog leven waardoor het testament niet in werking treedt.
Mijn vader heeft een uitsluitingsclausule voor “de koude kant” laten opnemen. Dus inderdaad zolang we samen zijn is het van ons maar mocht het ooit mis gaan (scheiden) dan is het niet van hem. overigens heb ik niet nagedacht over bij overlijden van mij. Volgens mij gaat dan al mijn nalatenschap naar mijn man en als hij overlijdt naar kinderen. Dat vind ik dan ook goed hij gaat immers dan alleen al dan niet met nieuwe partner voor de kinderen zorgen (en geloof dat hij ook het beste met onze kinderen voor heeft en niet al dat geld zou verbrassen) Maar goed daar mag ik me blijkbaar wel wat meer in verdiepen besef ik me nu. En schenkingen die we nu krijgen (want die krijgen we) tja die zitten in het huis of staan op de spaarrekeningen voor de kinderen en/of kopen we dingen van (auto, verbouwing) Als we nu uit elkaar gaan is dat dus pech dan verdelen we ook dat. overigens snap ik beide kanten. Mijn man vond die uitsluitingsclausule al vrij koud maar ja ik vind dit wel de keuze van mijn ouders en hij uiteindelijk ook.
Tja, dat is vervelend voor je man, maar ik begrijp je ouders. En je man geniet nu toch gewoon lekker mee van het geld dat jullie krijgen? Ik zou meegaan in de wens van je ouders en er daarna gewoon niet meer over nadenken. Even een zakelijk dingetje afhandelen en dan back to life. Ik denk dat jouw man zijn gekrenkte ego wel weer te boven zal komen.
Mijn ouders hebben ook een uitsluiting voor de koude kant in hun testament staan. Voor de schenkingen gaat dat helaas niet. Mocht dat in toekomst ooit wel kunnen dan zullen zij daar zeker gebruik van maken, niet omdat ze een hekel aan mijn man hebben, maar omdat ze willen dat het geld in de familie blijft. Aan huwelijkse voorwaarden heb ik eerlijk gezegd nooit gedacht. Mijn man vindt alles best en is al lang blij dat mijn ouders überhaupt de financiële middelen hebben.
Ik snap je man juist. Zou voor mij ook echt niet goed voelen als mijn man het geld niet zou krijgen. Het is de man waarmee ik mijn leven deel, kinderen mee heb gekregen en ik dus blijkbaar hoog heb zitten. Dan zou ik het echt heel raar vinden als mijn ouders diezelfde man niet in staat zouden achten om verstandig met dat geld om te gaan in geval van overlijden (of er moet al een specifieke aanleiding toe zijn).
Toen mijn schoonmoeder stierf kwam uit het testament naar voren dat ze omschreven had dat het voor haar kinderen was (en een apart deel is benoemd voor de kleinkinderen), niet voor de 'koude kant'. Ik kon dat best begrijpen. In de tijd van het opstellen ging niet iedereen van de aangetrouwde kant goed met geld om in haar ogen. En je kunt ook geen onderscheidt maken tussen je aangetrouwde kinderen. Wel is het wat apart om in de praktijk ten uitvoer te brengen. Het bedrag is namelijk gewoon op onze spaarrekening gegaan en in de tijd erna hebben we wat grotere uitgaven gedaan, o.a. aan ons huis. Het is dus niet zo dat zijn geërfde deel dus steeds als apart deel op onze rekening benoemd staat, en we al onze uitgaven van alleen een deel van ons oorspronkelijke spaargeld doen ofzo, dit bouwt ook gewoon maandelijks op een soms gebruiken we een deel. Onze spaarrekening is gewoon van ons samen. Het is dus ook niet zo dat dit deel bewaard blijft en alleen hij mag hebben mochten we gaan scheiden. Wat dat betreft blijft t wel een gek iets omdat ons geld wel gezamenlijk is. We komen overigens uit eenzelfde soort gezin en mocht onze laatste ouder (mijn vader) overlijden zal er ongeveer hetzelfde vrijkomen. Wat dat betreft zijn er geen hele grote verschillen. Ik kan het ergens wel begrijpen. Maar de uitvoer op lange termijn lijkt me wel soms lastig.
In tegenstelling tot wat hierboven al werd genoemd, schenkingen kunnen wel degelijk jouw privé vermogen worden. Je ouders moeten dan schenken met en uitsluitingslausule. Moest even kijken hoe het ook al weer precies zat, dus heb even gegoogeld. Ik zou zeggen, doe dat ook, er is genoeg over te vinden, bijvoorbeeld dit artikel: https://www.rendement.nl/successiewet/nieuws/schenking-met-uitsluiting-valt-nooit-in-de-gemeenschap.html
En hier nog een artikel (al wat ouder) waarin ook de situatie staat dat zo'n of dochter komt te overlijden: https://www.belastingbelangen.nl/artikel/Uitsluitingsclausule_bij_schenking_wat_en_hoe Maar de notaris zou jullie (of je ouders) dit toch haarfijn uit moeten kunnen leggen? En snap dat het een lastige situatie is. Jij zit er nu tussenin.
Dit inderdaad, je ouders kunnen dat ook zelf. Mijn schoonvader wou het ook en die heb ik ook geadviseerd het dan zélf te regelen ipv ons daar mee op te zadelen. Dat zou ik dan ook aangeven bij je ouders. Dan drijft t ook geen wig tussen jou en je man.
Ik zou het op een andere manier proberen op te lossen. In jouw mans plaats zou het me niet kunnen schelen dat ik het geld niet kreeg, maar wel dat mijn schoonouders zouden bepalen dat wij ons huwelijk zouden moeten aanpassen, daar hebben zij niks mee te maken.
Hoe gaat dat dan in de praktijk? Je ouders schenken jullie geld, of eigenlijk jou. Jullie zijn in gemeenschap van goederen getrouwd dus ik neem aan dat jullie geen gescheiden financien hebben. Hoe weet je nou welk geld je waar aan uitgeeft en mocht jou wat overkomen hoeveel geld van de schenking nog over is?
Mijn vader had ook een uitsluitingsclausule in zijn testament staan en waarschijnlijk krijgen we binnenkort ons kindsdeel. Wij zijn ook getrouwd in gemeenschap van goederen. Iemand idee hoe dat werkt. Ik wilde iig een rekening op mijn naam openen op het daar op te laten storten, ook omdat ik nog niet weet wat ik ermee wil gaan doen. Maar stel ik stort een deel in de hypotheek, dan valt dat toch onder de huwrlijksgemeenschap?
Mijn ouders hadden ook het uitsluitingsclausule in hun restament staan en ze zijn beiden al overleden. Het gaat in dit geval niet om miljoenen hoor. Maar een groot deel van het geld heb ik in ons huis gestopt. Het deel wat nu nog over is, is een stuk weer aangevuld met de erfenis van zijn vader en mijn oma en eigen spaargeld. We hebben het deel van mijn ouders nooit apart gehouden van de rest. Aangezien mijn man meer verdient dan ik, en ook meer spaargeld inlegt is het nu nog erg onduidelijk welk deel dan nog van mijn ouders zou zijn. Dus stel dat wij gaan scheiden...tja geen idee hoe dat dan gaat. Het is echt geen megabedrag zoals bij jullie maar toch. We hebben het er eens met een notaris over gehad en die gaf aan dat je kunt afspreken welk deel naar wie gaat in het geval van scheiden bijvoorbeeld 80/20%. Maar dit hebben wij nog niet gedaan.
Als notaris: goed administreren en bijhouden, opschrijven enz. Anders kun je bij een echtscheiding echt niets aantonen (wat van jou is). Voor rechters is dit echt een crime en uiteindelijk nemen ze dan gewoon 50/50 hoor als ze er niet uitkomen Een uitsluitingclausule is al geldig als je het overmaakt als ouders met de vermelding “uitsluitingsclausule” zelfs zonder overeenkomst
Dit zijn echt vraagstukken voor een jurist en niet echt eenvoudig. Maar als je er allemaal achter staat is er genoeg mogelijk. Overigens vind ik het opmerkelijk om 8 jaar geleden voor een gemeenschap van goederen te kiezen. Toen zat er toch ook al geld in de pijplijn? Slechte voorlichting eigenlijk.
Wat @Aries zegt. Ik zou er zelf wel moeite mee hebben als me wordt gevraagd dit zelf te regelen. Wat ook door anderen is gezegd; hoe hou je dan bij welk deel van het gezamenlijk geld van jou is en welk deel van jullie samen? Bovendien zou het me tegenstaan om echt op mijn centen te gaan zitten en het als "van mij" te beschouwen. Aan de andere kant gaat het bij jullie blijkbaar om heel veel geld, dan snap ik wel dat je bij scheiding dat niet volledig gaat splitten. Ik zou overigens nog steeds mijn ex partner een deel van het geld gunnen. Ook bij overlijden vind ik het niet meer dan normaal dat de partner die achterblijft het geld (tijdelijk) krijgt zodat die voor de kinderen kan zorgen. Bij zo'n groot bedrag zou ik dan eerder afspraken maken over hoeveel van dat geld op z'n minst voor de kinderen wordt bewaard voor studie, aankoop huis ed. Maar ik zou zelf ook niet zomaar bijvoorbeeld een half miljoen aan mijn kinderen willen geven als ze nog jong zijn. Ik zou het eerder gedurende het leven geven voor specifieke zaken en later misschien jaarlijks schenken of iets dergelijks. Je loopt namelijk het risico dat veel geld een jong persoon lam legt in z'n ontwikkeling. Ik zou even los komen van de wens van je ouders, en vooral samen in gesprek gaan hoe jullie het samen zouden doen en wat jullie zelf redelijk achten. Als gelijkwaardige partners.
Wij hebben een soortgelijke situatie en hebben dit ten tijde van het huwelijk al geregeld. Als wij uit elkaar gaan kan de ene partner geen aanspraak maken op het familievermogen van de ander en bij overlijden gaat het naar de kinderen. Wij kregen het verzoek vanuit de familie om dit te regelen, maar de familie heeft dit wel voor ons betaald. Overigens is hier wel heel goed samen over gesproken om gekwetste gevoelens te verhelpen, want de gevoelens van jouw man leefden ook wel een beetje. Maar omdat er nu ook al genoten kan worden van het geld dmv schenkingen is het ook goed, de ander word niet compleet buitengesloten oid. Vond het ook een lastige situatie. Laat Ik je goed adviseren wilde ik zeggen, maar dat heb je al de gedaan. Dan zou ik vooral samen in gesprek gaan om de nare gevoelens weg te nemen. Zo zonde als geld alleen maar voor gezeur zorgt.