Zij is diegene die haar zin heeft gekregen tot nu toe, anders was de hond toch in de eerste plaats al nooit meegegaan? Hij is niet diegene die een hond heeft aangeschaft.
tja ik hou ook niet van honden maar ik vind dat je vriend te ver gaat en dat jij te ver bent meegegaan daarin
Ja dat mag natuurlijk, er anders over denken. In de basis had Ts nog geen kinderen, wel de hond. Vriend ging ermee akkoord, dan moet hij nu niet gaan janken vind ik. Wie A zegt, zegt B. Een relatie heeft bij mij geen kans van slagen als ik mijn kat niet mag meenemen of als mijn partner haar opsluit.
Wilde zij niet idd. Dus of ze had dan niet met hem moeten gaan samen wonen of toen een ander plekje voor de hond moeten zoeken, dan niet nu gaan zeuren dat vriend niet blij is met de hond, dat wist ze toen ook al wel
Dat klopt de grote verliezer is de hond... die had een beter huis moeten krijgen. Beter ingewisseld worden door een man dan de rest van je leven in een kooitje.
Hij had niet zoveel keuze denk ik... ze was zwanger van zijn kind. Ze had er ook van te voren bij na kunnen denken dat dit misschien niet zo goed uit zou pakken.
Dat vind ik wel een beetje een omgekeerde wereld. Het gaat hier om zijn gedrag naar haar en naar de hond. Zij had niet van tevoren kunnen weten dat hij op deze manier om zou gaan met de situatie. Hij is degene die zijn eigen gedrag in de hand heeft.
Nee hoor hij kon zeggen dat beest komt er hier niet in. Aan haar de keus dan of ze met of zonder hond verder zou gaan. Huisdier geeft verantwoording. Je moet er goed voor zorgen want ze zitten in een afgankelijkheidspositie.
Ik ben het niet woord voor woord met @suus1983 eens, maar vind wel dat ze een goed punt heeft. Ts heeft een hond gekocht, zij is dus verantwoordelijk voor het welzijn van die hond. Wanneer bij het samenwonen in huis van vriend al duidelijk is dat hij een hond echt vreselijk vindt en er dus steeds woorden over komen. Had TS bij het samen kopen van een huis al na kunnen gaan dat dat niet gaat veranderen en moeten beslissen wat het beste voor de hond is. Ik denk dat we wel unaniem kunnen stellen dat de hele dag in de bench, die irritatie van die man naar de hond toe.....niet vallen onder het beste voor de hond. Als de hond van TS de rest van zijn leven zo deels ongewenst en opgesloten moet leven....verkoop hem dan a.u.b. Er zullen vast mensen zijn die hem graag een fijne ouwedag willen bieden.
Bedankt voor alle reacties meiden. Dat het belang van de hond voorop moet staan en dat zij een goed leven moet hebben, staat wat mij betreft buiten kijf. Gelukkig werkt mijn vriend 4 dagen in de week en uiteraard mag ze dan wel uit de bench. Ook in de zomer laat ik haar lekker in de tuin. Ik heb 4 jaar geleden geprobeerd een ander huisje voor haar te vinden. Dat is niet gelukt. en nu ben ik weer bezig. Ze is een Amerikaans Bulldog en daarom willen helaas veel mensen haar niet hebben. Wat ik het lastige van de situatie vindt is dat mijn vriend niet zegt dat hij wil dat de hond het huis uit gaat. Hij zegt alleen wat hij er van vindt en wat hij niet acceptabel vindt. Hier is geen enkele discussie over mogelijk. Het is aan mij om hier een passende oplossing voor te vinden. Ondertussen voelt hij zich niet gehoord en niet gezien als de hond ook maar iets doet wat hij niet wil. Hopelijk lukt het om de hond een nieuw plekje te geven, maar dit gaat zo tussen ons in staan. Hij vindt dat hij al die jaren heel erg tolerant is geweest en dat de hond een nieuw huisje geven de enige keuze is. Maar dit is wel mijn keuze, want dat heeft hij nooit zo gezegd en nooit van mij geeist. Terwijl ik in mijn ogen niet anders kan. Pff ik ben echt intens verdrietig onder deze situatie.
@Kyra77 Een goed gesprek met je vriend is sowieso wel een goed idee. Zijn gedrag is enorm kinderachtig. Het zou prima kunnen dat er meer aan de hand is zoals andere al opmerkte. Hopelijk kan hij dit in een rustig gesprek uiten als je hier naar vraagt.
Even los van de hond, zijn er meer kwesties die hij op een soortgelijke manier aanpakt? Het klinkt of hij jou erg in een hoek drukt.
op het moment dat hij dit zegt zou ik hem duidelijk maken dat je een hond had voordat je samen een huis ging kopen dat je vind dat hij daar over had moeten nadenken, dat ik de hond niet wegdoe etc etc etc en dat het aan HEM is om een passende oplossing te zoeken want hij vind het een probleem geen discussie mogelijk tja die zou ik hem ook terug geven hij voelt zich niet gehoord........voel jij je wel gehoord door hem dan?
Ja dat mag je vinden. Ben het er alleen niet mee eens. Ze hadden het beiden nooit zover moeten laten komen. Hij is het duidelijk zat.
Hij is niet duidelijk. Hij is gemeen. Hij zegt niet duidelijk wat hij wilt puur zodat hij later niet de schuld kan krijgen. Wees en vent en zeg dat ze die hond weg moet doen.. En nee ik ben géén honden mens. Maar je kunt gewoon niet zo net mens en dier om gaan.
Natuurlijk zegt hij dat niet. Dan snap je toch al wat er vervolgens gebeurt? Het is allemaal zijn schuld. En nee, wat hij doet kan niet, maar dat is het moment waarop zij voor de hond op moet komen en zeggen dat ze dat niet pikt.
Met andere woorden je doet dus wat die zeurende kerel wil en dat is dat alleen JIJ je aanpast en meneertje maar mopperen want och och... hij is zo vreselijk zielig en voelt zich zo vreselijk ongehoord. Eikel. Sorry dat ik het zo zeg maar een ander woord heb ik er niet voor. Vreselijk dat soort mensen die levende dieren als een ding zien omdat ZIJ het niet kunnen handelen en iedereen zich maar aan hen moet aanpassen. En eigenlijk moet jij je ook schamen dat je hier zo in mee gaat. Je kunt genoeg doen, je kunt eens een ruggengraat kopen en tegen je man zeggen dat meneertje o zo fantastisch is dat hij al zo vreselijk tolerant is geweest maar er nog maar een paar jaar tolerantie tegenaan plakt want die hond was er al.
Een man die klaagt dat ik teveel weg zou zijn met mijn hond, die alleen maar loopt te klagen en niet duidelijk wil zeggen wat hij wil zodat de schuld niet bij hem, maar bij mij ligt en het dus echt mijn eigen keuze en schuld zou zijn om de hond weg te doen. Dat zou absoluut niet mijn man zijn. Ik kies een dier niet boven een mens, maar in dit geval zou ik voor mijn eigen geluk kiezen ipv voor een man die me onderdrukt. Want dit is eerlijk gezegd wat ik tussen de regels door lees. Als je een relatie hebt gun je elkaar dingen, omdat je van elkaar houdt. Dat een hond verhaart en stinkt, ja ik snap dat je dat als niet hondenliefhebber niet prettig vindt. Maar haal er geen dingen bij als dat je partner teveel tijd kwijt is aan de hond. Alsof ze hele dagen weg is met de hond. Ik kan me niet voorstellen dat een man die zo omgaat met deze situatie, in andere situaties wel de begripvolle partner is die zijn partner de wereld gunt.