Zo heb ik bij Lucas niks gemerkt van sprong 4. Terwijl ik hier wel andere verhalen las. Tot nu toe ook nog geen slaapregressie gehad. En onze oudste had daar huist veel meer last van. Hier zijn de kindjes op de opvang. Ik huishouden doen. Zolang ik in beweging blijf gaat het redelijk met mijn rug. Zitten of stilstaan is funest. Waarschijnlijk vamavond spijt. Maar ja.. thuis moet toch ook een keertje schoon..
A heeft vanochtend eindelijk gepoept! Ik rook het dus ging verschonen maar het was vrij weinig. Gelukkig lag z’n luier er nog onder want hij ging nog even lekker door met poepen. Blij dat ie het kwijt is. Daarna heeft ie even geslapen. Nog niet heel lang maar toch weer even zelf ! Zelfs met speen, geen idee waarom nu wel maar helemaal prima. Nu voeden en straks even een stuk met de hond lopen. Hopelijk slaapt A dan weer even in de wagen. Eind van de middag gaan we op verjaardag, dan zal er van slapen niet heel veel komen denk ik. Maar daar gaan we niet lang heen dus dan slaapt ie daarna vast wel weer. Gisteren was een slechte dag qua slapen en vannacht kwam ie om 01.15 en 04.30 en was om 06.00 weer wakker en aan het huilen. Op mijn man verder geslapen.. hij is dan echt nog wel moe. A drinkt de laatste tijd ontzettend onrustig aan de borst (overdag) - echt bewegen, overstrekking enzo. Zo vervelend! Iemand ervaring mee? Hij wil wel steeds verder drinken maar beweegt zooo veel en laat steeds los. En dan ineens drinkt hij weer even rustig. Het is ook niet bij elke voeding.
Oeff ja mijn man heeft de oei ik groei app op zijn telefoon staan maar die komt morgenavond pas weer thuis. Ik denk dat het dan mssn idd het sprongetje is.
Vanaf maandag zit mijn dochter in sprong 5 volgens de oei ik groei app. Hopelijk is deze minder heftig dan sprong 4. Daar heeft zij erg veel last van gehad. En ik heb sinds gisteren ontzettend last van ontzwangeren. Rillingen. Slechte concentratie vermogen. Nachtzweten. Bah.
@RoseMurphy Als V onrustig drinkt, heeft hij vaak last van krampjes. Of het tsr komt niet snel genoeg, dan heeft hij geen geduld Nu hij 5 maanden is drinkt hij helemaal onrustig, omdat hij alles hoort en ziet
hou op schei uit! Hier aanhappen dan loslaten eens vrolijk rond gaan kijken en weer aanhappen enz. En dan tussendoor nog even lief lachen, openbaar voeden is echt een uitdaging.
Momenteel volg ik de klok om niet in het openbaar te voeden. Hier terwijl dat ze drinkt gebruikt ze mijn borst als boksbal. En als ik ook maar een woord durf te zeggen begint ze te schaterlachen.
Pfff zit er even doorheen hier. Vanmorgen super leuk gehad met beide kinderen heerlijk buiten geweest, rondje gelopen van ongeveer een uur. Tussendoor even tekeningen bij opa en oma door de bus gedaan want die liggen ziek thuis. Vanmiddag poept onze dochter der broek weer helemaal vol (tot onder se rand van der broek en het liep langs der benen, sorry voor de details). Wist niet dat het zoveel was dus drong aan dar ze zelf der broek uit moest doen. Dit wilde madam njet en begon keihard te krijsen na 10 minuten is ze op de grond in slaap gevallen. Ondertussen ligt L op bed ook te huilen omdat hij moe is. E wil niet mee naar boven om te douche, dus die sjouw ik naar boven ik dus ook onder de stront. Zij in de douche, badkamer er ook helemaal onder want ja meewerken doen we niet aan. Tussendoor regelmatig maar naar L om te troosten en die op een gegeven moment maar mee naar de douche genomen Leuk joh kinderen *klaagmodus uit En proberen zen te worden en zoeken naar een oplossing voor onze dochter der zindelijkheid*
Zijn jullie kindjes ook zo actief? Om haar pamper aan te doen een gevecht van 5 min. Continu met haar benen joepen. Als ik niet oplet ligt ze met haar hoofd van het Luierkussen. Liggen en zitten lukt nog amper. Constant rechtstaan aub en dan dansen als M. Jackson. Heb haar de skip hol gekocht en daar mag ze haar 20 min per dag in uitleven. Is super blij als ik haar erin zet en huilen bij het uitnemen.
Oef. Ik wil zó graag op alles en iedereen reageren maar het lukt me gewoon even niet. Echt oprecht sorry want ik post alleen maar dingen over mezelf. Maar ik ben gewoon zó moe (serieus, het slapen gaat eigenlijk hartstikke goed). Ik denk ook omdat ik gewoon enorm streng voor mezelf ben. Werk is mega druk (maar zó leuk), weekenden zijn niet te doen (de kinderen willen aandacht en ik besluit ook onze eethoek te gaan schilderen.. even erbij..). Voor de laatste heb ik hulp ingeschakeld. Mijn broer komt dus dit weekend schilderen. Maar ik ben zó gigantisch onrustig, wil alles tegelijk. En hoe goed ik het allemaal ook weet, ik 'moet' van mezelf alle ballen hoog houden en maar doorgaan.. Ik sta dus altijd 'aan' en heb het idee dat mijn perfectionisme en drang om alles onder controle te houden me een beetje gaat opbreken. Ik ben er dus over na aan het denken of ik een keer hulp in wil schakelen en de huisarts zal bellen. Ergens voelt dit als zwak maar ergens ook niet, want ik wil mijn gezin gewoon niet te kort doen. Maarja, wat moet ik dan zeggen? 'Ik heb niks te klagen, alles gaat goed maar ik vind het hebben van kinderen zwaar?' Die zullen ook wel denken... niet een beetje gênant?
Oh en over baby O heb ik eigenlijk niks nieuws. Hij drinkt goed, moppert wat na de voeding dus ben langzaam aan aan het ophogen, hij slaapt door, lacht ALTIJD en heb nog nooit wat gemerkt qua sprongen. Broer O was een droombaby, maar deze? Jeetje mina waar hebben we deze aan te danken. Nog een reden waarom ik van mezelf niet 'mag' klagen. Onze oudste is momenteel meer een uitdaging maar ik probeer vooral heel veel geduld te hebben en dingen niet al te persoonlijk te nemen. Ik bedoel, het is een kind. Maar momenteel verdraagt ie mij totaal niet (echt álles is papa). Op onze dagen samen hebben we zeker wel lol, en als we als gezin weg gaan ook. Maar hier thuis is het alleen papa papa papa. Mama staat zo ongeveer gelijk aan een woede aanval..
Oeff fantastische middag gehad. B in badje gestopt en daarna viel hij zowat direct in slaap. Hij heeft bijna 2,5 uur geslapen!! Rond half 3 werd hij wakker. Toen een flesje klaargemaakt en sindsdien was godzilla er weer constant jengelen, zeuren, huilen. Pfoe het leek niet te stoppen. De tijd tot zijn volgende fles ging zoooooo langzaam Flesje gegeven en meneer begon weer te draken uiteindelijk om 19:15 hem in bed gelegd en de timer weer op 10 minuten gezet. Na 10 minuten nog steeds brullen dus wou naar hem toe lopen, hoorde ik bij zijn deur dat hij steeds rustiger werd. hij gaat dus de nacht vanaf half 8 dus al in ik ben benieuwd hoe onze nacht nu gaat lopen. Ik hoop dat hij weer eens doorslaapt tot minstens 7:00 uur maar ik ga er niet meer van uit. (Hopen blijf ik toch) poeh ik ben moe. Heb keel en hoofdpijn. Morgen is manlief weer thuis! Kan niet wachten!! o ja en ons badzitje is binnen! Ben benieuwd hoe B erop reageert
Reageert hij altijd zo na een flesje? En is het er kort na of na een bepaalde duur? Want dan zou het eventueel kunnen zijn dat hij die voeding zo goed niet verdraagt of misschien dat het drinken te snel gaat ofzo?
@Nina Sanders , het ís ook pittig. Ik denk dat het gewoon zwaar is, zo veel werken en 2 kinderen. Ik werkte na mijn eerste 24 uur onregelmatig, dat ging prima, na de tweede wilde ik dat blijven doen, maar na een jaar was ik er helemaal klaar mee. Ik vond het echt druk. Ik heb er toen voor gekozen om een andere baan te nemen, wat minder uur, en regelmatig. Dat maakte voor mij een wereld van verschil. Is dat geen optie, wat minder werken? Of ouderschapsverlof opnemen? Misschien dat je dan van binnen wat meer rust krijgt, wat misschien ook een goede uitwerking op je oudste zoon heeft? Ik bedenk maar wat hoor @BlauwBeertje , wat fijn dat hij zo lang sliep! Het gaat echt beter he? Super! En half 8 de nacht in gaan, L gaat eigenlijk altijd al vroeg de nacht in, ergens tussen 18.00 en 19.30 uur, maar ze krijgt wel altijd nog een late fles. Als wij naar bed gaan geven we haar half slapend een fles. Nouja, bij mij half slapend, mijn man gaat hele verhalen ophangen tegen haar Maar ze slaapt na de fles altijd direct weer verder. Zou dat helpen om de nacht beter door te komen? Eigenlijk zou het bij L niet meer hoeven gezien haar leeftijd, maar soms komt ze anders maar op 3 flessen uit, en dat vind ik echt te weinig. Hier gaat het verder goed, weer werken is heerlijk, L vindt het prima op het kdv. Ze slaapt wel iets minder, maar ach, dat geeft ook niet. Ik merk dat ze thuis ook wat langer wakker is, van 1 tot 1,5 uur is het nu 1,5 tot 2 uur.
Yep goed punt hoor. Daarom werk ik in overleg met mijn werkgever nu ook wat minder. Wil zeker de optie 36u houden maar dit is gewoon zwaar. Werk momenteel 3 dagen en 1 dag heb ik de kindjes en 1 dag heb ik helemaal voor mezelf om bij te tanken. Heb dit nu voor het eerst zo gedaan deze week want echt, ik heb het gewoon even nodig. Ik hoop dat dit ons gezin wat meer rust gaat brengen
@Nina Sanders ik zou in oplossingen gaan denken. Het is duidelijk allemaal wat veel, wat ik meer dan logisch vind. Je ziet vaak bij mensen die het eigenlijk te druk hebben, dat de ‘controlfreak’ om de hoek komt kijken. Verder helemaal eens met wat @riean zegt! @BlauwBeertje gaat echt al de goede kant op zo! Fijn’
@Nina Sanders als ik de keuze had gehad dan zou ik overwegen om m’n ouderschapsverlof in te zetten. Dat kan alleen helaas niet want vanwege de opleiding moet ik 4 dagen werken. Dus als dat kan met je werk overweeg het! En serieus ff ophouden met het huis etc, ff niks zou ik zeggen! wat je bij de huisarts kan vragen of ze een pohggz hebben dan hoef je niet meteen een verwijzing maar kan je wel een aantal gesprekken hebben. Ik zelf ben ook druk op werk vandaar dat ik minder reageer. Ik lees wel mee hehe. En ik hoop dat T vannacht weer een top nacht heeft hij werd vanochtend pas om 615 wakker voor een voeding!
Jep eens. Even minder werken is een eerste stap. Ik heb de acupunctuur opgehoogd (ik word hier echt ontspannen van) en voor nu wil ik komende week kijken wat ik nodig heb. Gewoon luisteren naar mezelf. Iets wat ik dus erg moeilijk vind omdat ik mezelf niet toesta een stap terug te doen terwijl ik aan alles aanvoel dat ik het nodig heb. Dat is een behoorlijke tweestrijd. Maar ik ga er wel uit komen hoor. Soms heb ik alleen even het idee dat ik mijn hart wil luchten of wil klagen..
Hoe zit dat dan eigenlijk. Heeft iedereen daar recht op? Ik heb dat bij de eerste nooit opgenomen en dus ook nooit in verdiept