Dat is toch meestal een reactie op een opmerking van iemand zonder kinderen die zegt "Dat zou ik nooit zo doen" of "Mijn kinderen zouden nooit ..." En nee. Je weet vooraf niet of zijn kinderen dat wel of niet gaan doen later. Daarom juist "Ik spreek je later wel".
Ik herken het verschil zeker wel. Zelf had ik ook geen idee wat het hebben van kinderen in had gehouden als ik ze niet had. Mensen zonder kinderen zien iets soms heel anders en kunnen soms ook lekker relativeren. Of juist je weer even op je plek zetten. Misschien zie je ook wel obstakels die er niet perse hoeven zijn. Waarom zou je niet kunnen gaan borrelen als bijv. Je man toch wel thuis is. Dan kun je best met je collega’s mee een wijntje drinken. En als je gewoon altijd de hele nacht kunt slapen, maar je hebt een krolse kat die loopt te miauwen is dat ook irritant, en dan kun je inderdaad denken man/vrouw, je hebt geen idee hoe weinig iemand met kleine kinderen soms slaapt, maar je kunt ook even een babbeltje maken in de trant van ja klote he, van die nachten. Ik vind het vaak ook heerlijk om te luisteren naar de bevlogen, onbevangen, levens van mijn kinderloze jonge collega’s.
Leuk is dat he. Ik heb veel collega’s van 14-22 jaar oud, heerlijk om te horen wat zij meemaken en waar zij zich druk om kunnen maken. Dat deed ik op die leeftijd ook. Verder heb ik vrij weinig mensen om mij heen die geen kinderen hebben. Daarbij ben ik een ontzettende huismus, en dat is niet vanwege de kinderen.
Hoe ik dat bedoel? Dat dingen soms anders kunnen lopen dan je van tevoren denkt Soms kom je erachter dat iets anders gaat worden dan je van tevoren denkt en zegt. Zo zei ik bijvoorbeeld vroeger; mijn kinderen gaan gewoon alles eten hoor. Dat gezeur met ‘lust ik niet’. Nou, tot ik (stief)kinderen kreeg. Je stelt gewoon je verwachtingen en denkwijze bij.
Precies wat ik ook gedaan heb; haar het gevoel gegeven dat het er ook mag zijn. Maar in mijn gedachten dacht ik wat anders. Maar dat heb ik niet laten merken. En tuurlijk kan je soms een borreltje mee gaan drinken. Dat doe ik bijvoorbeeld ook. Maar het echte spontane, als in dat ik het gewoon kan doen zonder overleg met het thuisfront, dat kan niet meer. Niet erg, maar dat was vroeger wel even anders.
Ik heb de opmerking altijd zo opgevat (en misschien @Fuddey ook wel), als ‘ik spreek je later wel..’ om te horen dat het bij jou net zo gaat/ze uren achter de iPad zitten o.i.d.
Nou dit dus inderdaad. Je moet dat ‘ik spreek je later wel’ ook niet zo letterlijk nemen. Het kan ook gewoon een zinnetje zijn waarmee je bedoelt dat het anders kan lopen als die kinderen er eenmaal zijn. Het hoeft niet te betekenen dat als die kinderen van je collega er later zijn en hij of zij geeft toch meer toe aan die tablet, dat je dan meteen met je vinger staat te wijzen; ‘zie je wel! Ik zei het toch! Wat naïef van je om dat eerst te denken’
Nou, dat was dan een ‘verkeerde’ opvatting Hij was niet zo letterlijk bedoeld. En meer ga ik er nu niet over uitleggen want ik wou het graag leuk houden
Dan zal ik er verder ook niet over doorgaan Terug on topic. Ik was hier de laatste die kinderen kreeg. Dus ik heb ook heel wat 'wacht maar.... Dat ga jij straks ook nog meemaken' te horen gekregen. Vooral van schoonzus. Het was ook met schoonzus zo dat wij altijd bij hun kwamen. Omdat zij jonge kinderen hadden. En tegenwoordig komen ze bij ons, omdat hun kinderen al bijna het huis uit zijn. Ook grappig. Laatste keer klaagde ze dat het zo stil was in huis. En ik dacht alleen maar "Wat heerlijk" We zijn heerlijk verschillend en altijd in een andere levensfase. En toch kunnen we het geweldig goed met elkaar vinden. Omdat er ook wederzijds respect en begrip is. Echte uitgaanstypes zijn we nooit geweest. Liever gezellig avondje bij iemand thuis. Met hapjes, drankje en spelletje. En ik heb het 1 keer voor elkaar gekregen om wakker te worden met een kater, terwijl er een gillende peuter naast het bed stond. Daarna echt nooit meer teveel gedronken (Peuter gilde niet echt heel hard, maar zo kwam dat in mijn brakke hoofd wel aan toen )
Ik ben het helemaal met @Fuddey eens. Ik vind veel "alwetende" moeders hier juist irritant reageren. Alsof kinderloze mensen ook meteen hersenloos zijn en niks weten. Ik vind de oordelen hier echt andersom.
En ik snap heel goed dat ouders van kleintjes of nog zwanger bijvoorbeeld zeggen: een kwartier per dag is meer dan genoeg. Ik ben het daar compleet mee eens. Alleen zitten mijn kinderen er veel meer achter. Niet omdat ik geen nee durf te zeggen, maar omdat het voor hen soms de enige oplossing is om tot rust te komen naast uren buitenspelen.
Toen ik met mijn ex in de MMM zat en we al 6 jaar bezig waren hebben we ook heel wat van die opmerkingen om ons oren gehad. Vaak in de trant van een grapje; ‘wees maar blij dat jullie hier nog geen last van hebben’ of; ‘ja neem dat biertje nog maar lekker. Geen kinderen aan je bed morgenochtend om 6 uur.’ Ook een mooie; ‘geniet er nog maar even van.’ Het was echt niet kwaad bedoeld hoor maar soms kon het zó’n pijn doen! En wat je zegt; ik let ook vaak op met wat ik zeg.
Je reactie verbaast me niet @tuc Ik had niets anders van je verwacht. En als het je irriteert, lees je het toch niet? Niemand zegt hier dat mensen hersenloos zijn. Alleen dat er anders gedacht kan worden: is dat nou zo erg? Het is maar net hoe je het leest of opvat. Ik heb vrienden die kinderloos zijn maar heel erg met ons meeleven, waar we altijd terecht kunnen en die supergoede adviezen hebben voor ons mbt de kinderen. Nee dat noem ik niet ‘niets weten en hersenloos’
Nou prima toch. Je hoeft je niet te verdedigen hoor dat je kinderen er veel meer achter zitten. Als dat voor bepaalde (jouw) kinderen helpt is dat toch prachtig?