Oehh nee zou ik echt nooit doen. Wc borstel gewoon vervangen. Emmertje waar het instaat doe ik sowieso altijd laagje chloor in, en dan om te tijd goed uitspoelen, maar nooit in de vaatwasser. Ook niet leeg.. Tandenborstel in de vaatwasser vind ik ook wat gek.. Gewoon goed afspoelen na het poetsen en om de zoveel tijd borsteltje vervangen.
Zo doen wij het ook hoor. Maar zou me daar dan wel iets bij voor kunnen stellen dat je dat zou doen. Als het toch gaat over spullen in de vaatwasser. Ik gooi er bijvoorbeeld ook sommige stukken speelgoed in af en toe.
Ik moet bekennen dat ik soms ook niet goed weet hoe te reageren hoor. We hebben best veel jongens in de familie, ook ouder dan onze zoon en ook al die pubers zijn maar hij is echt de eerste in de familie die er zo vlug mee is. Natuurlijk weten we niet hoe hij later zal zijn maar dit is zeker ook nieuw voor mij. En het is niet dat hij dit van ons heeft. Ja mijn man en ik geven elkaar best vaak een knuffel of een liefkozende aai, en bij weggaan/thuiskomen/slapen gaan een kus maar we zitten elkaar nou niet af te lebberen waar hij bij zit.
Zowel mijn man, als ik, hebben nooit "u" gezegd tegen onze ouders. Mijn kinderen hoeven dat ook niet, maar aangezien alle neefjes en nichtjes in de familie van mijn man dit wel doen ( zijn allemaal ouder), doen ze dit al van jongs af aan. Wat mij betreft is er niks afstandelijks aan. Dat zit hem mi niet in een woord of "titel ". Wij zijn binnen ons gezin heel knuffelig en open.
Mijn jongeren op m’n werk zeggen wel altijd u en op de rechtbank zeggen ze het ook tegen mij. En ‘mevrouw’. Maar dat komt ook door het soort werk dat ik doe.
Ik heb geen direct contact met klanten. Maar zit wel bij de afdeling waar geautomatiseerde brieven worden aangemaakt. We voeten meerdere labels. En bij het ene label worden klanten met u aangesproken, en bij het andere met je. Iets met doelgroepen en zo. Op een rechtbank verwacht ik niks anders dan u. Iets met respect. Ik denk dat ik u voortaan ook met u ga aanspreken @Iertje81
Nee maar wel tegen mijn opa’s en oma’s! (Inmiddels nog maar 1 oma) En tegen de oma van mijn man. Daar deed niemand dat dus zij vond het maar gek Haha inmiddels is ze het wel gewend
Nee, zelfs nooit gedaan tegen mijn opa’s en oma’s. Ooit eens een discussie met iemand hierover gehad. Diegene vond dat ik dan geen respect voor hen had. Maar dat zit voor mij niet puur in het woordje ‘u’. Ik vind ‘u’ iets afstandelijks en dat zeg ik tegen onbekenden. En dan eigenlijk vooral oudere onbekenden. Alhoewel ik zelf langzamerhand natuurlijk ook niet meer zo jong ben Dus die grens wordt wel wat anders.
Nee ben ik met je eens dat dat niet in het woordje ‘u’ zit. Het woordje ‘u’ kan namelijk op een verschrikkelijk denigrerende manier uitgesproken worden.
Inderdaad en andersom kun je met ‘je’ nog steeds heel veel respect voor iemand hebben. Ik vind het wel anders in bepaalde werksituaties (zoals de jouwe) waar het woordje ‘u’ wel wordt gebruikt om een mate van respect uit te drukken.
Maar ook daar heb ik te maken met ouders en cliënten die ongelooflijk beleefd en correct tegen en over me praten, maar dat ik liever heb dat ze ‘trut’ of ‘stom wijf’ tegen me zeggen dan dat beleefde ge-mevrouw en ‘uw opgemaakte stukken’
Ja, dat is ook weer zo. Als het totaal ongemeend is, verliest het ook zijn ‘nut’. Ik zat eigenlijk meer te denken aan het voorbeeld van als je naar de rechtbank gaat en dat je aan die ‘kant’ wederzijds ‘u’ gebruikt. Maar je brengt vast meer tijd door met cliënten en ouders dan in de rechtbank.
ik zelf niet maar ik ken wel meiden van mijn leeftijd die dat wel doen. Vond ik altijd erg gek. tegen onbekende zeg ik wel altijd u en tegen ouderen sowieso
Ik vond het ook te ver gaan........ Tot dat de aanslag en geur in o.a. theeglazen ermee verdween. Eventjes in een emmer van scheutje bleek en gekookt water en dan afwassen, weer kokend water. Als nieuw. Tot zover mijn biecht
Alleen tegen elke vreemde of t nu de cassiere is van 16 of de bakker van 50 of een willekeurig persoon op straat met een hondje die ze graag zou willen aaien (na eerst toestemming aan de baas te vragen). Altijd u en meneer en mevrouw beetje respect en manieren gaat een heel eind. Ook steevast "dank u wel" als ze een eierkoekje van de bakker krijgt of een plakje worst van de slager. Komt ze nu voorbij komt met dr winkelwagentje en wordt ZIJ afgesneden hoor je ook "pardon?!?" (was eerst beledigd "heeeeeey!" We boeken vooruitgang) Als ik mn dochter manieren probeer te leren zeg ik t ook tegen mn ouders maar meer in voorbeeldvorm. "Oma heeft u nog een beetje drinken voor mij?" bijv. Ipv "oma drinken? Of "is op, beetje meer?" (en net een beker al achter dr kiezen)
Mijn mond viel vandaag open van dochter haar rollenspel met haar poppen. 1 pop was papa 1 pop was mama. Papa komt thuis uit werk en geeft mama geld. Oh zoveel papa dank je wel dan ga ik maar snel weer shoppen. Wtf mijn moeder zat erbij die zei meteen dat ziet ze van jullie! Maar dat is echt niet zo want man komt zelden met cash geld thuis.