Pff, wat een ellende. Date heeft een uurtje geduurd. Lieve (jonge)man, ook leuk om te zien. Gewoon gezellig. En alles wat ik dacht was: ik wil naar huis. Eenmaal thuis voel ik me verdrietig en rot. Heb tinder van mn telefoon geflikkert. Denk dat we kunnen vaststellen dat ik hier nog niet klaar voor ben
@Lill, wat jammer. Hoe lang ben je nu alleenstaand? Soms heeft het ook gewoon tijd nodig om het verleden te verwerken en achter je te kunnen laten. Gun jezelf die tijd zonder jezelf daarover te veroordelen. Hopelijk ontmoet je iemand die jou wel een goed gevoel geeft wanneer je er wel klaar voor bent.
Ik ben nu ruim 3 jaar single. Maar denk dat het hele gedoe met A. zijn vader (had ik geen relatie mee) wellicht meer sporen heeft nagelaten dan ik dacht. Ik weet het niet, maakt ook niet uit. Ik vind het rot voor de man waarmee ik vanmiddag was want hij leek een 2e date wel te zien zitten.
Vervelend maar dan weet je dat nu wel. Als het niet goed voelt niet doen. Hier voor volgende week weer wat afgesproken
Heb gisterenavond ook maar meteen de knoop doorgehakt en eerlijk tegen hem geweest. Hij vond het heel jammer, wilde me graag beter leren kennen en meer dates. Maar hij begreep het ook wel en ik moest zijn nummer maar bewaren voor als ik er wel aan toe was.
Hoe zou het voor je zijn om het als vriendschap te ontwikkelen? Geen idee hoe de man daar in staat natuurlijk. Maar wat hij zelf al aangeeft, meerdere dates en zijn nummer bewaren, dat klinkt toch poditief. Zou je met hem op pad kunnen als er geen verwachting is?
Nou ja dit inderdaad. Ik zou continu toch een soort 'druk' gaan voelen als zijn gevoelens wel verder ontwikkelen. Hij gaf nu al aan me 'knap' en 'leuk' en 'lief' te vinden. Heel leuk natuurlijk, maar de basis was in 1e instantie daten voor een relatie. En daar is hij ook naar op zoek. En ik dus kennelijk niet.
Hier gaat hij vrijdag toch voor me koken. Alles is dicht en ach we hebben het wel gezellig. Ik zal de slagroom koud leggen