Ik sprak net mijn IC collega die vandaag had gewerkt. Ik ben er stil van en durf eigenlijk niet meer te schrijven wat zij vertelde.
Ach jee. Het wordt enkel nog maar erger en heftiger denk ik. Dus als je nu niks meer durft te schrijven dan geldt dat denk ik voor de komende tijd helaas. Van mij mag je de harde realiteit hier neer zetten. Het is wat het is.
O wat erg.. Zou je het misschien toch willen schrijven? Ik vind jouw uitleg altijd zo onwijs duidelijk en verhelderend. Ik denk dat mensen dat ook nodig hebben op het moment. Je kan wel cijfers in de gaten houden maar een verhaal uit de zorg zelf maakt pas echt indruk denk ik. Dan is de ernst tenminste duidelijk. Mijn team is ook al zo hard bezig. Tot en met eind april stonden er 50(!) diensten open. Binnen een halfuur was het allemaal opgelost door eigen teamleden. Ik weet gewoon niet wat ik daarop moet zeggen... Ik ben geroerd door al mijn collega's in de zorg die dit zonder klagen doen. Het is ongelofelijk en ik baal enorm dat ik niks voor ze kan betekenen nu door mijn zwangerschap
Eens met het bovenste. En wat mooi van je collega’s. Ontroerend. Zo ook al die oud-zorgmedewerkers die nu willen bijspringen. Zijn er duizenden. Geweldig!
Nou ja, ik probeer vooral ook voor mezelf te relativeren dat ik natuurlijk de “ergste” verhalen hoor. Dat de grote meerderheid dit niet aangaat. Maar dat juist het aspect dat allemaal mensen, allemaal leeftijden, lang niet allemaal een medische voorgeschiedenis op de IC komen. Poeh. Dat vind ik heftig. Mensen zoals jij en ik. De jongste patiënt bij mijn collega is tussen de 30-35jr. Voorheen gezond. Ondertussen is natuurlijk de andere kant van de medaille dat er ook multizieke ouderen zijn die covid doormaken en geen ernstig beloop krijgen (maar de kans op ernstig voor hen is nog steeds groter). En zoals hierboven staat: de meeste mensen gewoon milde symptomen krijgen. Verder praat ik dus met een verwonderde (niet in positieve zin) collega, die meer dan de helft van de patiënten vandaag heeft moeten weigeren voor IC opname; patiënten die dus op afdelingen sterven binnen korte tijd. Mensen die in de “normale” situatie wél op de IC welkom zijn, maar nu door de hele strenge opnameselectie gewoon geen kans krijgen. SEH collega’s die boos zijn en voor hun patiënten opkomen - maar de regels zijn de regels en dit is het.
Heftig ja. Het enge is dat je er dus geen peil op kunt trekken wie de ziekte zo hard zal raken. En dat je niet meer op de ic terecht komt nu vind ik wel een erg heftige om te horen. Mag je iets zeggen over de selectiecriteria (kan me voorstellen dat dit beroepsgeheim is) voor de ic nu?
Ik heb er niet zo specifiek naar gevraagd. Zal ik volgende keer doen. Ze gaf wat voorbeelden van eigenlijk heel vitale mensen, maar bijv 60+ en eerder een echo met echt relatief milde hartproblemen. Zou je normaal prima 90 mee kunnen worden, zeg maar. Edit: ik kan me trouwens voorstellen dat het een glijdende schaal is. Iemand met deze aandoening van 40 wél een kans krijgt.
Juist wel open en eerlijk blijven typen. Er zijn nog vele met een plaat voor hun hoofd. Ik ken 2 coronapatienten. Eentje ligt op de IC, de ander met haar gezin thuis.
@Poolvos Wat heftig! Ze moeten nu dus echt gaan kiezen wie er wel en niet recht heeft op een ic plek In Zweden woon jij toch? Is dat ziekenhuis ook in Zweden? Word er wel geestelijke verzorging geboden voor personeel? Bij ons hebben ze dat opgezet en ik hoop met heel mijn hart dat collega's daar gebruik van gaan maken, maar tegelijkertijd hoop ik dat dat niet hoeft...
Ja ik woon in Zweden. Hier lopen we nog een beetje achter. In Karlstad liggen nu 2 IC patiënten en een 20tal op de gewone afdeling. Stockholm is beduidend erger. Maar we nemen nog weinig maatregelen (restaurants ed nog open. Evenementen tot 500 pers mag nog). Dus er komt hier ook een chaos aan, kan niet anders. De intensivisten/anesthesisten die ik spreek wonen en werken in Nederland. Dit ging over een Brabants ziekenhuis. De andere twee werken in Gelderland (in verschillende ziekenhuizen).
@Poolvos is het niet gek dat de ic’s nu al strenge selectie toepassen, gezien er boven de rivieren voorlopig nog ruim voldoende plekken zijn? Ik kan me overigens voorstellen dat ze die plekken liever geven aan mensen met de grootste kansen, natuurlijk. Bijv. Die 60+-er waar jij het over hebt met milde hartproblemen krijgt in mijn ogen dan een plekje vóór een 94-jarige. Maar kan me ook zo voorstellen dat gezien er vaak 2-3 weken beademing nodig is, ze die plaatsen aan geen van beiden geven. Lastig hoor...
Dit is precies de situatie. Ze verwachten een flinke stijging en daarom is de selectie streng. Heel erg, maar wel realistisch om de mensen met de grootste kansen voor te laten gaan. Nee, het is geen kwestie van voorliegen. De verhalen die ik hoor zijn schrijnend - maar betekent niet dat er geen controle is. Er zijn ook nog plekken. Maar die worden niet gevuld (3-4 weken lang!) met mensen die minder kans hebben. Het betreffende ziekenhuis is ook nog niet écht opgeschaald. Volgens de update van nvic zijn nu vandaag totaal 210 bedden bezet en we hebben er (met alle noodscenario erbij) zeker 10x dat aantal.
Precies wat jij zegt @Poolvos ik spring nu bij op de afdeling maar dat is ip niet mijn werkgebied, pak daar dus ook alleen de ondersteunende taken en geen verpleegkundige taken. Je wilt heel graag vertellen wat je ziet en meemaakt maar je wilt ook de mensen om je heen beschermen. Merk bijv dat de kinderen onrustig worden, niet alleen omdat mama in het ziekenhuis aan het werk is maar ook omdat ze mijn onrust zien terwijl ik die probeer niet te laten zien. Ondanks dat zijn ze wel heel trots want mama doet het wel!
Ik geef hier een leuk op, niet omdat ik het leuk vind maar ik mis hier wel het verdrietig poppetje en wil je wel een blijk van waardering geven dat je het deelt! Ik vind het namelijk lastig om de juiste woorden te vinden in wat ik allemaal hoor en zie gebeuren!