Hoe zien jullie de nabije toekomst. Ik merk dat dat me enorm bezig houdt. Wanneer kunnen we weer naar ons werk, wanneer komt het vliegverkeer weer op gang? gaat mijn vakantie half mei nog door? Heb zelfs het idee dat ik me niet eens meer mag hopen dat het nog doorgaat. Het hele jaar op verheugd, maar als ik verzucht hoop dat het nog doorgaat. Dan krijg je alleen maar reacties van; doe niet zo dom en maak je maar druk om de gezondheid van andere mensen. Ik sluit me maar op in huis/tuin behalve wanneer ik moet werken en zoon naar school brengen of boodschappen doen. Wie weet helpt het om alles weer zo snel mogelijk draaiend te krijgen. Een ding is zeker de wereld zal er vanaf nu wel anders uit gaan zien.
Ik vind het niet zo gek dat je dat hoopt, ik denk dat iedereen in Nederland dat hoopt! Wij gaan in juli, ik zou het heel jammer vinden dat we dat moeten annuleren. Ik denk wel dat dit soort situaties in de toekomst vaker gaan voorkomen, halve en hele lockdowns.
Ik denk dat we beter die knop kunnen omdraaien. Dit artikel stond in de krant. We staan voor zomer zonder reizen, festivals en nog zoveel meer https://www.hln.be/de-krant/we-staan-voor-zomer-zonder-reizen-festivals-en-nog-zoveel-meer~affa0860/
Ik hou altijd heel erg van vakantie maar dit jaar kan hij me gestolen worden. De midweek in de meivakantie zal wel niet doorgaan. De zomervakantie naar Italie ga ik denk ik toch annuleren.
Je mag dat zeker hopen, al snap ik het gevoel dat je dat denkt. Dat gevoel kreeg ik hier gister ook. Dikke schijt aan inmiddels, ik hoop zelfs dat ik eind mei gewoon op vakantie kan. En ik zou enorm verdrietig zijn als dat niet doorgaat. Daar ben ik ook echt mee bezig en dat vind ik ook echt een probleem en dat mag gewoon.
Ik was het die oa zo reageerde. Maar he, natuurlijk is het jammer, je verheugd je er op en als het niet door kan gaan is dat zeker jammer. Ik denk dat zelf makkelijker kan schakelen naar ok; dan niet. Maar dat betekend natuurlijk niet dat je het niet jammer mag vinden.
Ik denk dat we er nog lang niet zijn, dat we nog maar aan het begin staan. Ik probeer hier van dag tot dag te leven, heb geen zin in doemdenken of treuren over wat misschien niet meer kan. Niet omdat ik het perse heel erg nuchter ben, want ik kan het ook allemaal niet overzien, maar meer omdat het me zoveel (onnodige) energie kost. Qua werk heb ik mijn handen vol want ik werk in de zorg en daar en thuis proberen we er maar het beste van te maken. Al kan ik af en toe wel een traan wegpinken door alle verdriet/eenzaamheid/angst en hectiek dat ik om mij heen zie en soms midden in sta
Heel mooi stukje vind ik. Maar de lente wist het niet..... ❤️ Het was begin 2020... De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug, Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen, De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen… En toen werd het Maart... Het was Maart 2020... De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto's stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde... Maar de lente wist het niet En de bloemen bleven bloeien En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan En de zwaluwen kwamen terug En de lucht werd roze en blauw Het werd later donker en 's ochtends kwam het licht vroeg door de ramen Het was Maart 2020... De jongeren studeerden online, vanuit huis Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken Mensen moesten vanuit huis gaan werken Ondernemers kwamen in de problemen De meeste kinderen konden niet meer naar school Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen… Maar de lente wist het niet en het ontsproot Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af Het was Maart 2020 Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk In de supermarkt waren allerlei schappen leeg Allerlei leuke dingen gingen niet meer door , daar werd een streep door gezet Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk... Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!! En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit... En de weken duurden ineens veel langer... De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held... De wereld was vertraagd, niemand had dit verwacht... Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien, de Magnolia stond in de knoop En toen… Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit Sommigen leerden een nieuwe taal Sommigen ontdekten kunst Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug Anderen stopten met onwetend onderhandelen Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken Iedereen wist ineens wat een 'vitaal beroep' was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken en zingen om op deze manier samen te zijn. Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping… En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit. Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen… En de lente wist het niet, en de bloemen bloeiden en de bomen liepen uit en het werd steeds warmer en er waren veel meer vogels En toen kwam de dag van bevrijding… De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was En dat het virus had verloren! Dat iedereen samen had gewonnen!!! En toen gingen iedereen de straat op... Met tranen in de ogen... Zonder maskers en handschoenen… De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was En de wereld was mooier en liefdevoller geworden En de mensen waren humaner geworden En ze hadden weer waarden en normen Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan En toen kwam de zomer.... Omdat de lente het niet wist En hij was er nog steeds Ondanks alles Ondanks het virus Ondanks de angst Ondanks de dood Omdat de lente het niet wist, leerde iedereen de kracht van het leven (Auteur onbekend. Complimenten naar haar/hem)
Als ik dan een film of serie kijk dan voelt dat al zo raar... de normale wereld waarin een ziekenhuis gewoon toegankelijk is, mensen in restaurants naast elkaar zitten, of in een klaslokaal les krijgen. Heel gek vind ik dat besef.. iets wat zo normaal leek is nu echt raar omdat het niet meer kan voorlopig. En inderdaad wie weet voor hoelang..
Ja hier is de communie afgelast en ik baal echt zo erg!! Mensen doen alsof ik niet moet zeuren en blij moet zijn want gezondheid voor alles, maar sorry ik ben echt verdrietig hierom, en 1 jaar later de communie gat hem niet worden helaas.. Ik hoop dat de vakantie nog doorgaat in Ibiza maar iedereen zegt ga er maar vanuit dat het niet doorgaat, maar stiekem blijf je toch hopen.. en ook dan baal ik als een stekker Ik vind alles echt erg nu en ik denk dat het geen fijne zomer wordt, want volgens mij zitten we met zn alle aan huis gekluisterd helaas
Ja natuurlijk is dat jammer als vakanties niet doorgaan. Je boekt ze niet voor niks, je kijkt er naar uit. Daar mag je best van balen hoor! Was ook mijn gedachte toen ik hoorde dat EK enzo niet doorging `Ik hoop dat we nog wel naar Frankrijk kunnen in juli´ Maar inmiddels is dat wel wat gezakt en ga ik er maar vanuit dat het niet zo is. Ik hoop nu meer op dat deze situatie minder onzeker wordt en er ´grip´ op het virus komt. Dit thuiswerken én kids met schoolwerk thuis én geen sociale contacten vind ik vrij heftig al. En ja, het is veel heftiger voor de mensen die ziek zijn of in de zorg werken of hun inkomen kwijt zijn en dat vind ik heel erg. maar dit is míjn situatie en die mag ik best lastig vinden.
Uiteindelijk wordt alles wel weer normaal denk ik, er zijn in het verleden al vaker pandemieën en oorlogen voorgekomen en uiteindelijk wordt alles wel weer normaal. Het lijkt me wel heel mooi dat mensen gaat inzien wat dit met het klimaat doet. Moeten we zoveel reizen? Moeten we zoveel kopen? Zou mooi zijn als er een andere mindset komt.
Wij zijn voorbereid om een lange periode vooral in en om huis te leven. Sowieso nog even kijken of ik voor oktober vakantie op kan nemen. Daarom nu als doel, huis verven, schuur neerzetten, schommel plaatsen, oude hokken slopen, schommel plaatsen. Ga een fijne loungeset bestellen en een tafel en stoelen voor buiten. Daarnaast zijn we begonnen met een moestuintje. In huis wil ik nog wat veranderen. Zoon zijn kamer verven. Ofwel we vermaken ons wel. Nee vakantie gaat er niet in zitten. Mijn eerste verlof heb ik al ingetrokken. Volgend jaar zien we wel weer. Ik ben vooral bang voor wat het met de economie gaat doen.
Pfff, ik had nog wel wat leuke dingen op de rol staan voor komende zomer: reis naar Chicago (broertje bezoeken, vakantie in Frankrijk, Pinkpop, Pearl Jam concert. En in het najaar Concert van Skunk Anansie en Alanis Morisette. Ik hou nu rekening met het ergste, dat alles niet doorgaat. Dan kan het alleen maar meevallen als er nog wel iets door kan gaan. Het stomme is dat ik het allemaal zeker wel jammer vind, maar ook me al zo aangepast heb aan hoe de wereld er nu uitziet het ook gewoon ondenkbaar is dat dat soort dingen nog gaan gebeuren. Ik heb het al als ik in een film mensen zie omhelzen oid. Dat komt als een soort van schokkend over. Bizar eigenlijk...
Ik hoop maar dat ik überhaupt vrij heb straks in april/mei, vooralsnog zijn onze verloven ingetrokken. Man met handicap staat er deze weken alleen voor met de kinderen en ik heb in oktober voor het laatst verlof gehad.
Hier gaat de communie ook niet door maar wordt het verplaatst na de zomervakantie, streven is om het in okt/nov door te laten gaan.
Ik zou het eerlijk gezegd niet weten, ik hoop dat alles over een aantal maanden gewoon weer gaat draaien, kinderen weer volop naar school, horeca open, iedereen weer aan het werk, Corona zal voorlopig niet verdwijnen en ik denk dat we moeten accepteren dat het altijd de kop zal kunnen opsteken en hopen dat we voldoende groepsimmuniteit zullen opbouwen. Ik zit nu zelf ziek thuis evenals mijn drie andere naaste collega 's. 1 collega hoort vanmiddag of ze corona heeft, ze is erg ziek, jonge vrouw maar wel een vg met longontstekingen waarvoor een zh opname. Ik maak me wel zorgen over haar. Ik heb een lichte temp met algehele malaise en wat spierpijn dus allemaal goed te doen. Vakanties geen flauw idee, hier is er al veel afgelast, balen maar het is zoals het is.De zomervak is pas medio aug dus wie weet hoe het er dan voorstaat, we gaan het zien,
Op dit moment zou ik al blij zijn dat alles weer normaal gaat zijn dus de kinderen naar school ,uit eten, winkelen,naar het zwembad .dingen die anders normaal zijn dat we dat gewoon weer kunnen doen zonder dat rot virus Festivals,vakanties etc is erg jammer maar vind ik persoonlijk een stuk minder erg
Tuurlijk mag je hopen. Maar ik ben bang dat je teleurgesteld gaat worden. Ik had tot voor kort nog goede hoop voor de zomervakantie. Maar vrees dat dat ook niet door zal gaan. We hadden nog niet geboekt. En dat gaan we voorlopig ook maar niet doen. Vakantiegeld gaat in een potje en misschien kunnen we daar in de herfstvakantie iets leuks mee doen. Overigens is dat geen oordeel naar iedereen die hoopt nog te kunnen gaan. Ik snap dat en hoop met je mee. We kunnen niet in de toekomst kijken. Ik neem aan dat je niet zult gaan als tegen die tijd het advies nog is om thuis te blijven.
Helemaal mee eens Als je ziet dat luchtvervuiling zo veel minder werd in China en het water in Venetië na 3 weken niet varen zo helder werd dat je de vissen weer kunt zien. Dat zijn mooie dingen. Hopelijk kunnen mensen ook wat rust vinden, iets meer in het nu leven en beseffen dat je al die spullen niet nodig hebt om gelukkig te zijn!